بایدن رئیس جمهور شود برجام موشکی و منطقه‌ای می‌خواهد/ عدم مذاکره با آمریکا یعنی آغاز آشوب‌های خیابانی!

سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با  «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** بایدن رئیس جمهور شود برجام موشکی و منطقه‌ای می‌خواهد

«علی بیگدلی» فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان در پاسخ به این سوال که «پس از انتخابات ایالات متحده چه اتفاقی رقم خواهد خورد؟» گفت: «ایران بارها تاکید کرده است که با ترامپ مذاکره نخواهد کرد اما باید توجه داشت که مشکلات اقتصادی به گونه‌ای است که باید فکری کرد و مردم در تنگنا قرار گرفته‌اند. این بسیار هشداردهنده است و مقامات باید فکری بکنند تا اگر ترامپ بار دیگر رئیس‌جمهور شد به سمت مذاکره حرکت کنیم. امکان مذاکره با بایدن وجود دارد، زیرا ایران گفته است که از طریق برجام مذاکره خواهد کرد. از این منظر بسیار مفید است که بایدن رئیس‌جمهور ایالات‌متحده شود زیرا مسیر گفت‌وگو براحتی باز می‌شود اما باید دقت کرد که بایدن گفته است علاوه بر مسائل هسته‌ای، ‌ حقوق بشر و مسائل دفاعی و منطقه‌ای ایران را نیز به مذاکره خواهد کشاند و برای آنها نیز خواهان توافق‌هایی است».

در هفته های گذشته، «سعید حجاریان» از دستگیرشدگان فتنه 88 در مطلبی نوشته بود: «هر پروژه اصلاح‌جویانه‌ای باید توأمان از سیاست داخلی و خارجی سخن بگوید... از تقاطع دو متغیر «خارج» و «مذاکره»...مقرر است میان دولت‌های خارجی و نظام مذاکراتی صورت بگیرد که اولا در رفتار نظام تغییراتی ایجاد شود و ثانیا بر سر مسائلی از جمله فعالیت‌های منطقه‌ای،  موشکی و اتمی توافقاتی حاصل شود...باید پذیرفت بر نفس مذاکره ایرادی مترتب نیست چه با جمهوری‌خواهان چه با دموکرات‌ها، چه بی‌واسطه و چه باواسطه».

استدلال طیف اصلاح طلب درباره لزوم مذاکرات موشکی، دقیقا تکرار استدلال این طیف برای مذاکرات هسته ای در سالهای گذشته است. اصلاح طلبان در سالهای گذشته مدعی بودند که اگر درباره توان هسته ای ایران مذاکره کنیم، معیشت مردم بهبود می یابد.

در آن مقطع دلار حدود 3 هزارتومان بود. با دست فرمان اصلاح طلبان مذاکرات هسته ای انجام شد و در ادامه، دولت با غفلت از 28 شرط ابلاغی، برجام را اجرا کرد. در همین راستا دقیقا براساس خواسته طرف مقابل، در قلب راکتور هسته ای ایران بتن ریخته شد و حجم عظیمی از اورانیوم غنی شده ایران به خارج از کشور منتقل شد و چرخ سانتریفیوژها از حرکت ایستاد.

در تابستان 94 عده ای از مردم تهران به خیابان ها آمده و برای امضای برجام به جشن و پایکوبی پرداختند. عده ای از مردم در یک دست اسکناس یک دلاری و در دست دیگر اسکناس هزارتومانی گرفته و تصور می کردند که با اجرای برجام ارزش هر دلار، به هزارتومان کاهش خواهد یافت.

هسته ای رفت، اما دلار پرواز کرد و به 32 هزارتومان رسید. در قلب راکتور هسته ای بتن ریخته شد ولیکن سکه 1 میلیونی تا حدود 16 میلیون افزایش یافت. سانتریفیوژها از حرکت بازایستاد اما قیمت پراید 20 میلیونی به حدود 160 میلیون رسید. چرا!؟ به این دلیل که دوگانه «هسته ای-معیشت» از اساس دوگانه ای کاذب و دروغین بود.

حالا همان طیفی که با وعده دلار هزارتومانی و چرخش همزمان چرخ کارخانه ها و چرخ سانتریفیوژها، مرغ 26 هزارتومانی و دلار 32 هزارتومانی را به مردم تحمیل کرده، مدعی است که با چوب حراج زدن بر توان موشکی و قدرت دفاعی ایران، معیشت مردم بهبود می یابد!

** عدم مذاکره با آمریکا، یعنی آغاز آشوب های خیابانی

روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «چهارراه چه کنم» نوشت: «نهادهای انتصابی و چهره‌های نزدیک به حاکمیت جمهوری اسلامی با لوایحی نظیر CFT و پالرمو سبب شده تا ایران در شرایطی قرار بگیرد که حتی دوستان استراتژیکش نظیر روسیه و چین نیز توانایی داد و ستد کالایی و نقل و انتقالات مالی با ایران را نداشته باشند. از این رو به نظر می‌رسد راه خروج روحانی از مصائبی که گرفتارش شده، نزدیکی دوباره به میز مذاکره است».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «احتمالا کم نیستند آنان که خواهان تداوم وضع موجود تا انتخابات 1400 و پایان دولت روحانی هستند ولی این مسیر می‌تواند با جرقه‌ای کوچک اعتراضاتی بزرگ را به همراه داشته باشد و دوباره اوضاعی تکرار شود که آبان‌ماه 98 از آسمان ایران گذشت؛ شرایطی تلخ که تاوان آن را هم مردم دادند و هم کلیت نظام و حالا با این شرایط از قرار معلوم باید منتظر ماند و دید دولت روحانی و البته مجموعه حاکمیت چه تصمیمی در ادامه مسیر خواهند گرفت و از میان چهارراه(استیضاح، استعفا، تداوم وضع موجود، تحول در سیاست ها) به تغییر سیاست‌ها که کم‌خطرترین مسیر ممکن به شمار می‌رود، تن خواهند داد یا اینکه در همچنان بر همان پاشنه پیشین خواهد چرخید».

این روزنامه اصلاح طلب، حاکمیت را مورد خطاب قرار داده و با لحنی تهدیدآمیز مدعی شده است که اکنون فقط دو گزینه پیش روی کشور است؛ یا باید از طریق مذاکره با آمریکا، در سیاست ها-ی دفاعی، منطقه ای و...- تحول ایجاد کنیم و یا به استقبال آشوب های خیابانی برویم!

روزنامه اعتماد همچنین مجموعه حاکمیت- به استثنای دولت روحانی- را باعث و بانی وضع موجود نامیده است.

برخلاف ادعای این روزنامه اصلاح طلب، اتفاقا «دولتِ اصلاح طلبان» مسبب اصلی وضع موجود است. علاوه بر این، مجلس دهم نیز در ایجاد وضع موجود نقش قابل توجهی ایفا کرده است.

الیاس حضرتی- مدیرمسئول روزنامه اعتماد- در مجلس دهم رئیس کمیسیون اقتصادی بود. وی بجای رسیدگی به مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم و تلاش برای رفع این مسکلات، یکروز با «شهرام جزایری» مشغول خوردن «کله پاچه» بود و روز دیگر درگیر بازی های قبیله ای تحت عنوان «کمیته رفع حصر».

جالب اینجاست که اصلاح طلبان، چه در انتخابات شکست بخورند و چه پیروز شوند، در نهایت آدرس «آشوب های خیابانی» را می دهند. این طیف در سال 88 در انتخابات شکست خورد، ولی چون جنبه این شکست را نداشت، رای مردم را لگدمال کرد و با شورش علیه جمهوریت، آسایش و آرامش را از مردم گرفت و به معیشت آنان ضربه زد.

اصلاح طلبان در سال های 92 و 96 در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شدند و وعده دادند که آنچنان رونقی ایجاد می کنند که دیگر هیچ کارتن خوابی وجود نداشته باشد و کاری شود کارستان و...حالا که در اثر قصور و تقصیرهای دولتِ اصلاح طلبان، وضع موجود اقتصادی، مردم را ناراضی کرده است، بجای عذرخواهی و تغییر رویه و تلاش برای جبران خسارت ها، مردم و حاکمیت را تهدید می کنند.

لازم به ذکر است که «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه پیش از این چندین بار تاکید کرده بود که «هیچ تضمینی وجود ندارد که با تصویب لوایح مرتبط با FATF مشکلات کشور حل شود» . علاوه بر این دولت روحانی حدود 95 درصد دستورات اف ای تی اف را اجرا کرد، ولیکن نه تنها گشایشی در امور بانکی ایجاد نشد، بلکه این مسئله به ملتهب شدن بازار ارز دامن زد.

** از دولت نمی توان انتظار داشت که مشکلات اقتصادی را حل کند

«قاسم محبعلی» از مدیران وزارت خارجه در دولت اصلاحات در مصاحبه با روزنامه شرق گفت: «فعلا اوضاع مثل بیماری است که به دنبال حفظ جانش هستیم تا به ثباتی برسد که بعد سراغ این برویم که چگونه می‌شود معالجه‌اش کرد. فعلا شرایط ایران این‌گونه است؛ اما موضوع دولت به یکی از مشکلات ساختاری ما برمی‌گردد. دولت ما در دو مسئله پراهمیت و تأثیرگذار یعنی سیاست و امنیت تصمیم‌گیر نیست. در اقتصاد هم تصمیم‌گیر اصلی نیست. از دولت نمی‌شود انتظار داشت که این مشکلات را حل‌وفصل کند. به قول وزیر خارجه، ما آن چیزی را که ابلاغ می‌شود، انجام می‌دهیم.  بنابراین از دولت به‌ویژه در یک سال پایانی انتظاری نیست. اگر دولت بتواند شرایط را حفظ کند که بدتر نشود، باید از او تشکر کرد».

در روزهای گذشته، «عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب در مطلبی نوشته بود: «روحانی تا 9 ماه دیگر هست و تمام می‌شود، شما می‌مانید و وضعیتی که قادر به انجام کوچک‌ترین اصلاحی هم در آن نیستید...این دولت و این روحانی حداقل دارند یک کارهایی می‌کنند، در شرایط کرونایی و تحریم‌های کمرشکن و دلار 32 تومانی و گرانی و... چه اصراری به این حملات دارید؟  حالا روحانی یک چیزی هم درباره صلح امام حسن گفته است».

در سال 96، حامیان روحانی مدعی بودند که اگر آقایان رئیسی یا قالیباف به ریاست جمهوری برسند، وضعیت کشور بحرانی شده و قیمت دلار 5 هزارتومان خواهد شد. اما حالا که «با روحانی تا 1400» آمدیم، دلار حدود 32 هزارتومان است ولی با اینحال اصلاح طلبان از دولت تشکر می کنند و تاکید دارند که باید قدر دولت روحانی را بدانیم!

قاسم محبعلی در این مصاحبه مدعی شده است که دولت در حوزه های اقتصادی، سیاسی و امنیتی تصمیم گیر نیست. حال سوال اینجاست که اگر دولت هیج اختیاری ندارد، پس چرا اصلاح طلبان در آستانه انتخابات های ریاست جمهوری، خود را به آب و آتش می زنند و حتی برای رسیدن به پاستور، حاضرند رأی مردم را هم لگدمال کنند.

واقعیت این است که دولت، اختیارات و امکانات فراوانی دارد، اما بی صداقتی اصلاح طلبان و عدم اهتمام جدی دولت در بهره مندی از اختیارات، موجب شده است تا وضع موجود رقم بخورد.

لازم به ذکر است که روزنامه شرق در صفحه اول شماره امروز با انتشار عکس «جان کری» وزیر خارجه دولت اوباما با ذوق زدگی نوشته است: «گفت‌وگوهای درونی دموکرات‌ها حاکی  از آن است که جان کری 76ساله، فرمانده آمریکایی مذاکرات برجام و وزیر خارجه اوباما که دیدارهای تاریخی‌اش با ظریف، دیدار رسمی مقامات ایران و آمریکا را از محال به روزمره تبدیل کرد، به عنوان گزینه احتمالی برای سمتی مشورتی در کنار جو بایدن در نظر گرفته شده است...در صورتی که خبر قرارگیری او به‌طور رسمی در کنار بایدن اعلام شود، پژواک آن در ایران از خبر انتصاب هر وزیر خارجه‌ای بلندتر خواهد بود».

این ذوق زدگی، خاطره تیتر تاریخی «امضای کری تضمین است؛ اطمینان تهران از اجرای برجام» را زنده کرد. مدیرمسئول روزنامه شرق بعدها در توصیف این تیتر گفت: «من مبالغه را قبول دارم. این مبالغه‌ها باید می‌شد به این خاطر که فضا خیلی فضای تنگ و ترشی بود، دولت باید در حقیقت این موضوع را قدری بزک می‌کرد که بتواند حرفش را به کرسی بنشاند».