سرویس سیاست مشرق – دولت آقای روحانی به ماههای پایانی خود نزدیک میشود و البته در این پایان دچار تضادهای فراوانی شده است.
مردم از دولت آقای روحانی و اصلاحطلبان تصویری در ذهن دارند که برای حل مشکلات؛ دائماً انگشت اشاره به سمت خارج از کشور دراز میکند و در مقولات داخلی نیز به سمت سیاهنمایی و ناامیدی گرایش دارد.
به هر حال نمیتوان انتظار داشت گزارههایی مثل "مذاکره با کدخدا"، "خزانه خالیست" و یا "تحریمها استخوان مردم را خرد کرده است" به آسانی از ذهن مردم پاک شوند.
و البته این تمام ماجرا نیست...
دولت مشترک اصلاحطلبان و اعتدالیون اما در روزهای جاری و هنگام "پدیدار شدن دروازههای شهر وداع از دورست" مدعی شده که "القای ناامیدی" کار دیگران است!
محمود واعظی، رئیس دفتر رئیسجمهور و از مردان امنیتی نزدیک به آقای روحانی به تازگی در اظهاراتی که خبرگزاری دولتی ایرنا آنرا منتشر کرد، گفته است:
"در شرایطی که ما بیش از هر زمان دیگر نیاز به وحدت و انسجام داریم و باید بتوانیم با یک صدا در مقابل دشمنانمان در خارج بایستیم و با انسجام از جنگ تحمیلی اقتصادی عبور کنیم، صدا و سیمای ما با مستنداتی که ساخته میشود و با برنامههایی که میگذارد نباید مردم را ناامید کند و باید به گونهای عمل کند که آدرس انسجام و وحدت بدهد. "[1]
صحبتهای واعظی در حالی است که علیرغم برخی اشتباهات! اما صداوسیما مرجع اصلی پمپاژ امید و ایجاد وحدت در جامعه نیست. اگرچه نقشی اساسی در آن دارد!
بلکه این دولت است که با در اختیار داشتن بیش از 95 درصد از بودجه و اجرائیات کشور و با سیطره تامّی که بر قدرت دارد میتواند زمینه امیدواری در جامعه را فراهم کند.
و اکنون سؤال اینجاست که اگر دولت مشترک آقای روحانی و اصلاحطلبان عملکرد مطلوبی در بحث کارآمدی میداشت، اگر بر قیمتها نظارت میکرد و اگر به جای "انتظار برجام" به سمت ظرفیتهای داخلی برای حل مشکلات گام برمیداشت؛ آیا صدا و سیما (بر فرض محال) میتوانست مردم را ناامید کند!؟
پاسخ این سؤال حتما "خیر" است.
* تقلا برای ناامید کردن مردم در قول و عمل کار که بود!؟ / "آبان 98" کلیدی برای حل چند سؤال بزرگ
این قصه غمانگیز اما یک اپیزود دیگر هم دارد و آن نمکی است که برخی اعضای ستاد مشترک دولت و اصلاحطلبان با "سیاهنمایی و ناامیدسازی" بر زخم مشکلات مردم میپاشند.
ما در ادامه سیاههای از اظهارات این افراد که طی 7 سال گذشته بیان شدهاند را نقل و این قضاوت را به مردم واگذار میکنیم که غیر از کارهایی که دولت باید انجام بدهد اما نمیدهد؛ پمپاژ ناامیدی و نمک ریختن بر زخم مشکلات مردم در تمام طول 7 سال گذشته کار چه کسانی و با چه انگیزهای بوده است!؟
1_ اسحاق جهانگیری: کشوری که به ته درّه برده شده، حال چند پله بالاتر آمده و هنوز ته درّه است!
2_ علی ربیعی: -مردم- امید به تحول و رسیدن به سطح زندگی مطلوبی را که حق خود میدانند، کمرنگ میبینند.
3_ محسن صفاییفراهانی: اقتصاد ایران جهانسومی، غارتزده، حاوی افتراق، دارای اوضاع بد، دچار عدم پیوستگی در ارکان حکومت و دارای فساد است.
4_ آذر منصوری در خبرگزاری دولت: جامعه امروز ما حس ناامیدی و یأس دارد.
5_ محمدعلی ابطحی: کشور غرق در ناامیدی است.
6_ حسین مرعشی: اقتصاد کشور آتش گرفته است.
7_ مصطفی هاشمیطبا: تحریمها معیشت مردم را دچار مشکل میکند!
8_ عباس عبدی: اکنون، جامعه ایران در مواجهه با وضعیتی غیرکارکردی است و چشماندازی هم برای خروج از آن وضعیت وجود ندارد.
دقت شود که تمام این افراد یا از مقامات دولت آقای روحانی و یا از "فدائیان روحانی" هستند و هیچ اصولگرا یا منتقدی بین آنها نیست.
در این بین البته 2 سؤال بزرگ نیز خودنمایی میکند...
اول اینکه چه کسانی باید در مقابل این جریان سیاهنمایی و نامیدسازی ایستادگی میکردند و اکنون کارنامه آنها چیست!؟
جالب است که یک تفحص ساده نشان میدهد که غیر از مقام معظم رهبری و تعداد معدودی از افراد و رسانهها کسی در این جبهه مقابله حضور نداشته است.
چه اینکه این مقام معظم رهبری بودند که چند سال قبل در دیدار با نخبگان فرمودند:
"دشمن میخواهد تصویر غلط و زشتی از کشور ارائه بدهد؛ این درست عکس واقعیّت است. کشور از جهات مختلف، تصویر دلنشین و زیبایی دارد؛ از همه جهت؛ حالا چهار صباح قیمت ارز بالا میرود، پایین میآید، مشکلات معیشتی برای مردم پیش میآید، اینها هست، اینها را میدانیم، امّا آن تصویری که دشمن میخواهد القا کند و تحمیل کند، به کوری چشم او وجود ندارد، [بلکه] عکس آن تصویر وجود دارد. "[2]
سوال دیگر نیز که برخی محافل تحلیلی با عنوان یکی از عجیبترین ابهامات امنیتی و اقتصادی بر آن تأکید میکنند اینست که اساساً چرا باید در کنار بیعملی، شنوای حرفهای سیاهنمایانه و ناامیدساز از جانب رجالی باشیم که دولت وابسته به آنهاست!؟ و مگر دولت پدیدآورنده و مدافع "وضع موجود" نیست؟ پس علت اینکه آقایان تندتر از هر منتقد و مخالف خارجنشینی مشغول پمپاژ ناامیدی بودهاند را باید در کجا جست!؟
چرا دکتر نادران، رئیس کمیسیون تلفیق بودجه در مجلس از این میگوید که لایحه دولت برای بودجه 1400 قصد فروپاشی دارد و به تلاطم عمدی میانجامد!؟ [3]
برخی تحلیلگران معتقدند فرمول حل این زنجیره به هم پیوسته از سؤالات مرتبط با امنیت و اقتصاد را میتوان در "آبان 98" هم جست...
***
1_www.irna.ir/news/84200824/
2_ http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=40725
3_mehrnews.com/xTvXY