به گزارش ایسنا و به نقل از نیچر، بنابر گزارشی که در مجله "Nature" منتشر شده است، دانشمندان ساختارهایی رویان مانند ایجاد کرده‌اند که از ساختار رشد بدن انسان تقلید می‌کنند. این ساختارها از سلول‌های بنیادی ساخته شده‌اند و به آنها "گسترولوید"(gastruloids) گفته می‌شود.
در این مطالعه گسترولویدها، به جای مغز و انواع دیگری از سلولها، به قلب و سیستم عصبی تبدیل شدند که می‌توانند از توانایی یک رویان زنده برخوردار باشند. طی این مطالعه محققان به مطالعه رشد جنین در آزمایشگاه پرداختند.
این ساختارها می‌تواند به دانشمندان در حل رموز مشکلاتی مانند سقط خودبه‌خودی و اختلالات اولیه رشد مانند مُهره‌شِکاف یا اسپینا بیفیدا(Spina bifida) کمک کند.
سقط خودبه‌خودی به از دست رفتن طبیعی محصول لقاح طی سه ماههٔ اول بارداری گویند. مُهره‌شِکاف یا اسپینا بیفیدا، شکاف مادرزادی مهره‌ها به صورت آشکار یا پنهان را می‌گویند. کمر باز یا بیرون‌زدگی نخاع نام‌های دیگر این عارضه هستند.
"فو جیانپینگ"(Fu Jianping) مهندس زیستی دانشگاه میشیگان در آن آربر گفت: این مدل می‌تواند به دانشمندان در درک بهتر نقش ژنتیک و عوامل محیطی در چنین اختلالاتی کمک کند.
از آنجا که این ساختارها مصنوعی هستند، نگرانی‌های اخلاقی کمی در مورد مطالعات روی رویان انسان در این باره وجود دارد اما با تکامل ساختارها ممکن است این نگرانی‌ها شدت یابد.
در حال حاضر گسترولویدها به دانشمندان این امکان را می‌دهند تا بتوانند رویان انسان را در یکی از مهمترین مراحل خود یعنی هفته سوم تکامل مشاهده کنند.
در این زمان، تا حد زیادی توده همگن سلولها که بخش اصلی رویان انسان است شروع به ایجاد ساختار خاص می‌کنند. تاکنون دانشمندان هرگز نتوانسته‌اند شاهد این مرحله باشند زیرا اکثر کشورها رشد رویان‌ها در آزمایشگاه برای انجام تحقیقات بیش از 14 روز پس از لقاح را غیرقانونی می‌دانند. اکنون که این ساختارهای مصنوعی در حال تقلید از این مرحله هستند، دانشمندان از این فرصت استفاده می‌کنند تا همه جوانب این موضوع را مورد بررسی و مطالعه قرار دهند.
"لی تیانگینگ"(Li Tianqing) زیست شناس رشد موسسه پزشکی کاربردی‌سازی نخستی‌سانان در یون‌نان چین که بر روی ساختارهای شبه رویان مطالعه می‌کند، گفت: این یافته مهم به ما کمک می‌کند تا مکانیسم‌های مهم برنامه‌ریزی بدن انسان را درک کنیم.
لازم به ذکر است که تیم محققان بلافاصله و خیلی سریع مطالعه خود در ایجاد ساختارهای شبیه به رویان انسان را آغاز نکرده‌اند و از اطلاعات آزمایشات گذشته که درباره ایجاد گسترولویدها از سلول‌های بنیادی رویان موش در پنج سال گذشته بود، استفاده کردند تا بتوانند از آنها برای ساخت ساختارهایی توسط سلول‌های انسانی استفاده کنند.