به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران "کالج دارتموث"(Dartmouth College) در مطالعه اخیرشان موفق به کشف یک سیاره شده‌اند که به دور یکی از درخشان‌ترین ستاره‌ها که سنی حدود 45 میلیون سال دارد، در حال چرخش است. این ستاره و سیاره آن حدود 45 میلیون سال سن دارند و می‌توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد چگونگی تشکیل "ساختار سیاره‌ای"(Planetary body) ارائه دهند.
سیاره مذکور یک سیاره فراخورشیدی است چرا که خارج از منظومه شمسی قرار دارد و توسط ماهواره نقشه‌بردار فراخورشیدی گذران(تس) ناسا شناسایی شد. در حالیکه این ماهواره تاکنون هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کرده است اما تنها تعداد انگشت شماری از آنها در حال چرخیدن به دور ستاره‌های جوان شناسایی شدند.
ماهواره نقشه‌بردار فراخورشیدی گذران یا به اختصار تس(TESS) یک تلسکوپ فضایی ساخت ناسا است که 19 آوریل سال 2018 میلادی به فضا پرتاب شد. به عنوان ادامهٔ برنامه کاوشگران، هدف تس جستجوی سیاره‌های فراخورشیدیِ بیشتر در فضایی 400 برابر پوشش مأموریت کپلر٬ با استفاده از روش گذر است که در کهکشان‌های دیگر به ویژه در مدار ستاره‌های پر نور اطراف خودشان در فاصله‌ای که امکان حیات در آن وجود داشته باشد قرار دارند. هدف مأموریت تس در مرحلهٔ نخست تمرکز بر درخشان‌ترین ستارگان نزدیک به زمین برای بررسی آثار گذر سیاره‌های فراخورشیدی در پیرامون آنها در طول دو سال است.
علت این موضوع که پیشتر پژوهشگران نتوانسته بودند حضور این سیاره را شناسایی کنند این بود که میلیون‌ها یا حتی میلیاردها سال طول می‌کشد تا سیارها بالغ شوند و تا زمانی که آنها بالغ نشده‌اند نمی‌توان آنها را مشاهده کرد.
"الیزابت نیوتن"(Elisabeth Newton) استاد فیزیک و اخترشناسی کالج دارتموث گفت: یکی از اهداف نجوم، درک این موضوع است که چگونه ما در اینجا قرار داریم و چگونه منظومه شمسی و کهکشان‌ها شکل گرفته‌اند. یافتن چنین سیاراتی می‌تواند به ما در یادگیری ساختار زمین و شکل‌گیری سیارات کمک کند.
سیاره کشف شده "DS Tuc Ab" نام دارد و شش برابر اندازه زمین است و دارای اندازه‌ای ما بین اندازه سیارات نپتون و زحل است. با توجه به اندازه آن، پژوهشگران احتمال می‌دهند که این سیاره دارای ترکیباتی همانند دو سیاره غول پیکر مذکور است. سیاره فراخورشیدی مذکور دارای دو خورشید است و هر هشت روز یک بار به طور کامل به دور سیاره خود می‌چرخد. علاوه بر نکات مذکور این سیاره حدود 150 سال نوری از زمین فصله دارد.
نیوتون در انتها افزود: میزان روشنایی این ستاره به ما اجازه می‌دهد تا جزئیات بیشتری را درباره این سیاره و ساختار آن به دست آوریم. سیاره‌ها زمانی که کامل بالغ می‌شوند بزرگتر هستند و ما تصور می‌کنیم که در طول زمان به دلیل از دست دادن جو و خنک شدن، کوچکتر می‌شوند. در حال حاضر ما اندازه این سیاره را می‌دانیم اما درباره جرم ان اطلاعی نداریم.
یافته‌های این مطالعه در مجله "Astrophysical Journal Letters" منتشر شد.
