به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، بسیاری از ایمپلنتها یا کاشتهای شنوایی به افراد مبتلا به آسیب گوش درونی یا مشکلات عصبی شنوایی کمک نمیکنند، اما ایمپلنتهای ساقه مغز که به طور مستمر به انجام یک کار ناقص کمک میکنند، میتوانند این مشکل را حل کنند.
گوش داخلی پستانداران متشکل از یک سری مجاری و ساکهای غشایی(لابیرنت غشایی) است که درون پوششی استخوانی(لابیرنت استخوانی) قرار گرفتهاند. لابیرنت استخوانی نیز درون استخوان تمپورال قرار دارد. لابیرنت غشایی محتوی اپیتلیوم حسی شنوایی و وستیبولار است و درون آن مایع آندولنف قرار دارد. ترکیب یونی مایع آندولنف به مایعات درون سلولی نزدیک است، یعنی دارای غلظت بالای پتاسیم(K+) و غظت پایین سدیم(Na+) است. بین لابیرنت غشایی و استخوانی نیز مایع پری لنف وجود دارد که غلظت سدیم آن بالا و غلظت پتاسیم آن پایین است و از این حیث با مایعات خارج سلولی و مغزی- نخاعی مشابه میباشد. برای حفظ این اختلاف یونی بین آندولنف و پری لنف، لابیرنت غشایی توسط یک لایه اپیتلیومی دارای چندین نقطه اتصال، احاطه گردیده است.
ساقه مغز نیز بخشی از دستگاه عصبی مرکزی و در قسمت پایینی مغز قرار دارد و متشکل از بخشهایی است که طناب نخاعی را به نیمکرههای مخ و مخچه پیوند میدهد.
محققان موسسه پلیتکنیک فدرال لوزان(EFPL) به زودی یک راه حل به مراتب بهتر از روشهای فعلی محقق خواهند کرد، چرا که یک ایمپلنت الکترودی قابل تنظیم را طراحی کردهاند که به طور مؤثر با آسیب گوش درونی مقابله میکند.
این ماده از پلاتین ارتجاعی و ایمن بهره میبرد، اما به لطف ماشینکاری سطح میکرونی که از روش برش کاغذ "کیریگامی" الهام گرفته شده، سختی معمول این فلز گرفته شده و نرم شده است.
هنگامی که این ماده در سیلیکون پیچیده میشود، بسیار رسانا است و میتواند به خوبی به قسمت شنوایی در ساقه مغز بچسبد و سیگنالهای هدفمندتری را نسبت به کاشتهای معمولی ارسال کند.
دانشمندان موفق به آزمایش این ایمپلنت روی موشها شدهاند، اما هنوز راه زیادی تا استفاده روی انسان باقی مانده است.
این تیم اخیراً نسخه مناسب برای انسان را ساخته است که میتواند با عمل جراحی در بدن بیمار کاشتته شود، اما باید قبل از شروع آزمایشات انسانی مطالعات بیشتری انجام گیرد.
اگر همه چیز به خوبی پیش رود، ممکن است شنوایی کامل را به بیمارانی که در حال حاضر تنها یک درک نامفهوم از صداها دارند، برگرداند و شنوایی آنها را کاملا بازیابی کند.
این ایمپلنت همچنین میتواند در جاهای دیگر از جمله مغز، ستون فقرات و هر جای دیگری از بدن که پزشکان بخواهند فعالیت عصبی آن ناحیه را ضبط یا تحریک کنند، استفاده شود.