یک سریال موفق چینی که داستان آن در شانگهای پرزرق و برق دهه 1990 میلادی رقم می‌خورد، با گویش رو به زوال شانگ‌هایی و یادآوری روزگار پر رونق این منطقه موجی از نوستالژی را برای شهروندان این ابرشهر رقم زده است.
به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری فرانسه، فیلم "شکوفه های شانگهای"، به عنوان اولین نمایش از "وُنگ -کار وای" نویسنده معروف هنگ کنگی، تحول قهرمان اصلی خود از هیچ کس به یک سرمایه‌دار بزرگ تجاری در دوره رشد و تحول اقتصادی شانگهای را نشان می‌دهد.
"یو گه" و "ما ییلی" سوپراستارهای چینی در این فیلم بازی می‌کنند اما "زبان بومی شانگهای" در سریال توجه بسیاری را به خود جلب کرده است.
این زبان و گویش نقش درخشان و اساسی در این سریال را به خود اختصاص داده است. زبانی که زمانی به عنوان یک ارزش برای تفکیک مردم محلی از افراد خارجی در مرکز مالی- اقتصادی چین محسوب می‌شد.
دهه‌ها تلاش دولت برای محدود کردن گویش‌های محلی و ترویج زبان ماندارین، گویش شانگهای را از استفاده روزمره و تجاری محو کرده است. با این وجود 14 میلیون نفر همچنان با این زبان گفت‌و‌گو می‌کنند.
طرفداران در حال عکاسی از ستاره های فیلم "شکوفه ها" که با زبان شانگ های طرفداران زیادی را پیدا کرده و سر و صدای زیادی ایجاد کرده است/ خبرگزاری فرانسه
"شی نیون" 22 ساله هنگام عکاسی از تصاویر سریال"شکوفه ها" در خارج از هتل "صلح شانگهای" گفت: "دیدن سریال حس آشنایی به من داد و من بسیار خوشحال شدم که شانگهای یک برنامه تلویزیونی دیگر از خودش دارد".
زبان ماندارین زبان رسمی این کشور است اما 1.4 میلیارد شهروند این کشور ده‌ها زبان منطقه‌ای غیر مشترک و غیرقابل درک برای یکدیگر دارند.
پکن رسما آنها را لهجه می‌داند اگرچه زبان‌شناسان در استدلال‌های خود می‌گویند که بسیاری از آنها را می‌توان یک زبان مستقل در نظر گرفت.
بحث هواداران در باره واژه و اصطلاحات سریال در فضای مجازی
پخش سریال "شکوفه‌ها" در ماه گذشته سر و صدای زیادی به پا کرد زیرا می‌توان آن را در دو فرمت ماندارین و شانگ‌هایی مشاهده کرد. موضوعی که برای یک تولید تلویزیونی بزرگ در چین نادر است.
کاربران شبکه‌های اجتماعی در مورد صحت واژه‌های نمایش بحث می‌کنند و عبارات رایج شانگ‌هایی را به اشتراک می‌گذارند.
همه این‌ها یادآور کمدی رمانتیک "بی فور بیزی" (B for Busy) در سال 2021 است که عمدتا از دیالوگ‌های شانگهای نیز در آن استفاده می‌شد.
حالا توانایی کارگردان و ستارگان نقش اصلی، هیجان زیادی را با شکوفه‌ها رقم می‌زند.
طرفداران در لوکیشن‌های فیلمبرداری در مرکز شانگهای از جمله هتل 100 ساله صلح و تئاتر ارت دکوی کاتای تجمع می‌کنند.
در سراسر شهر تصاویر حاشیه پیاده روها و منوهای رستوران‌ها در حال سود بردن از محبوبت سریال هستند.
کارکنان خدمات ارسال و پیک نیز می‌گویند سفارش‌ها براساس خوراکی‌های کلاسیک در سریال افزایش یافته است.
"دوان" شهروند 30 ساله شانگهای می‌گوید: "در حین تماشای این فیلم حس می‌کنم روزهای خوب با والدینم را می‌بینم، زمانی که آنها هم سن و سال الان ما بودند".
دوان که اصالتا اهل استان شاندونگ است، می‌گوید برای تماشای نسخه فیلم با زبان شانگ‌هایی به زیرنویس نیاز دارد اما این زبان را ترجیح می‌دهد زیرا "نسخه ماندارین" همان حال و هوا را ندارد.
سیاست زبانی پکن عامل بحرات وراثت زبان
حزب کمونیست حاکم زبان ماندارین را ابزاری متحد کننده برای ترویج ارزش‌های سیاسی و ایدئولوژی خود می‌داند و بارها به دنبال محدود کردن زبان‌های منطقه‌ای بوده است.
سیاست زبانی پکن باعث اعتراضات از استان جنوبی گوانگ‌دونگ تا مغولستان داخلی شده است. گروه‌های حقوق بشری هم می‌گویند ماندارین به آرامی جایگزین زبان اقلیت اویغور در سین‌کیانگ شده است.
در حالیکه استفاده از لهجه‌های منطقه‌ای کاملا ممنوع نیست اما زبان ماندارین برای استفاده در مدارس، تجارت و ارتباطات رسمی برجسته و به اولویت رسمی تبدیل شده است. در نتیجه زبان‌های محلی به تدریج ارزش خود را به ویژه در میان نسل جوان از دست می‌دهند.
به گفته "کیان نایرونگ" زبان شناس برجسته شانگهای تصمیم دولت در سال 1992 درباره ممنوعیت زبان شانگهای در مدارس باعث "بحران وراثت" شده است.
با وجود تلاش‌های اخیر در بازمعرفی زبان‌های بومی در حمل و نقل عمومی و کلوپ‌های پس از مدرسه، ماندارین همچنان زبان اصلی شهر است.
فقدان کتاب‌های به روز و استاندارد در زبان‌های محلی
"جیسون وانگ" از معدود معلمانی است که در یک مدرسه کوچک زبان، کلاس‌های رسمی زبان شانگهای را ارائه می‌دهد. هر چند بیشتر شاگردان او خارجی هستند.
فقدان کتب درسی استاندارد و به روز هم یک چالش بزرگ در این زمینه است.
این استاد زبان گفت: موضوعات و محتوای برخی از این کتاب‌ها بیش از حد قدیمی هستند.
وی افزود: "نمایش و ساخت فیلم‌ها و سریال های مشابه بیشتر برای شانگهای مزایایی در پی دارد".
