ایلان ماسک فناوری پیشرفته ارتباط بین انسان و ماشین را معرفی کرد

کمپانی نورالینک بعد از مدت ها فعالیت در پشت پرده، اطلاعات مهمی را درباره فناوری پیشرفته خود برای برقراری ارتباط بدون واسطه بین مغز انسان و ماشین به نمایش گذاشت. این تکنولوژی که بی شباهت به فیلم های علمی تخیلی نیست، با کمک یک ربات جراح، رشته های الکترود و چیپستی پیشرفته داده های مغزی را مستقیما به یک گجت ارسال می کند.

کمپانی تحت نظر ایلان ماسک به منظور ارائه اطلاعات پیرامون پیشرفت های پروژه رویدادی را در سانفرانسیسکو برگزار کرده است. مسئولان شرکت طی این رویداد از توسعه رباتی پیچیده و دقیق خبر دادند که قادر به کاشت رشته های مجهز به سنسور در مغز انسان است.

هدف فعلی کمپانی توسعه سیستمی برای کمک به افراد معلول و دارای نقص عضو است اما در نهایت برای برقراری ارتباط سریع و بدون واسطه با هوش مصنوعی از آن استفاده خواهد شد.

رشته های انعطاف پذیر

در فناوری نورالینک استخراج داده ها از مغز توسط رشته هایی بسیار باریک و در عین حال کارآمد صورت می گیرد. قطر این رشته ها حدود یک چهارم موی انسان است و برای اجتناب از برخورد به رگ های خونی از طریق ربات در مغز کاشته می شوند.

مهمترین مزیت این رشته ها انعطاف پذیری است که از آسیب به قشر مغز جلوگیری می کند. دیگر شاخصه مهم آنها امکان انتقال حجم بالایی از داده است که از طریق 3072 الکترود توزیع شده در 96 رشته صورت می گیرد.

انتقال حجم بالای داده به معنی این است که در یک بازه زمانی می توان داده بسیاری بیشتری را نسبت به زمانی که در حال حرف زدن یا تایپ هستیم، به ماشین انتقال داد. سنسورهای درون این رشته ها اطلاعات را دریافت کرده و به چیپ فوقانی در سطح مغز می فرستند.

چیپ ویژه

این چیپ سفارشی که توسط نورالینک طراحی شده، در خوانش، پالایش و تقویت سیگنال های مغزی نسبت به نمونه های مشابه کارایی بالاتری دارد. در حال حاضر تنها روش استخراج داده از آن به درگاه USB-C محدود شده اما هدف نهایی بی سیم ساختن این تراشه است.

چیپستی که در نهایت نورالینک قصد توسعه آن را دارد «سنسور N1» نام خواهد داشت و احتمالا نسبت به نمونه مبتنی بر USB نورون های کمتری را می خواند. این شرکت قصد پیاده سازی چهار حسگر N1 در بدن افراد را دارد که سه واحد آنها در نواحی موتور و یک مورد هم در قشر سوماتوسنسوری قرار می گیرد.

سوماتوسنسوری بخشی از مغز است که در قالب سیستم پیچیده ای از نورون ها حرکت بدن در فضا و احساسات پوستی نظیر فشار، لرزش و لمس را کنترل می کند. این سیستم شامل گیرنده های حساس و نورون های عصبی در محدوده پوست، عضلات و اندام است و برخی تحقیقات به نقش مهم آن در یادگیری و حافظه نیز اشاره کرده اند. 

این چیپ به صورت بی سیم با دستگاهی که پشت گوش فرد نصب شده، ارتباط برقرار می کند. خود دستگاه هم از طریق یک اپلیکیشن iOS کنترل خواهد شد.

ربات جراح

دیگر دستاورد مهم کمپانی ماسک رباتی است که به صورت خودکار رشته ها را در مغز کاشت می کند. با توجه به انعطاف پذیر بودن رشته ها کاشت آنها در مغز چندان کار ساده ای نیست و به همین خاطر اینکار به ربات سپرده شده است. این دستگاه در هر دقیقه شش رشته (192 الکترود) را به صورت خودکار در مغز تعبیه می کند. در حال حاضر این فرایند مستلزم دریل جمجمه است اما محققان برای اجتناب از ارتعاش های ناخوشایند در پی استفاده از لیزر هستند.

ربات جراح

در تصویر منتشر شده ربات ساختاری بین چرخ خیاطی و میکروسکوپ دارد. دقت ابزار به حدی است که با اجتناب از برخورد به رگ های خونی احتمال پاسخ التهابی از سوی بدن را به حداقل می رساند. محققان با استفاده از این ابزار 1500 الکترود را در مغز موش های آزمایشگاهی کاشت کرده اند اما تاکنون به آزمایش آن روی انسان دست نزده اند.

برنامه های آتی نورالینک

یکی از مهمترین نکاتی که در این رویداد به آن اشاره شد برنامه های شرکت برای آغاز آزمایشات روی انسان از بهار سال آینده است. این بخش پروژه قرار است در دانشگاه معتبر استنفورد و با همکاری دانشمندان علوم اعصاب صورت بگیرد.

در صورتی که این راهکار روی انسان ها هم عملی باشد فناوری نورالینک در درجه اول برای کمک به افرادی بکار خواهد رفت که دچار نقص عضو شده یا مهارت هایی مثل حرف زدن را از دست داده اند. ماسک با دعوت از متخصصان برای همکاری با نورالینک گفت:

قرار نیست ما یکباره با این رشته ها کنترل مغز افراد را به دست بگیریم. هدف ما در نهایت همزیستی با هوش مصنوعی است.

اپ iOS کنترل سیستم

البته ایلان ماسک همیشه ایده های فانتزی و عجیب خود را هم دارد. او قبلا گفته بود تنها راه برای عقب نماندن از موج پیشرفت های هوش مصنوعی اتصال مغز و کامپیوتر است، بنابرین ممکن است کمک به این افراد تنها شروع یک پروژه حیرت انگیز باشد.

نورالینک برای کاهش حساسیت های پیرامون این فناوری به دنبال هدایت آن به سمتی است که مثل عمل لیزیک کاملا بی نیاز از بی هوشی کلی بیمار باشد. با این حال آنطور که دکتر «متیو مکدوگال»، جراح ارشد کمپانی می گوید کل این فرایند باید تاییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا را دریافت کند؛ پروسه ای که چندان ساده نخواهد بود.