عبدی: کرونا به ما آموخت که مشروب باید آزاد شود/با آزادی جاسوس‌های دوتابعیتی، میتوانیم دلِ اروپا را به دست بیاوریم

سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** عبدی:کرونا به ما آموخت که مشروب باید آزاد شود

«عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «مسابقه کرونا با الکل و...» نوشت:«از ابتدا که پای این ویروس عجیب به ایران باز شد، یک نکته روشن بود. اینکه کرونا می‌تواند بسیاری از تضادهای پنهان در حکمرانی و سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری ایران را به رخ بکشد. تضادهایی که از گذشته وجود داشت ولی به عللی یا پنهان مانده بود یا برجسته نمی‌شد. یکی از این تضادها عدم تمایز میان دو مفهوم گناه و جرم بود».

عبدی در ادامه نوشت: «اکنون ظاهرا کاری را که کرونا نتوانسته است انجام دهد، متانول و الکل صنعتی در حال انجام دادن است...در فاصله اول اسفندماه سال 1398 تا 13 فروردین سال 1399، یعنی حدود 40 روز، تعداد فوت‌شدگان ناشی از کووید19، اندکی بیش از 3000 نفر است. فوت ناشی از تصادفات حدود 760 نفر است که به علت کاهش حمل‌ونقل و تردد جاده‌ای کمتر از گذشته شده است و فوت ناشی از مصرف الکل تقلبی، حدود 600 نفر است. افرادی که در وضع وخیم هستند برای کرونا حدود 3900 نفر، برای الکل تقلبی حدود 2000 نفر و برای تصادفات بیش از 6200 نفر است.  کووید19، جان افراد پیر و سالمند را هدف خود قرار می‌دهد، زورش به جوانان نمی‌رسد، ولی تصادفات و الکل تقلبی، افراد جوان را نشانه می‌رود و اجازه نمی‌دهد که کووید19 در گرفتن جان افراد جوان تنها بماند! پرسش این است که چرا با چنین ابعاد بزرگی از مرگ و میرهایی مواجه هستیم که در کمتر کشور توسعه‌یافته‌ای مشابه آن را می‌بینیم؟».

این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه نوشت:«مساله اصلی اینجاست؛ کماکان توجه نمی‌کنیم که میان جرم و گناه تفاوت وجود دارد. نمی‌توانیم رفتاری را جرم‌انگاری کنیم ولی تعداد زیادی از افراد آن را انجام دهند. به عنوان نمونه براساس آموزه‌های دینی، غیبت عملی بسیار زشت است. بدتر از زنا و مشابه خوردن گوشت بدن برادر مومن توصیف شده است. ولی این عمل هیچ‌گاه جرم شناخته نمی‌شود، چون در عمل غیر ممکن است که افراد را به صفت غیبت محاکمه و مجازات کرد. راه‌حل آن بسط آموزه‌های اخلاقی و دینی از طریق روحانیون یا دیگر منادیان ادیان و اخلاق است».

عبدی تصریح کرد:«فقط اصلاح برخی از رفتارها در توان حکومت‌ها است. رفتارهایی که با نظم اجتماعی در تعارض است. اضافه بر آن را باید از طریق دیگری حل کرد. 600 نفر فوتی به علت مصرف الکل تقلبی و بیش از 2000 نفر دچار عارضه که بسیاری از آنان کور شده‌اند با هیچ توجیهی قابل بیان نیست، جز اینکه این وضع را ناشی از مشکلات قانونگذاری بدانیم که چیزی را جرم معرفی کرده که اول، تعداد فراوانی مرتکب آن می‌شوند، در نتیجه از قبح عملی آن خارج شده است. دوم اینکه به لحاظ اجرایی نیز حکومت و قوه قضاییه و ضابطین قضایی قادر به جلوگیری از ارتکاب آن و مجازات مرتکبین نیستند. تا حدی مثل قضیه ماهواره شده است».

این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه تاکید کرد:«حکومت نمی‌تواند در برابر این همه خسارت جانی و مالی بی‌تفاوت باشد. دستگیری و مجازات چند نفر متخلف نیز مشکلی را حل نمی‌کند. مساله این است که چرا تعداد زیادی مصرف می‌کنند؟ و چرا تولید مقادیر تقلبی و مرگ‌آور آن تا این حد زیاد و شایع  است؟ یا باید نسبت به عوامل ایجادکننده این وضعیت تجدیدنظر کرد، یا آنکه برخورد انتظامی و قضایی را به نحوی اصلاح کرد که بتواند مانع از بروز این عوارض سنگین شود».

این چندمین بار است که عباس عبدی مسئله مشروب خواری و لزوم تفکیک قائل شدن میان جرم و گناه را مطرح کرده است. وی پیش از این در مصاحبه با سایت ضدانقلاب «یورونیوز» گفته بود:«باید بین حرام یا مجرمانه بودن خرید و فروش مشروبات الکلی تمایز قائل شد». عبدی همچنین در آبان 97 در یادداشتی در روزنامه ایران مدعی شده بود که باید نحوه رفتار حکومت با مسئله مشروبات الکلی همچون زمان رژیم پهلوی باشد.

عباس عبدی، بدون هیچ مستندی مدعی است که «تعداد فراوانی از مردم در کشورمان مرتکب مشروب خواری می شوند»! و در ادامه مدعی است که چون «مشروب خواری در ایران از قبح عملی آن خارج شده است»! پس بنابراین باید برخورد قضایی و انتظامی در برخورد با مشروب خواری را اصلاح کرد.

عبدی در پاییز سال 97، در روزنامه ایران نوشته بود:«بایستی مراکزی را به آزمایش مشروبات اختصاص دهیم. تولید کننده و یا مصرف کننده، بایستی بتوانند با اشانتیونی از مشروب مورد نظر خود مراجعه کنند و به شکل ناشناس و بدون نگرانی از تعقیب ها و مجازات ها، مشروب خویش را آزمایش کنند یا در صورت امکان، دستگاه های تست کننده فوری در اختیار آنان قرار داده شود تا از استاندارد بودن یا نبودن مشروبات الکلی مورد نظر خویش مطمئن شوند»!

عباس عبدی مدعی است، چون مشروب خواری در ایران رایج شده و انجام آن مصداق قبح شکنی نیست، پس بنابراین دیگر نظم اجتماعی را بر هم نمی زند. به همین دلیل باید با تفکیک قائل شدن میان جرم و گناه، مشروب خواری را صرفا یک گناه بدانیم و با امتناع از برخورد قضایی با مشروب خواری، با بسط آموزه‌های اخلاقی و دینی، به مشروب خواران توضیح دهیم که انجام این عمل گناه است و کارِ زشتی است.

این استدلال مضحک در حالی است که جلوگیری از گناه اجتماعی جزو وظایف حکومت اسلامی است، بنابراین حکومت موظف است ضمن تبیین و انجام اقداماتی در سطح فرهنگ عمومی، برای جلوگیری از گناهان اجتماعی، قانون‌گذاری و جرم‌انگاری کند. بر همین اساس در دو قانون «مجازات اسلامی» و «مبارزه با قاچاق کالا و ارز» در خصوص تولید، توزیع و مصرف مسکرات جرم‌انگاری شده است.

لازم به ذکر است که عباس عبدی پیش از این مدعی شده بود که «باید مانند برخی کشورهای اروپایی، استعمال مواد مخدر در ایران نیز آزاد شود»!

این روزها مردم کشورمان همانند بسیاری دیگر از کشورهای جهان با شیوع ویروس کرونا مواجه هستند. اکنون جامعه پزشکی و پرستاری، سپاه، ارتش، بسیج، طلاب، وزارت بهداشت، وزارت دفاع، نهادهای مردمی، مساجد، هیئت های مذهبی و...همگی در حال مجاهدت شبانه روزی برای شکست کرونا هستند. اما در سوی مقابل، طیف تندروی اصلاح طلب گوشه ای نشسته و در حال کاسبی با کرونا است. یکروز به بهانه کرونا، به سردار سلیمانی حمله می کند و روز دیگر بر لزوم آزادشدن مشروب خواری تاکید می کند.

** با آزادی جاسوس های دوتابعیتی، میتوانیم دلِ اروپا را به دست بیاوریم

روزنامه آرمان در یادداشتی با عنوان «روزهای شلوغ دیپلماسی در مسیر تهران-پاریس» به قلم «فریدون مجلسی» نوشت:«رئیس‌جمهوری فرانسه در گفت‌وگوی تلفنی که با همتای ایرانی خود داشته است گویا یک درخواست مهم داشته است و آن هم آزادی فریبا عادلخواه شهروند دوتابعیتی بوده است».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«فرانسه این مساله را که یک پژوهشگر این کشور در جایی دیگر به اتهام جاسوسی بازداشت شود، نمی‌پذیرد و در راستای اعاده حیثیت خود به دنبال راهی برای آزادی این شخص است. در این برهه زمانی آنچه حائز اهمیت است این است که ایران باید از این فرصت‌ها استفاده کند و به جای ایجاد تنازع با کشورهای اروپایی از این فرصت‌ها در راستای بهبود شرایط خود بهره جوید و با ارتباط با کشورهای اروپایی علیه مواضع خصمانه آمریکا و تحریم‌هایی که وضع کرده است به نتیجه‌ای برسد...کشورهای اروپایی...می‌توانند از روزنه‌های کوچک ارتباطی با ایران تعامل داشته باشند و ایران نیز باید در این شرایط به‌گونه‌ای عمل کند و در مسیر دیپلماسی گام بردارد که این روزنه‌ها تبدیل به مسیرهای هموار سیاسی شود».

متاسفانه نوع نگاه طیف اصلاح طلب به آمریکا و اروپا و در مجموع نوع نگاه این طیف به غرب، از منظر تحقیرآمیز «ارباب- رعیتی» است. اصلاح طلبان، آمریکا و تروئیکای اروپایی(انگلیس،فرانسه، آلمان) را کدخدا و اربابی می بینند که ایران در جایگاه رعیت، باید بدوه هیچ چشم داشتی به دستورات آنها عمل کند.

برهمین اساس نویسنده یادداشت مذکور در رویکردی تحقیرآمیز مدعی است که «فرانسه این مساله را که یک پژوهشگر این کشور در جایی دیگر به اتهام جاسوسی بازداشت شود، نمی‌پذیرد». همین رویکرد حقارت آمیز بود که برجام را بزک کرد و خسارت محض به بار آورد.

اصلاح طلبان اصلا به چیزی به نام امتیازگیری ایران در نظام بین الملل اعتقاد ندارند. این طیف مدعی است که ایران باید تا اطلاع ثانوی صرفا به کشورهای غربی امتیاز بدهد، یکروز هسته ای و دیگر روز موشکی و قدرت منطقه ای!

«عباس موسوی» سخنگوی وزارت خارجه چندی پیش در واکنش به اظهارات مداخله جویانه سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه در خصوص یکی از اتباع ایرانی(فریبا عادلخواه) گفته بود:«تابعیت مضاعف اتباع ایرانی وفق قوانین جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته نشده و لذا خانم فریبا عادلخواه یک تبعه ایران محسوب و به عنوان یک ایرانی از تمامی حقوق شهروندی شناخته شده برای اتباع ایرانی بهره مند است... پرونده خانم عادلخواه در چارچوب قوانین دادرسی عادلانه کشور با دقت توسط قوه قضائیه در حال رسیدگی است، بنابراین مداخله وزارت خارجه فرانسه در  پرونده اتباع ایران، فاقد موضوعیت و وجاهت بوده و به منزله مداخله در امور داخلی کشورمان است».

سفارت جمهوری اسلامی ایران در پاریس- بهمن 98- در واکنش به توئیت رئیس گروه دوستی پارلمانی فرانسه و ایران درباره آزادی فریبا عادلخواه که به دلایل امنیتی در ایران در بازداشت است، عنوان کرد: «اعتماد یک وجهی نیست. برخی نهادهای فرانسوی شدیدترین فشارها را متوجه ایران می کنند، حتی در حوزه دارو! و حتی بدتر از ایالات متحده!».

لازم به ذکر است که فرانسه تنها در یک قلم، سالهاست که میزبان و پناهگاه گروهک تروریستی منافقین است. گروهکی جنایتکار که 17 هزار ایرانی را به طرز وحشیانه ای به شهادت رسانده است.

** رفتار دوگانه اصلاح‌طلبان در سیاست خارجی

روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان «ما، چین و کرونا» به قلم «کوروش احمدی» فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت:«درباره جنجال‌ها و اعتراضات در داخل در پی اظهارات سخنگوی وزارت بهداشت درباره چین، معتقدم که مقامات بهداشتی ما علی‌الاصول حق دارند در حوزه کار خود از نحوه عمل همتاهای خارجی‌شان انتقاد کنند و این ربطی به سیاست خارجی ندارد. به علاوه، فکر نمی‌کنم اگر ما خواستیم با یک کشور رابطه خوبی داشته باشیم، (که با چین حتما باید رابطه خوبی داشته باشیم) حتما لازم است که در همه حوزه‌ها مطابق میل آن کشور عمل کنیم. چین قطعا از ما چنین انتظاری ندارد، کمااینکه آنها هم درباره ما این‌گونه عمل نمی‌کنند».

در دنیای سیاست، هیچ کشوری صد در صد «قابل اعتماد» نیست اما برخی کشورها صد در صد «غیر قابل اعتمادند». در این میان، اصلاح طلبان همواره جانب کشورهای بدسابقه را می گیرند. نمونه آشکار این مسئله، رفتار آمریکا و اروپا در برجام و نحوه قضاوت این رفتار توسط طیف اصلاح طلب است.

امروز روابط ایران با روسیه، چین و... روابطی است توأم با «اقتدار» و بر اساس منطق «منافع ملی و احترام متقابل». روابط ایران با چین و روسیه هیچگاه ارباب و رعیتی نیست.

چندی پیش یکی از فعالین رسانه ای در مطلبی نوشته بود:« روسیه و چین بر اساس منطق سود و زیان، در چند جا با آمریکا! علیه کشورمان همراهی کرده، در چند جا هم با ما علیه آمریکا همراهی کرده اند و این یعنی، این کشورها صد در صد غیر قابل اعتماد نیستند. ضمن اینکه، روسیه و چین در آن «چند جا»، برگه‌ای را امضاء کرده که، آمریکا آن را علیه کشورمان تهیه کرده است! یعنی پرچمدار و کارگردان بازی دشمنی با ایران، آمریکا و تروئیکای اروپایی بوده‌اند... به چین و روسیه اعتماد صد در صد نداریم، همانطور که به هیچ کشوری نباید چنین اعتمادی کرد، اما تجربه سیاه برجام و دشمنی 40 ساله آمریکا و دوستانش به ما می‌گوید، باید به آمریکا و آن چند کشور اروپایی صد در صد بی‌اعتماد بود».

روابط ایران با روسیه، چین یا هر کشور دیگری در شرق و غرب این عالم روابط ارباب رعیتی نیست. اینکه از تو امتیاز بگیرند و امتیاز ندهند، پس از اجرای کامل تعهداتت مجددا تحریمت کنند، تحقیرت کنند، به هواپیمایت سوخت ندهند. وزیر خارجه ات را تحریم کنند و تصریح کنند، حاضر نیستند (یا نمی‌توانند) از این به بعد هم هیچ تضمینی بدهند یعنی، دنبال روابط ارباب رعیتی‌اند.

طیف اصلاح طلب به این دلیل که «همه دنیا را فقط غرب می بیند»، از بهبود روابط ایران با هر کشور دیگری آشفته می شود، یکروز عراق، روز دیگر روسیه و دیگر روز، چین.