به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، هنگامی که کسی چه از طریق تصادف و چه بر اثر بیماری دچار از دست رفتن یا تحلیل ماهیچه اسکلتی می‌شود، رشد مجدد عضلات جدید در محل آسیب بسیار دشوار است، اما یک وسیله دستی جدید با کشیدن داربست‌های زیستی عضلانی در محل آسیب به طور مستقیم در بدن بیمار، این کار را تسهیل می‌کند.
ماهیچه‌های اسکلتی (Skeletal muscle) یا مخطّط، گروهی از عضلات بدن هستند که اصطلاحاً حرکات ارادی را انجام می‌دهند. ماهیچه‌های اسکلتی از هزاران تار ماهیچه‌ای انقباض‌پذیر تشکیل شده‌است که به صورت موازی در کنار یکدیگر قرار گرفته و توسط غلافی از بافت همبند احاطه شده است. این عضلات حدود دو سوم وزن بدن را تشکیل می‌دهند.
اخیراً ما درمورد "داربست‌های زیستی" چیزهای زیادی شنیده‌ایم. به طور خلاصه، آنها قطعاتی سه‌بعدی از مواد زیست سازگار هستند که در بدن کاشته می‌شوند و دارای ساختار مشابهی با بافت اطراف هستند. با گذشت زمان، سلول‌ها از بافت به داربست مهاجرت می‌کنند، آن را استعمار می‌کنند و تولید مثل می‌کنند. سرانجام، آنها به طور کامل داربست را می‌پوشانند و باعث ایجاد ماهیچه، استخوان، غضروف یا بافت‌های خالص دیگر می‌شوند.
گفته می‌شود پیش‌تولید این داربست‌های زیستی و سپس کاشتن آنها در عضلات بسیار چالش‌برانگیز است. بنابراین دانشمندان دانشگاه کنتیکات با توجه به همین نکته، برای انجام این کار یک چاپگر سه‌بعدی دستی تولید کرده‌اند.
این چاپگر با رساندن مستقیم یک هیدروژل ژلاتین به محل آسیب درون عضله شروع به فعالیت می‌کند. سپس یک نور ماوراء بنفش باعث می‌شود که ژل به یک داربست زیستی که به راحتی به بافت عضله مجاور می‌چسبد، تبدیل شود و پس از آن نیز نیازی به بخیه نیست. بدین ترتیب سلول‌های عضلانی به سمت این داربست حرکت می‌کنند و عضله جدید ساخته می‌شود.
در تست‌های آزمایشگاهی، این دستگاه در درمان آسیب‌های ضعف عضلانی در موش‌ها مؤثر بود.
این مطالعه که توسط دکتر "علی تمایل" دانشمند ایرانی دانشگاه کنتیکات هدایت می‌شود، در مجله ACS Applied Bio Material منتشر شده است.
