در دنیای امروز ابزارهای دیجیتال به جزء جدایی‌ناپذیری از مطالعه و آموزش تبدیل شده‌اند. آیا وقت کنار گذاشتن کتاب‌ها فرا رسیده است؟
خلاصه مقاله:
- براساس مطالعات، خواندن متون از روی کاغذ، نسبت به خواندن از روی صفحه نمایش معمولاً به درک بهتر و عمیق‌تر مطالب منجر می‌شود.
- تفاوت اصلی میان خواندن از روی متن چاپی و دیجیتالی در این است که مغز هنگام خواندن متن چاپی و دیجیتالی اتصالات عصبی متفاوتی ایجاد می‌کند.
- مشکلات خواندن از روی صفحه نمایش این است که با وجود سرعت بالاتر مطالعه، درک مطلب به‌ویژه برای متون طولانی و سخت کافی نیست. پیمایش صفحات طولانی و موارد مزاحمی مانند اعلان‌ها یا پیوندهای متن می‌توانند تمرکز را برهم بزنند.
- از مزایای خواندن دیجیتال دسترسی آسان‌تر و همچنین کمتر بودن هزینه نسبت به نسخه‌های چاپی است. علاوه‌بر‌این، گزینه‌های دیجیتال غالبا امکان تنظیماتی مانند اندازه فونت و رنگ‌های پس‌زمینه را فراهم می‌کنند که برای افراد با مشکلات بینایی یا خوانش‌پریشی می‌تواند بسیار سودمند باشد.
آیا می‌خواهید جمعیت فعلی کشور هند را بدانید؟ می‌خواهید سریعا گام‌های ماه را به یاد بیاورید؟ اینترنت بهترین گزینه برای پیدا کردن پاسخ است. علاوه‌بر‌این، می‌توانید داستان‌های مورد علاقه خود را نیز به صورت آنلاین بخوانید. اما اگر واقعا به یادگیری چیزی نیاز دارید، طبق نتایج بسیاری از پژوهش‌ها، احتمالا نسخه چاپی برای شما بهتر است.
به گزارش زومیت، بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند وقتی افراد از روی صفحه نمایش مطلبی را مطالعه می‌کنند، به خوبی زمانی که نسخه چاپی آن را می‌خوانند، مطلب را درک نمی‌کنند. به‌عنوان مثال، گروهی از پژوهشگران 54 مطالعه گذشته را بررسی کردند که خواندن دیجیتال و چاپی را مقایسه کرده بودند.
مطالعه آن‌ها که سال 2018 در مجله‌ی Educational Research Review منتشر شد، درمجموع شامل بیش از 171 هزار شرکت‌کننده می‌شد. آن‌ها دریافتند وقتی افراد نسخه چاپی را می‌خوانند، بهتر مطلب را درک می‌کنند.
پاتریشیا الکساندر، روانشناس دانشگاه مریلند در کالج پارک درمورد نحوه یادگیری مطالعه می‌کند. بیشتر پژوهش‌های او روی تفاوت بین خواندن متن چاپی و متن روی صفحه نمایش تمرکز دارد. الکساندر می‌گوید دانش‌آموزان اغلب فکر می‌کنند با خواندن آنلاین بیشتر یاد می‌گیرند. اگرچه در آزمایش‌ها مشخص شده است در این شرایط، آن‌ها کمتر از زمانی که مطلب را از روی نسخه چاپی مطالعه می‌کنند، یاد می‌گیرند.
سوال این است: چرا؟
شاید فکر کنید خواندن همان خواندن است دیگر. اما مرین ولف، عصب‌شناس از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس توضیح می‌دهد که خواندن طبیعی نیست. ما با گوش‌کردن به حرف‌های اطرافیمانمان صحبت کردن را یاد می‌گیریم و این امر کاملا اتوماتیک است. اما یادگیری خواندن به تلاش واقعی نیاز دارد؛ چرا که مغز شبکه مخصوصی از سلول‌ها را ندارد که کارشان فقط خواندن باشد.
برای درک متن، مغز شبکه‌هایی عصبی را که برای انجام کارهای دیگر تکامل پیدا کرده‌اند، قرض می‌گیرد. برای مثال، بخشی از مغز که برای تشخیص چهره‌ها تکامل پیدا کرده است، برای تشخیص حروف به کار گرفته می‌شود.
باین کار مانند تطبیق ابزار برای کاربردهای جدید است. برای مثال رخت‌آویز برای قرار دادن لباس‌هایتان در کمد بسیار مناسب است. اما اگر دانه گیلاسی قل خورده باشد و زیر یخچال رفته باشد، ممکن است بتوانید از رخت‌آویز لباس برای رسیدن به گیلاس و بیرون کشیدن آن استفاده کنید. در این‌جا از ابزاری که برای هدف دیگری ساخته شده است، برای کاربرد جدیدی استفاده کرده‌اید. این همان کاری است که مغز هنگام مطالعه انجام می‌دهد.
یکی از ویژگی های خوب مغز این است که انعطاف‌پذیری بالایی دارد. انعطاف‌پذیری مغز یکی از دلایلی است که می‌توانیم انجام کارهای جدید را یاد بگیریم. اما همین انعطاف‌پذیری هنگام خواندن متون مختلف می‌تواند مشکل‌ساز شود.
وقتی مطلبی را به صورت آنلاین مطالعه می‌کنیم، نسبت‌به زمانی که متن را به صورت چاپی می‌خوانیم، مغز مجموعه متفاوتی از اتصالات را بین سلول‌ها ایجاد می‌کند. درنتیجه، هنگام مطالعه روی صفحه نمایش، مغز ممکن است به حالت اسکیم (خواندن سریع متن) برود و وقتی سراغ نسخه چاپی می‌روید، ممکن است به حالت خواندن عمیق وارد شود.
