خیلی چیزها تغییر کرده. فرزند تازه‌ای به خانه آمده و با آمدنش خیلی چیزها را تغییر داده. مادری که تا دیروز به فکر بالا رفتن از پله‌های ترقی و بهبود جایگاه اجتماعی‌اش بود، حالا با وجود تمام تلاشش برای حفظ وضعیت گذشته، بر سر دوراهی مانده.
به گزارش به نقل از هفته نامه آتیه نو، زندگی در شهرهای شلوغ، با محدودیت ساعات پذیرش مهدکودک و میل صاحبان مشاغل به افزایش ساعات کاری دست‌به‌دست هم داده و مادری که تا دیروز به رشد اجتماعی خود می‌اندیشید یا برای بهبود وضعیت اقتصادی خانواده تلاش می‌کرد را بر سر دوراهی انتخاب قرار داده است.
چطور می‌توان در میان این کشمکش، بهترین تصمیم را گرفت؟ چطور می‌توان از مسیری رفت که از شما در کنار مادر خوب بودن، انسان آرام و شادی را بسازد؟ انتخاب آسانی نیست اما شاید توجه کردن به نکات زیر در گرفتن تصمیم مناسب بی‌اثر نباشد.
پول دارید؟
با خودتان روراست باشید. دلیل کار کردنتان چیست؟ اگر از همین امروز درآمد شما قطع شود چه اتفاقی برای زندگی‌تان می‌افتد؟ درآمد همسرتان به‌تنهایی جوابگوی مخارج خانه به‌اضافه هزینه شیر و پوشک و... هست؟ آینده‌تان قرار است چطور پیش برود؟ اگر امروز در خانه بمانید، می‌توانید چند سال دیگر هزینه آموزش فرزندتان را به‌آسانی پرداخت کنید؟ اصلا برایتان ممکن است که کار امروزتان را رها کنید و با کار کردن در خانه بخشی از درآمدتان را حفظ کنید؟
حتی اگر کار کردن همراه با مراقبت از فرزند برایتان آسان نباشد و حتی اگر کارفرمایی که حقوق شما را پرداخت می‌کند، وضعیت امروز شما را درک نکند. نمی‌توانید بدون پاسخ دادن به این سوالات همه چیز را رها کنید.
چطور آرام‌ترید؟
به خودتان نگاه کنید. شما که هستید؟ زنی که تا امروز برای تحصیل و پیشرفت شغلی تلاش کرده؟ زنی که سال‌هاست به آینده بهتر شغلی اندیشیده و مقدمات آن را فراهم کرده؟ حالا قرار است چه کنید؟ می‌خواهید در خانه بمانید؟ می‌توانید لااقل برای چند سال قید بالا رفتن از پله‌های ترقی را بزنید؟ اگر توان ماندن در خانه و مراقبت از فرزندتان را دارید، به شما توصیه می‌کنیم این فرصت را به خودتان بدهید. می‌توانید در این چند سال راه دیگری برای رشد کردن پیدا کنید. برای مثال درستان را ادامه دهید، کار کردن با نرم‌افزارهای مختلف را یاد بگیرید یا اینکه به یک زبان خارجی مسلط شوید و در عین حال خودتان مسئولیت مراقبت از فرزندتان را برعهده بگیرید. اگر مشکل قبلی، یعنی محدودیت مالی ندارید و ماندن در خانه شما را افسرده نمی‌کند، این فرصت را از خود دریغ نکنید. یادتان نرود که مادران آرام و راضی، چه در خانه باشند و چه فعالیت اجتماعی‌شان را حفظ کنند، در پرورش فرزندانشان موفق‌تر هستند.
از شما حمایت می‌کنند؟
نظر شریک زندگی‌تان در مورد این موقعیت تازه چیست؟ او هم به اندازه شما خود را در مراقبت کردن از فرزندتان مسئول می‌داند؟ اگر قرار است زندگی اجتماعی شما مثل قبل ادامه پیدا کند، به حمایت اطرافیانتان نیازمندید. آیا در خانواده شما کسانی هستند که برای چند ساعت در روز بتوانند از فرزندتان مراقبت کنند؟ آیا همسرتان حاضر است بار مسئولیت‌های خانه و فرزندپروری را مانند شما به دوش بکشد؟ آیا با همسرتان در مورد استخدام یک پرستار یا سپردن مراقبت از فرزندتان به مهدکودک هم‌نظر هستید؟ این موارد می‌توانند در آینده شغلی شما تعیین‌کننده باشند. پس در یک جلسه خانوادگی با شریک زندگی‌تان در مورد آنها صحبت کنید و به نتیجه برسید.
در محیط کارتان درک می‌شوید؟
وضعیت تازه شما تا چه اندازه در محیط کاری‌تان درک می‌شود؟ آیا کارفرمای شما پایبند قانون است و دوره مرخصی بعد از زایمان و ساعات شیردهی مادران را به رسمیت می‌شناسد. آیا شرکت محل فعالیتتان امکاناتی مثل مهدکودک یا پانسیون کودکان را در خود دارد؟ اگر پاسختان به این سوالات منفی است، آیا برایتان ممکن است کارتان را عوض کنید و به محیطی بروید که درک بهتری از شرایطتان داشته باشند؟ شاید بد نباشد موقعیت‌های تازه را جست‌وجو کنید و در صورت پیدا شدن فرصت مناسب، محل کارتان را تغییر دهید.
