شاید باور این مسئله چندان آسان نباشد اما با گذشت بیش از ده سال از اجرایی شدن قانون خودروهای فرسوده، هنوز وضعیت قانونی نگهداری از خودروهای قدیمی در کشور مشخص نیست و متر و معیار قانونی مشخصی برای تفکیک خودروهای کلاسیک از خودروهای مستهلک قدیمی و فرسوده در کشور وجود ندارد. این در حالیست که حالا برخلاف دهه 80، عموم ایرانیان به خوبی با ارزش بالای خودروهای کلاسیک آشنا شده اند و می دانند که حق هر خودرویی اسقاط شدن و تبدیل شدن به ضایعات آهن نیست، اما گویا مسئولان امر علیرغم آگاهی از این مسئله، از انگیزه چندانی برای تعیین قانون در این خصوص برخودار نیستند.
ماحصل این شرایط این است که چند هزار مالک خودروهای کلاسیک هر زمستان با تشدید مشکلات آلودگی هوا، در بیم و امید برخورد های سخت با خودروهای دوست داشتنی خود قرار می گیرند و نمی توانند در بلند مدت به حفظ این سرمایه با ارزش مادی و معنوی مطمئن باشند.
عجیب تر آنکه حتی با وجود تعریف شدن پلاک تاریخی (ویژه خودروهای کلاسیک) نیز هنوز معیار مشخصی برای تعریف خودرو تاریخی در کشور وجود ندارد و حتی مشخص نیست که خودروهای کلاسیک در صورت دریافت این پلاک، قادر به تردد آزادانه در شهر و جاده خواهند بود یا خیر؟
از این رو جمعه گذشته جمعی از علاقه مندان و مالکین خودروهای کلاسیک در پارک پردیسان گردهم آمده بودند تا صدای استمداد طلبی خود را به گوش مسئولان امر برسانند، به نظر می رسد که یکی از مخاطبین اصلی این گردهم آیی، مسئولین کمیته کلاسیک فدراسیون اتومبیل رانی و موتور سواری کشورمان باشند که از منظر قانونی از توانایی چانه زنی برای مشخص شدن شرایط استفاده از خودروهای کلاسیک برخودارند.
از جمله خودروهای جذاب حاضر در این همایش می توان به شورولت های ایمپالا دهه شصت، شورولت کامارو، شورولت شول، شورولت کوروت نسل 3، ب ام و 2000، ب ام و E34، مرسدس بنز های شاخص دهه 70 از جمله اتاق دانشجویی و W116، فولکس واگن SP2، دوج چارجر، فورد وانت F100t، فورد موستانگ مک وان، تریومف GT6، گلف نسل 2 و ..اشاره کرد، که همگی از جمله خودروهای شاخص و لایق به ادامه حیات محسوب می شوند و از این رو امید می رود که مسئولان نیز با تصمیم گیری در این خصوص، زمینه لازم را برای حفظ و نگهداری این خودروهای دوست داشتنی اما پر هزینه فراهم آورند.
