این هنرمند درباره ساخت اثر برای بچههای نسل Z و ارتباط برقرار کردن با آنها گفت: شما در هنر باید با مخاطب بهروز شوید. برای صحبت با این نسل جدید باید جزئیاتشان را بشناسیم. نسل بعدی که نسل Z و هوش مصنوعی است، بسیار عجیب هستند و ما نمیدانیم با آنها چه کنیم.
او در ادامه گفت: هر وسیله جدیدی که میآید ترس ندارد چون میتوانیم به جهت خوب از آن استفاده کنیم. نسل Z حیرتانگیز هستند و خیلی ذوق دارد که بچههای ما در حال کشف دنیا با لپتاپ و تبلت هستند. ما باید مسیری را فراهم کنیم که از این اطلاعاتشان در جهت تحصیل و شغل آیندهشان استفاده کنند.
طهماسب یادآور شد: در بحث سینما شکافی رخ داده که ما سینمای خانوادگی نداریم. ما در جهان سینمای family داریم که همه افراد با هم فیلم را تماشا میکنند. ما قبلا چنین فیلمهایی داشتیم اما متاسفانه وقتی موضوع و مفهوم چیز جدی و تلخی شد، سینمای خانوادگی رها شد و در واقع از بین رفت. اگر سینمای خانواده دوباره سر جایش قرار گرفت، نسل Z هم به میدان میآید چون داستان جذاب، شیرین و تلخ است و در واقع پکیج کاملی است. ما از سینمای خانواده خیلی دور شدهایم. به عنوان مثال داستانهای ورزشی هرچند ساده اما سینمای خانواده هستند. من فکر میکنم این نوع فیلمها تحریککننده نسل Z و جوانها برای ورزش کردن است. ما گونهها و ژانرهای جالبی داریم که میتواند در شکل خانواده عرض اندام کند. این کارگردان تاکید کرد: راه درمان نسل Z و هر نسل دیگر جمع شدن خانواده و دوستان است. ما اگر بخواهیم آدم درست تربیت کنیم، باید در جمع حضور داشته باشیم. تنهایی خطرناکترین وضعیت انسانی برای آدمهای معمولی است و با کمک دیگران حالمان بهتر میشود. جمع شدن آدمها به هر بهانهای باعث میشود خودش را خیلی جدی نگیرد.
طهماسب گفت: من معتقدم همه چیز سر جای خودش است و به نظرم این اخبار میخواهند ما را بترسانند. همهچیز درست میشود. این خطرناکترین چیز است که ما از افراد بترسیم. ما باید آنها را شناسایی کنیم؛ بهخصوص نسل نوجوانان. وقتی ما قصه خیالی برای بچهها میگوییم، هیچوقت واقعیتها را به آنها نمیگوییم و در 15-14 سالگی زمانی با واقعیت مواجه میشوند و در سختترین دورهشان قرار میگیرند. ما باید خیلی به این سن کمک کنیم و خیلی برایشان فیلم بسازیم که این دوره را رد کنند. ما فیلمهای خوب اما کمی ساختهایم. من برای این سن بچهها گریهام میگیرد که چقدر هیچی ندارند. آنها جمعیت حدودا 25-20درصدی هستند و آنها باید مدام فیلم و تئاتر مخصوص خودشان را ببینند. ما حواسمان باشد اگر ما نباشیم بقیه هستند و در این باره بهشدت و وحشتناک دارند کار میکنند. خطرناک است که بچهها را از عمد دور از اجتماع و واقعیت بار آورد.
او درباره تکفرزندی در طبقه متوسط جامعه توضیح داد: من فکر میکنم این مساله به پول ربط ندارد و به سرحالی جامعه ربط دارد. جامعهای که سرحال باشد، همه شرایط را تحمل میکند. میخواهم بگویم میشود جامعه را سرحال و شاداب نگه داشت. خیلی از کشورها به لحاظ اقتصادی در شرایطی سختتر از ما قرار دارند اما شادابتر از ما هستند. ما سرحال نیستیم و در اطرافمان ذوقی نمیبینیم. شرایط روانی بسیار مهمتر از پولداری است و این وظیفه صداوسیماست و من علتش را مدیریت ضعیف میدانم. قاعدتا تلویزیون در همه جای دنیا به 5-4شبکه اصلی تبدیل خواهد شد اما الان که بودجه تلویزیون خوب است، باید کارهای بهتری ساخت. به نظر من مدیریت تلویزیونمان سرحال نیست و مقداری نسبت به همهچیز مشکوک است.