به گزارش مشرق، نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در 2دهه گذشته تحولات چشمگیری را از سر گذرانده است. با این حال، سیر تحول در این نیرو نه‌تنها متوقف نشده، بلکه با افزایش تجربه و به‌تبع آن دانش کسب‌شده، اکنون سرعتی شتابان به‌خود گرفته و در حال ثبت رکوردهای جدید در طراحی و ساخت انواع ناو، ناوشکن، زیردریایی و نیز سامانه‌های دفاعی است؛ طراحی‌هایی کاملا ایرانی که نمونه مشابهی در دنیا ندارند.این ویژگی سبب شده است بسیاری از سازمان های نظامی دنیا به دنبال آن باشند که بدانند ایرانیان چگونه از تجهیزات دفاعی تولید شده خود استفاده می کنند. به بهانه حضور موفقیت‌آمیز ناوگروه86 نیروی دریایی در انجام عملیات 360درجه با ناخدامحمد گلبازگیر،مدیر طرح‌های عملیاتی این نیرو درباره تجهیزات و ماموریت‌هایی که در حال انجام است، به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
چرا فرمانده کل قوا نیروی‌دریایی را راهبردی نامیدند؟
14مهرماه1388 فرمانده معظم کل قوا لقب راهبردی را به نیروی دریایی اعطا فرمودند. بعد از اعطای این لقب ازسوی فرمانده معظم کل قوا، باید به اندازه بزرگی این مطلب کار می‌کردیم و خود را توسعه می‌دادیم. نخستین گام برای تحقق این هدف این بود که راهبردی فکر کنیم. در این راستا، تامین برخی سخت‌افزارها و نرم‌افزارها را برای توسعه نیروی دریایی و عمق‌دادن به آن طراحی و اجرا کردیم و پروژه موج را که شامل ساخت ناوشکن‌های با وزن 1300تن بود، شروع کردیم و این ناوشکن‌های تمام ایرانی را در شمال و جنوب کشور به آب انداختیم و اینگونه به فرمان معظم‌له پاسخ دادیم.
درباره روسی یا چینی‌بودن تجهیزات نیروی دریایی
هرگز چیزی را از ابتدا اختراع نمی‌کنیم چراکه اولا ممکن است با این کار به بیراهه برویم، دوم اینکه این اقدام هزینه سنگینی برای کشور در پی دارد. بنابراین از تجربه کشورهای دیگر در این حوزه استفاده می‌کنیم. این روشی است که در دنیا انجام می‌شود و در آینده نیز این روند را ادامه می‌دهیم. البته ممکن است در برخی سازه‌ها الگوها نزدیک به برخی کشورها باشد، اما در برخی تجهیزات و سازه‌ها هرگز مشابهتی میان آنچه اکنون مهندسان و مخترعان ما در حال ساخت آن هستند با نمونه‌های مشابه خارجی وجود ندارد. این تجهیزات کاملا ایرانی و برای استفاده کاربران ایرانی طراحی و ساخته شده است.
چرا اقتدار در دریا مهم است؟
برای پاسخ به این سؤال باید به روزهای نخست آغاز جنگ تحمیلی توجه کنیم. بسیاری از بنادر ایران که امروز کالا در آن جابه‌جا می‌شوند، ساخته نشده بودند. شریان اقتصادی دریایی ما از بندر امام خمینی(ره) که نزدیک به عراق بود مدام مورد حمله قرار می گرفت.نیروی دریایی در جنگ تحمیلی با انجام 10هزار عملیات مانع تعرض نیروهای بعثی به کشتی‌های ایران شد. یکی از دلایل اهمیت حضور ما در دریا همین است. سال1388 هنگامی که کشتی تجاری ما در خلیج عدن ربوده شد، کارکرد امنیتی نیروی دریایی مورد توجه قرارگرفت. حضور ما در این محدوده منجر به حفاظت از منافع اقتصادی کشور شد.
چرا با ترکیه و پاکستان رزمایش برگزار نمی‌کنیم؟
قسمت دریایی ترکیه از ایران بسیار دور است و برگزاری رزمایش مشترک میان دوکشور اقدام مقرون‌به‌صرفه‌ای نیست. حضور ترکیه در آب‌های سرزمینی دو کشور کار سختی است. اما با پاکستان درگذشته رزمایش‌های «ایرپاک» را برگزار کرده‌ایم که عمدتا رزمایش‌های امداد و نجات بود. سالانه نیز رزمایش‌هایی از این دست با عمان برگزار می‌کنیم که سالانه یک‌بار فرماندهی با ما و یک‌بار با عمان است. بازدیدهای دوطرفه میان ایران و هند، ایران و پاکستان، ایران و عمان و کشورهای دیگر نیز به شکل متوالی صورت می‌گیرد تا تبادل تجربه در این حوزه‌ها انجام شود.
ایده ساخت زیردریایی چگونه شکل گرفت؟
ارتش همواره در فکر این بود که نیروی دریایی را به تجهیزات زیرسطحی مجهز کند.این کار از سال1371 تا سال 1375با خرید 3 زیردریایی انجام شد. با ورود این زیردریایی‌ها، فرهنگ و علم استفاده از آن نیز وارد نیروی دریایی شد. در این سال‌ها با همفکری صنایع اقداماتی برای ساخت زیردریایی آغاز شد. قدم‌های اولیه با طراحی یگان‌های کوچک زیرسطحی از جمله نهنگ برداشته شد. بعد از آن غدیر را ساختیم. با برطرف کردن اشکالات کارمان، فاتح ساخته شد که قابلیت‌هایی مانند دریامانی بیشتر، سلاح‌های بهتر و قدرت بالاتر دارد. با عبور از چنین مسیری از یک واردکننده به سازنده زیردریایی تبدیل شدیم.
طراحی زیرسطحی‌های سنگین برای شلیک موشک
شلیک موشک از یگان زیرسطحی فناوری خاصی می‌خواهد. سرعت عمل و برد بیشتر نسبت به اژدر ازجمله مزیت‌های دارا بودن زیرسطحی‌هایی با قابلیت شلیک موشک است. خوشبختانه اکنون به توانمندی شلیک موشک کروز از چند متر زیر آب برای زدن هدفی در صدها کیلومتر دورتر از مبدأ شلیک‌کننده موشک رسیده‌ایم. اکنون تمام یگان‌های زیرسطحی ما این توانمندی را دارند که از موشک‌های کروز بهره‌مند شوند و شلیک انجام دهند چراکه به‌گونه‌ای سازه‌های زیرسطحی‌ها ساخته شده‌اند که این قابلیت را داشته باشند. در مرحله بعد، طراحی برای ساخت زیرسطحی‌های سنگین‌تر در دستور کار قرار گرفته است.
دست برتر ایراندر حوزه دریا
در خلیج فارس کشوری زیردریایی ندارد و تنها کشور منطقه ما هستیم که زیردریایی دارد.ترکیه و پاکستان در منطقه غرب آسیا زیردریایی دارند اما این کشورها توانایی ساخت زیردریایی ندارند. از نظر تعداد زیردریایی، تعداد ما بالاتر است. الان ما تجربه 30ساله در ساخت زیردریایی داریم که سبب شده است طراحی زیردریایی‌های ما با نمونه‌های غربی آن متفاوت باشد. اکنون نیروی دریایی به انواع زیردریایی‌های سنگین، نیمه‌سنگین و سبک و نیز زیردریایی‌های مرطوب مجهز شده است . اقداماتی نیز برای ساخت زیردریایی‌های سنگین‌تر انجام شده است که قابلیت دریامانی بالاتر و حجم آتش بیشتر دارند.
لاوان دست بلند نظام است
ناوگروه86 در اقیانوس آرام و با رعایت پروتکل‌های بین‌المللی پهپاد به آسمان فرستاد. هر اندازه که بتوانیم سطح پروازی پهپادهای خودمان را افزایش دهیم، این موضوع سبب بلندشدن دست نظام خواهد شد اما، این بلندی نه برای تهدید بلکه برای تضمین امنیت، صلح و آرامش منطقه است. با توجه به اینکه هم قادریم پهپاد را خودمان بسازیم و هم قادریم شناورهای بزرگ و تناژ بالا بسازیم و ایستگاه‌های کنترلی را هم خودمان می‌سازیم، پس چرا ناوگروه پهپادبر نداشته باشیم؟ مطابق دستور سلسله فرماندهی نیروی دریایی به سمت این رفتیم که ناوگروه پهپادبر بسازیم. اکنون ناودسته هستیم و قادریم به سرعت ناوگروه داشته باشیم. همچنین الان 2فروند شناور پهپادبر داریم.
منبع: روزنامه همشهری
