همۀ ما انسان‌ها معمولا وقتی رابطه‌ای را آغاز می‌کنیم، علی‌رغم استرس‌ها وترس‌هایی که از ناشناخته‌بودن آینده تجربه می‌کنیم، احساسات خوشایندی نیز مانند شادی و احساس دوست‌داشتنی بودن را تجربه می‌کنیم و این احساس شیرینی است. یکی از دلایل تجربۀ این احساسات، ترشح هورمون‌هایی مانند اکسی توسین و اندورفین است. این هورمون‌ها در روابط دوستانه و عاشقانه ترشح می‌شوند. اما با گذر زمان، شما احساسات دیگری را نیز تجربه می‌کنید؛ احساساتی مانند ناامیدی، خستگی، دلخوری، ناراحتی و یا حتی روزمرگی. این احساسات، علی‌رغم طبیعی بودنشان، با گذر زمان آزاردهنده‌تر می‌شوند. چه اتفاقی می‌افتد که انسان‌ها پس از مدتی چنین احساساتی را تجربه می‌کنند. یکی از دلایل آن می‌تواند کاهش ترشح‌های هورمون‌های عشق باشد، ولی تنها دلیل آن نیست.اما وقتی با تفاوت های یکدیگر روبرو می شویم، چه کنیم؟
وقتی رابطه به پیش می‌رود و افراد با هم زندگی خود را شروع می‌کنند، واقعیت‌ها نیز خود را نشان می‌دهند. به تدریج همسران متوجه تفاوت ویژگی‌های شخصیتی، علاقه‌ها و یا تفاوت‌های مذهبی و معنوی در یکدیگر می‌شوند. وقتی همسران با این تفاوت‌ها روبه‌رو می‌شوند، معمولا واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند: بعضی تصمیم می‌گیرند همسر خود را تغییر دهند. عده‌ای بی‌خیال می‌شوند و کناره‌گیری می‌کنند و عده‌ای نیز تصمیم می‌گیرند درخود تغییراتی ایجاد کنند. روشن است که گروه سوم موفق‌ترند. اما توجه کنید که تغییر همسر و بی‌خیال شدن، خود احساسات ناخوشایندی را ایجاد می‌کنند. وقتی با این همسران صحبت می‌کنیم، مشکلات حادی را در روابط آنها مشاهده نمی‌کنیم. زمانی که از آنها می‌پرسیم که «مسئلۀ شما چیست؟» معمولا از اینکه زندگی آنها فرآیندی یکنواخت را طی می‌کند یا زندگی‌شان شبیه رؤیاهایشان نیست، شکایت می‌کنند؛ اینکه در آغازین روزها و سال‌های زندگی‌شان احساسات مثبتی را تجربه می‌کردند و الان با اشتیاقی دریغ‌مندانه آرزو دارند بازهم آن احساسات را تجربه کنند.
نخستین توصیۀ ما به این همسران این است که تجربۀ چنین چالش‌هایی کاملا طبیعی است و بیشتر همسران پس از مدتی با تفاوت‌هایی بین خود و شریکشان روبه‌رو می‌شوند. بیشتر همسران پس از مدتی، یکنواختی را در رابطۀ خود تجربه می‌کنند و حتی در مورد برنامه‌ریزی مسائل مهم زندگی‌شان مانند امور مالی احساس ناتوانی می‌کنند. بنابراین نخستین آرامش‌بخش شما، پذیرش چنین احساسات و چالش‌هایی است.
توصیۀ دیگر اینکه زندگی مشترک شما مانند یک پازل است؛ بخش‌های مختلفی دارد و شما اگر مهارت‌های لازم را داشته باشید، با گذاشتن آن بخش‌ها کنار یکدیگر، می‌توانید تصویر زیبایی بیافرینید و این تصویر برای هریک از همسران، رؤیایی و بی‌همتاست.
السون که یک متخصص خانواده‌درمانگر است، نواحی مهم زندگی زناشویی را که در واقع نواحی مهم برای رشد و نگهداری رابطۀ صمیمی بین همسران است را مشخص کرده است. این نواحی شامل: ارتباط و مهارت‌های ارتباطی، تعارض و مهارت‌های حل تعارض، مسائل مالی، رابطۀ جنسی، نقش ها، باورها و ارزش‌های معنوی، صمیمیت و انعطاف‌پذیری، فرزندپروری، تعیین اهداف در ازدواج، فعالیت‌های لذت‌بخش و مورد علاقه است. السون معتقد است برای رشد در این نواحی و ایجاد پازلی که تصویر منحصربه‌فردی از زندگی مشترک شما بسازد، نیاز به یادگیری مهارت‌هایی دارید. این مهارت‌ها به شما کمک می‌کند تا بتوانید این نواحی را رشد دهید و نتیجۀ آن را در زندگی مشترک خود احساس کنید. بنابراین می‌توانیم نتیجه بگیریم بخش اعظمی از دلیل احساسات ناخوشایند و یا یکنواختی که شما در زندگی مشترک خود تجربه می‌کنید، نداشتن مهارت‌هایی است که شما نیاز دارید آن را در نواحی مختلف زندگی مشترک خود به کار برید. این مهارت‌ها در شماره‌های آینده مورد بحث قرار می‌گیرد.
زمانی که آموزش این مهارت‌ها را دیدید و توانستید در زندگی مشترک خود به کار برید و تصویر منحصر به فرد زندگی مشترک خود را ایجاد کردید، دیگر از تفاوت‌های شخصیتی رنجیده نمی‌شوید، از مشکلات و مسائل روزمره ناامید نمی‌شوید، زندگی خود را در سراشیبی یکنواختی نمی‌بینید، بلکه زندگی مشترک شما از احساسات خوشایندی که تجربه می‌کنید بوی خوشی می‌گیرد و رشد و پویایی و تازگی را با گذر زمان در زندگی مشترک خود لمس می‌کنید؛ کافی است ابتدا احساسات و نواحی چالش‌برانگیز زندگی خود را بشناسید و آنها را بپذیرید، سپس به یادگیری مهارت‌ها بپردازید. اینچنین می‌توانید خوشبختی را در کنار همسرتان تجربه کنید و به یکدیگر نیز این خوشبختی را هدیه دهید.
