سرویس جهان مشرق - در هفته‌ای که گذشت، گذشته از بمباران‌هایی که تقریبا تمام باریکه را پوشش می‌داد و هیچ روزی قطع نشد، 3 بخش از باریکۀ غزه صحنۀ درگیری رو در روی زمینی بود: استان رفح (خصوصا مناطق غربی)، استان وُسطی (مشخصا منطقه شرق دیرالبلح) و استان غزه (مناطق زیتون و تل‌الهوی). در گزارش زیر، تحولات میدانی‌ای که از پنجشنبۀ هفتۀ گذشته تا دوشنبۀ این هفته رخ داد را بررسی می‌کنیم.
سه ناحیۀ اصلی درگیری زمینی در هفتۀ اخیر. از شمال: الزیتون و تل‌الهوی – دیرالبلح – تل‌السلطان
درگیری‌های رفح
هرچند نیروهای مسلح اسرائیل، حدود ده روز پیش، از پایان عملیات گسترده زمینی (یعنی پایان مرحلۀ دوم عملیات زمینی) در رفح و آغاز مرحلۀ سوم (عملیات‌های متمرکز و کوچک نظامی، بر پایۀ داده‌های اطلاعاتی) خبر دادند و دلیل آن را از بین بردن توان عملیاتی هر چهار گردان حماس در این استان اعلام نمودند، اما میزان حضور آنها در محور فیلادلفیا (در مرز با مصر) و عملیات‌های نسبتا گسترده در تل السلطان (در غرب رفح) این ادعا را زیر سوال می‌برد.
محلۀ تل السلطان در غرب رفح، محل تمرکز درگیری‌ها در این استان
یکی از مهم‌ترین رخدادهای میدانی اخیر، روز پنجشنبه هفتۀ گذشته رخ داد. نیروهای اسرائیلی، هنگام تمرکز در محلات غزه، برخی ساختمان‌های بزرگ را به عنوان مقر استقرار موقت برمی‌گزینند. در همین راستا، بخشی از نیروهای اسرائیلی در محلۀ تل‌السلطان (در غرب رفح) در دبیرستان کمال عدوان مستقر بودند. حوالی ظهر پنجشنبه، نیروهای قسام حمله به این مدرسه را با شلیک راکت‌های ترموباریک ضدسازه (TBG) و راکت‌های ضدزره تاندوم آغاز کردند.
نمونه‌ای از راکت‌های ترموباریک ساخت گردان‌های قسام
راکت‌های ترموباریک (یا بمب‌های خلأ یا هواسوخت)، با استفاده از اکسیژن موجود در محیط، آن را محترق می‌کند. استفاده از این راکت در فضاهای بسته (مانند اتاق‌های ساختمان) تلفات سنگینی به دنبال می‌آورد.
در بهمن‌ماه سال گذشته بود که نشریۀ عبری یدیعوت آحرونوت در گزارشی به راکت‌های TBG قسام اشاره و آن را، با وجود آنکه برد مفیدش تنها صد متر است، «کشنده‌ترین سلاح» نیروهای مقاومت در غزه خواند.
ویژگی‌های راکت TBG قسام
هرچند نیروهای مقاومت، به بسیاری از ساختمان‌های محل استقرار صهیونیست‌ها با TBG یورش می‌برند اما حملۀ ظهر پنجشنبه ویژگی مهم دیگری نیز داشت: نیروهای مقاومت بعد از پایان مرحلۀ اول عملیات، به داخل مدرسه یورش برده و با سلاح سبک از فاصلۀ صفر با دشمن در داخل مدرسه درگیر شدند و کشته‌ها و زخمی‌های بیشتری در صفوف صهیونیست‌ها به بار آوردند.
دبیرستان کمال عدوان، محل عملیات روز پنجشنبه
استفاده از حملات و کمین‌های چندمرحله‌ای، خود نشانه‌ای از ثبات نیروهای مقاومت (در کل زنجیرۀ فرماندهی و کنترل تا اجرا) است، اما اینکه در این عملیات‌ها، از «یورش زمینی» به دشمن نیز استفاده شود، از بهترین دلایلی است که نشان می‌دهد نه تنها ادعای نابودی کامل یا نابودی عملیاتی گردان‌های مقاومت صحیح نیست، بلکه این گروه‌ها در سطح جدیدی از آمادگی رزمی قرار دارند که حتی در مقایسه با ماه‌های گذشته بیشتر شده است و همین عملیات های پیچیده‌تر و سنگین‌تر، گواه روشنی بر آن محسوب می‌شود.
دبیرستان کمال عدوان، محل عملیات روز پنجشنبه
روز جمعه نیز روز برای اسرائیلی‌ها روز آرامی در رفح نبود. نیروهای قسام موفق شدند در این روز 4 تانک اسرائیلی را در چهارراه ابوالدقة در همان محلۀ تل‌السلطان در غرب رفح با راکت‌های ضدزره یاسین 105 و تاندوم هدف قرار دهند. اما این تنها یورش‌های راکتی مقاومت نبود. به روایت کانال رسمی قسام، تیم‌های اعزامی این گروه، بعد از بازگشت به پایگاه‌های خود گزارش دادند که یک تانک مرکاوا را در نزدیکی چهارراه ابوسلطان در محلۀ تل‌السلطان هدف قرار داده‌اند. به این ترتیب، فقط در روز جمعه، 5 تانک مرکاوا هدف نیروهای مقاومت قرار گرفت.
راکت ضدزره دوش‌پرتاب تاندوم (آر. پی. جی 29) در دست یکی از نیروهای قسام
فیلمی که گردان‌های قسام، روز شنبه از درگیری‌ها در محورهای مختلف رفح منتشر کرد
درگیری‌های دیرالبلح
نیروهای اسرائیلی، از صبح روز شنبه، عملیاتی را در شرق شهر دیرالبلح آغاز کردند. درست از همان ساعات آغازین صبح، ضدحملات نیروهای مقاومت به مهاجمین نیز آغاز شد: حوالی ساعت 9 صبح، نیروهای قسام یک نفربر اسرائیلی را در شرق دیرالبلح هدف قرار دادند. نیروهای قسام همچنین با پیش‌بینی احتمال یورش زمینی صهیونیست‌ها، از قبل میدان انفجاری‌ای در مسیر پیشروی محتمل آنها (در منطقۀ موسوم به «پادگان‌ها» در شرق دیرالبلح) تدارک دیده بودند. وقتی پیش‌بینی آنها درست از کار درآمد و نیروهای اسرائیلی حوالی ظهر به این منطقه رسیدند، نیروهای قسام این میدان انفجاری را (که تجهیزات رزمی و مهندسی دشمن وارد آن شده بود) منفجر کردند. نکتۀ حائز اهمیت آن است که دقایقی بعد، بالگردهای اسرائیلی در این منطقه به زمین نشستند که نشان می‌داد این عملیات کشته و زخمی داشته و بالگردها برای تخلیۀ آنها وارد عمل شده‌اند.
نیروهای گردان‌های شهدای الاقصی (شاخۀ نظامی جنبش فتح، که البته فاصلۀ فراوانی از حیث عقیدتی با شاخۀ سیاسی این جنبش دارند) نیز در درگیری‌های دیرالبلح فعال بودند. در عملیاتی چند مرحله‌ای، نیروهای گردان‌های الاقصی موفق شدند در منطقۀ الجعفراوی، منزلی را که از پیش بمب‌گذاری کرده بودند، بعد از ورود نیروهای صهیونیست منفجر و تقریبا تمامی افراد حاضر در ساختمان را بکشند یا زخمی کنند. دقایقی بعد هم که نیروهای کمکی به این ساختمان رسیدند، مرحلۀ دوم عملیات انجام شد و آتش‌باری با راکت‌های 107 میلی‌متری و خمپاره‌های 60 میلی‌متری روی این محل آغاز گردید.
این عملیات نشان می‌دهد نه تنها نیروهای قسام و سرایا القدس در غزه تضعیف نشده‌اند، بلکه دیگر گروه‌های مقاومت که تا پیش از این در غزه فعالیت گسترده‌ای نداشتند نیز توانسته‌اند دست به گسترش فعالیت‌های رزمی‌شان در غزه بزنند.
تعدادی از نیروهای گردان‌های شهدای الاقصی در یکی از تجمعات پیشین
تا ساعات شب، درگیری‌های سنگینی در شرق دیرالبلح (مشخصا در منطقۀ الجعفراوی) ادامه داشت و باز هم بالگردهای تخلیۀ کشته و زخمی در آن ناحیه فرود می‌آمدند. اما در همان شب بود که یکی از جالب‌ترین عملیات‌های قسام در این منطقه انجام شد: نیروهای مقاومت موفق شدند با ایجاد تله (و زمینه‌چینی برای فریب دشمن) یک واحد مهندسی-رزمی اسرائیلی را در همان منطقۀ «پادگان‌های نظامی» در شرق دیرالبلح، به داخل یکی از تونل‌ها بکشند. روش‌های مختلفی برای به داخل تونل کشیدن صهیونیست‌ها وجود دارد که یکی از آنها، زمینه‌سازی برای آن است که دشمن گمان کند اینجا محل نگهداری اسرای او یا یکی از تونل‌هایی است که نفرات و تجهیزات مقاومت در آن وجود دارد. اما بسیاری از این تونل‌ها، یا اساسا تونل‌های چندمتری موسوم به «تونل‌های وهمی» هستند یا اگر هم تونل‌های واقعی باشند، برای ضرورت‌های عملیاتی بمب‌گذاری شده‌اند. در این تونل نیز دقیقا همین مسئله وجود داشت. نیروهای دشمن وارد تله شده و پس از قرار گرفتن در داخل تونل، نیروهای قسام (که احتمالا از طریق دوربین، داخل تونل را تحت رصد داشتند) تونل را منفجر کردند. روایت قسام، کشته و زخمی شدن نیروهای صهیونیست‌های داخل تونل است که با توجه به موج انفجار در فضای بسته، روایت درستی به نظر می‌رسد.
نیروهای اسرائیلی در حال ایمن‌سازی دهانۀ یکی از تونل‌ها برای ورود به آن
روز یکشنبه هم سرایا القدس در عملیاتی جداگانه، و گردان‌های شهدای الاقصی و گردان‌های مجاهدین در عملیاتی مشترک، نیروهای دشمن در شرق دیرالبلح را زیر آتش خمپاره گرفتند. همچنین در عملیات مشترک دیگری، گردان‌های مجاهدین و شهدای الاقصی به دشمن در شرق دیرالبلح و اردوگاه البُریج (در استان وُسطی) و همچنین نتساریم، حملۀ خمپاره‌ای انجام دادند.
عملیات خمپاره‌ای مشترک شهدای الاقصی و گردان‌های مجاهدین به دشمن در داخل غزه
گردان‌های شهید ابوعلی مصطفی (شاخۀ نظامی جنبش خلق برای آزادی فلسطین) نیز در همان روز با خمپاره و راکت‌های 107 میلی‌متری مواضع دشمن در شرق دیرالبلح را زیر آتش بردند.
فیلم حملات خمپاره‌ای و راکتی گردان‌های شهید ابوعلی مصطفی به نیروهای دشمن در دیرالبلح
اما روز یکشنبه، گردان‌های شهدای الاقصی موفق شد یک عملیات چندمرحله‌ای راکتی علیه دشمن در این منطقه صورت دهد. نیروهای این گروه مقاومت حوالی ظهر یکشنبه محل تجمع نیروها و تجهیزات دشمن را با خمپارۀ 60 میلی‌متری زیر آتش گرفتند و دقایقی بعد که نیروهای کمکی به این محل رسیدند، مجددا همان منطقه را (این بار با راکت‌های 107 میلی‌متری) زیر آتش خود بردند. هم‌زمان، خط امداد نیروهای دشمن در دیرالبلح که از پایگاه نظامی کیسوفیم (در مجاورت شهرک کیسوفیم در نزدیکی مرز غزه) تجهیز می‌شود نیز با دو موشک 107 میلی‌متری هدف گردان‌های شهدای الاقصی قرار گرفت.
شهرک صهیونیست‌نشین و پایگاه نظامی کیسوفیم که از مراکز اصلی خط امداد نیروهای دشمن در مرکز باریکه غزه به شمار می‌رود
اما گردان‌های ناصر صلاح‌الدین (شاخۀ نظامی کمیته‌های مقاومت مردمی) نیز در این دفاع از دیرالبلح مشارکت داشت. آنها نیز ظهر روز سه‌شنبه، نیروهای دشمن را در محور پیشروی‌شان در شرق دیرالبلح با خمپاره هدف قرار دادند.
حملۀ خمپاره‌ای گردان‌های ناصرصلاح‌الدین به دشمن در دیرالبلح
نباید از یاد برد که با توجه به بی‌حفاظ بودن نیروهای مهاجم در چنین عملیات‌هایی، حملات خمپاره‌ای اتفاقا می‌تواند قدرت تلفات‌گیری قابل‌توجهی داشته باشد.
درگیری‌های الزیتون و تل‌الهوی
نیروهای اسرائیلی، از ابتدای ورود به غزه، در محور نتساریم (که شمال و جنوب غزه را از یکدیگر جدا می‌کند) مستقر شده‌اند. نام این محور، از شهرک صهیونیست‌نشین نتساریم که پیش از عقب‌نشینی اسرائیلی‌ها از غزه (در سال 2005) در این منطقه قرار داشت گرفته شده است. اسرائیلی‌ها با از بین بردن زمین‌های کشاورزی، باغی و بافت مسکونی این محور، آنجا را تبدیل به کریدوری برای دسترسی سریعی شرقی-غربی کرده‌اند. علاوه بر این، 4 پایگاه نیز تا الان در این محور توسط اسرائیلی‌ها برپا شده و یکی از اهداف دائمی حملات راکتی و خمپاره‌ای مقاومت، همین محور است.
اما اسرائیلی‌ها اعلام کرده‌اند که قصد دارند عرض این محور را (که در حال حاضر حدود 2 کیلومتر است)، به 4 کیلومتر افزایش دهند. این افزایش طول، برای تثبیت نیروهای اسرائیلی در این ناحیه، و در دست داشتن کنترل جابه‌جایی‌های شمالی-جنوب غزه کاملا ضروری است. همچنین برپایی تأسیسات نظامی مستحکم‌تر، مستلزم این افزایش عرض محور است، خصوصا که حضور در این محور، یکی از برگ‌های قدرت اسرائیل در مذاکرات آتش‌بس به شمار می‌رود.
محورهای فیلادلفیا و نتساریم
تا کنون اسرائیلی‌ها عملیات‌های متعددی در مناطق شمالی این محور (از شرق: محلات شجاعیه، الزیتون، الصبره، تل‌الهوی و شیخ عجلین) و مناطق جنوبی این محور انجام داده‌اند تا با تخریب بافت موجود در آن و از بین بردن زیرساخت‌های مقاومت، امکان گسترش محور را فراهم کنند، و زمینۀ حملات آتی به آن را از بین ببرند. در همین راستا، روز جمعه نیروهای اسرائیلی از محور نتساریم به سمت شمال یورشی را در دو محور الزیتون و تل‌الهوی آغاز کردند.
نیروهای سرایا القدس (شاخۀ نظامی جنبش جهاد اسلامی) حوالی ظهر آن روز از درگیری‌های مستقیم با نیروهای مهاجم به الزیتون خبر دادند و در ساعات بعد، خبری نیز از حملۀ خمپاره‌ای نیروهای سرایا القدس به نیروهای مهاجم در جنوب الزیتون منتشر شد.
اما یکی از حرفه‌ای‌ترین کمین‌های مقاومت حوالی غروب جمعه در الزیتون رخ داد: نیروهای قسام با پیش‌بینی دقیق محورهای پیشروی احتمالی دشمن، در مسیر آنها کمین کرده و با رسیدن وسایل نقلیه اسرائیلی به اطراف کارخانۀ استار (در الزیتون) آنها را با راکت‌های متعدد یاسین 105 هدف قرار دادند. نیروهای زیر آتش، به سرعت از وسایل نقلیه نظامی پیاده شده و خود را به منزلی در همان نزدیکی رساندند تا در آنجا موضع گرفته و درخواست کمک کنند. اما نیروهای مقاومت، با پیش‌بینی اینکه نیروهای اسرائیلی قاعدتا دست به چنین اقدامی خواهند زد، در آن خانه نیز از پیش با بمب‌های ضدنفر کار گذاشته بودند و به محض استقرار اسرائیلی‌ها در آنجا، بمب‌ها را منفجر کردند. نشستن بالگرد برای تخلیله، نشانی از اثربخشی این عملیات داشت. نیروهای اسرائیلی نیز به رخ دادن این واقعه اذعان کردند اما برای کاستن از اثرات روانی این کمین پیچیده، آن را ناقص روایت کرده و مدعی شدند نیروها خود وارد خانه شده بودند و در آنجا هدف قرار گرفتند.
نمونه‌ای از تخلیۀ کشته و زخمی‌های ارتش اسرائیل با بالگرد نظامی
فردای آن روز نیز نیروهای قسام، تعدادی از مهاجمین را در کمینی (که جزئیات دقیقی از آن اعلام نشده) گرفتار کردند. ظهر همین روز، نیروهای سرایا القدس نیز موفق شدند یک مین شدیدالانفجار را که در نزدیکی مدرسۀ الفرقان در محلۀ الزیتون کار گذاشته بودند هنگام عبور یکی از خودروهای نظامی صهیونیست‌ها منفجر کنند.
اما این تمام ماجرا نبود و خود محور نتساریم هم زیر آتش گروه‌های مختلف مقاومت قرار داشت:
گردان‌های مجاهدین (شاخۀ نظامی جنبش مجاهدین)، هم در همان صبح جمعه (در آغازین ساعات یورش از نتساریم به الزیتون) با چند راکت 107 میلی‌متری به این محور حمله کردند و هم حوالی عصر همان روز در عملیات مشترکی با گردان‌های شهدای الاقصی (شاخۀ نظامی جنبش فتح) خطوط پشتیبانی در این محور را مجددا هدف راکت‌های 107 میلی‌متی قرار دادند.
نمونه‌ای از راکت‌های 107 میلی‌متری. مقاومت موفق شده این راکت‌ها را در داخل غزه بسازد.
جالب‌تر از همۀ اینها، استفادۀ مجدد نیروهای قسام از پهپادهای انتحاری «زواری» بود. در آغازین ساعات صبح روز جمعه، نیروهای قسام مرکز فرماندهی و کنترل و همچنین مرکز تجمع نیروها و تجهیزات دشمن در محور نتساریم را با این پهپاد هدف قرار دادند. مدتی می‌شد که خبری از استفادۀ قسام از پهپادهای زواری نمی‌شنیدیم.
حمله به مرکز فرماندهی و کنترل دشمن در محور نتساریم با پهپاد انتحاری زواری
گفتنی است که نام این پهپاد از اسم شهید محمد الزواری گرفته شده است. شهید محمد الزواری یک مهندس تونسی بود که به نیروهای حماس پیوست و دانش خود را در خدمت این گروه قرار داد تا حماس بتواند پهپاد (مشخصا پهپادهای ابابیل) را به صورت بومی تولید کند.
شهید مهندس محمد الزواری
در مسیر ساخت این پهپاد، قسام از کمک‌های مستقیم ایران نیز بهره‌مند شده بود. نهایتا اسرائیلی‌ها در تروری شبیه به ترور دانشمندان هسته‌ای ایران، محمد الزواری را در 15 دسامبر 2016 [25 آذر 1395] با شلیک 20 گلوله به او در داخل ماشینی در مقابل منزلش به شهادت رساندند.
یکی از پوسترهایی که قسام بعد از شهادت شهید الزواری منتشر، و رسما عضویت او در حماس را تایید کرد
درگیری‌های تل‌الهوی
چنانکه بالاتر ذکر شد، حملۀ اسرائیلی‌ها در راستای گسترش نتساریم، علاوه بر الزیتون شامل تل‌الهوی نیز بود و درگیری در این محله نیز در این روزها جریان داشت.
چند ساعت بعد از آغاز درگیری‌ها در تل‌الهوی، حوالی غروب روز جمعه نیروهای سرایا القدس موفق شدند در عملیاتی چند مرحله‌ای، ابتدا نیروهای صهیونیست را که در ساختمانی پشت کالج دانشگاهی غزه مستقر شده بودند با سه راکت ضدسازه و ضد نفر هدف قرار دهند و پس از آن، با یورش به ساختمان، از فاصلۀ صفر و با نارنجک‌های دستی و مسلسل با این افراد درگیر شوند و تعدادی از آنها را بکشند و تعدادی را زخمی کنند.
محور نتساریم و جایگاه حدودیِ محلات الزیتون و تل‌الهوی
تصویری از کالج دانشگاهی غزه در روزهای جنگ
نیروهای قسام هم چند ساعت بعد از عملیات سرایا، در صبح روز یکشنبه، موفق شدند یک سرباز اسرائیلی را پشت کالج دانشگاهی این محله هدف قرار دهند. قسام فیلم این عملیات را هم منتشر کرده است.
عملیات تک‌تیراندازی قسام پشت کالج دانشگاهی تل‌الهوی
حوالی ظهر یکشنبه هم نیروهای سرایا القدس توانستند یک «بمب بشکه‌ای» را که از پیش در نزدیکی میدان الدحدوح در جنوب تل‌الهوی کار گذاشته بودند، هنگام عبور یک خودروی نظامی صهیونیستی منفجر کنند.
نمونه‌هایی از بمب‌های بخش مهندسی-رزمی سرایا القدس
حملۀ موشکی به تل‌آویو
اما همۀ درگیری‌ها در داخل غزه نبود و حملات راکتی مقاومت نیز به بیرون از باریکۀ غزه ادامه داشت. هرچند بر خلاف سلاح‌های رزم زمینی، تعداد راکت‌های دوربرد مقاومت با کاهش آشکاری مواجه شده و کمتر خبری از این حملات می‌شنویم و وقتی نیز حملات راکتی به بیرون غزه انجام می‌شود معمولا سامانۀ گنبد آهنین توانایی مقابله با آن را (که در تعداد کم شلیک می‌شوند) داراست، اما به هر حال، اصل استمرار این شلیک‌ها و به صدا درآمدن آژیرهای خطر در شهرها و شهرک‌های غلاف غزه همچنان چتر ناامنی روانی را بر این مناطق می‌گسترد و تلاش‌های دولت نتانیاهو برای راضی کردن ساکنین به بازگشت به این مناطق را با دشواری روبرو می‌کند. در واقع، نیروهای فلسطینی بیش از آثار نظامی، از این حملات ارسال سیگال «زنده بودن مقاومت» و کسب «اهداف روانی و سیاسی» را دنبال می‌کنند.
در این بین، سرایا القدس همچنان بیشترین شلیک‌های راکتی را انجام می‌دهد. عصر روز جمعه نیروهای سرایا القدس شهرهای مهم عسقلان و اشدود و چند شهرک غلاف غزه را هدف حملات راکتی قرار دادند. حدود یک ساعت بعد، مجددا شهرک‌های غلاف غزه هدف حملات راکتی سرایا القدس قرار گرفت.
شهرهای اشغالی عسقلان و اشدود در شمال باریکۀ غزه
شب‌هنگام هم سرایا القدس، پایگاه نظامی زیکیم در غلاف غزه را با خمپاره‌های سنگین هدف قرار داد.
تصویری که سرایا القدس از یکی از حملات راکتی خود منتشر کرده بود
حملات راکتی سرایا القدس و دیگر گروه‌های مقاومت به شهرک‌های غلاف غزه در هفتۀ گذشته
اما یکی از مهم‌ترین حملات راکتی مقاومت (خصوصا از حیث روانی و اثر سیاسی) در روز دوشنبه رخ داد. چند ساعت بعد از حملۀ پهپادی حزب‌الله به پایگاه گلیلوت در حومۀ شمالی تل‌آویو، این بار گردان‌های قسام حومۀ جنوبی این شهر (ریشون لزیون) را با موشک‌های M-90 هدف قرار دادند.
ریشون لزیون در جنوب تل‌آویو که هدف حملۀ موشکی قسام قرار گرفت
البته در این حمله، شهرک‌های اطراف باریکۀ غزه نیز با راکت‌های برد کوتاه و خمپاره هدف قرار گرفتند.
فیلم حملۀ موشکی قسام به تل‌آویو و شهرک‌های اطراف غزه
نام موشک M-90 از نام شهید ابراهیم المَقادِمه (از بنیان‌گذاران حماس) گرفته شده است. این موشک، 90 کیلومتر برد دارد و با سر جنگی 50 کیلویی، از موشک‌های دارای قدرت تخریبی نسبتا بالا محسوب می‌شود. این موشک سه نسل مختلف دارد.
مشخصات موشک M-90 (المَقادمه)
صهیونیست‌ها مدعی شدند یکی از این موشک‌ها را رهگیری کرده‌اند و موشک دیگر در منطقۀ باز سرنگون شده است (سامانۀ گنبد آهنین با تشخیص مسیر موشک، اگر تشخیص دهد که موشک در منطقۀ باز سرنگون می‌شود، آن را هدف قرار نخواهد داد چرا که هر تیر موشک گنبد آهنین چندین برابر موشک‌های مقابل قیمت دارد و ضمنا شلیک با تعداد بالا می‌توان سامانه را اشباع، و در برابر حملات بلافاصلۀ آتی آسیب‌پذیر کند.) اما خبرهایی هم از داخل تل‌آویو منتشر شد که یکی از وطن‌گیران صهیونیست (یک زن 26 ساله) در این حمله زخمی شده است.
تصویری که قسام از موشک‌های مختلف خود منتشر کرده بود
البته اثربخشی این موشک بیشتر در این بود که نشان داد بعد از 11 ماه، نه تنها نتانیاهو مجبور است با همان حماسی که به وعدۀ نابودی آن جنگ را آغاز کرد مذاکره کند، بلکه حتی نتوانسته توان این گروه را برای حمله به تل‌آویو نیز به صورت کامل از بین ببرد.
باید اضافه کرد که حوالی ساعت 10 شب روز دوشنبه نیز نیروهای قسام شهرک‌های صهیونیست‌نشین کیسوفیم و نیریم و عین هاشلوشا (به عربی: العین الثالثة) در اطراف غزه را با راکت‌های 114 میلی‌متری رجوم زیر آتش گرفتند.
تصویری که پیشتر قسام از راکت‌اندازهای رجوم منتشر کرده بود
آزادی یک اسیر مسلمان حماس!
اما در سوی دیگر صحنۀ نبرد، اتفاق مهمی که در روز یکشنبه رخ داد عبارت بود از آزادی یک اسیر اسرائیلی از غزه. ظهر روز یکشنبه بود که کانال‌های عبری در تلگرام از «خبری خوش‌حال‌کننده» سخن گفتند. ساعتی بعد، مشخص شد که یکی از اسرای اسرائیلی، زنده و با وضعیت جسمی خوب پیدا شده و به داخل اراضی اشغالی بازگردانده شده است.
اسیر اسرائیلی پس از آزادی
این اسیر اسرائیلی، کاید فرحان القاضی نام دارد، 52 ساله، مسلمان، و از قومیت «بَدوی» است که در مناطق صحرای نقب سکونت دارند. او که شهروند رژیم صهیونیستی است به عنوان نگهبان یکی از شهرک‌های صهیونیست‌نشین کار می‌کرده و در روز 7 اکتبر به دست نیروهای حماس اسیر شده بود. به رغم مسلمان بودن، وفاداری او به رژیم صهیونیستی را در صحبت‌هایش پس از آزادی می‌توان دید. به گزارش رسانه‌ها، او در تماس تلفنی‌ای که نتانیاهو با او گرفت، با نخست‌وزیر قاتل این رژیم «شوخی» کرده و به طنز او را «ابو یائیر» خوانده بود.
کاید فرحان القاضی پس از آزادی در حال گفتگو با سرتیپ ایتزیک کوهن فرمانده لشکر 162
اخبار دربارۀ محل پیدا کردن القاضی بسیار متناقض است. اکثر خبرها از یافتن او در تونلی در جنوب غزه گزارش می‌دهند اما هیچ جزئیات تأییدشده‌ای از این عملیات وجود ندارد. نتانیاهو از دستگاه‌های امنیتی تشکر کرده و در بیانیه رسمی ارتش هم این آزادسازی، یک عملیات «پیچیده» توصیف شده. با در کنار هم قرار دادن این نکات، مخاطب برداشت خواهد کرد که که اسرائیلی‌ها با پیگیری دقیق اطلاعاتی، به این اسیر دسترسی پیدا کرده‌اند. اما خبرهایی که در همان ساعت اولیه در کانال‌های عبری تلگرام منتشر می‌شد، نشان می‌داد این اسیر به صورت «اتفاقی» پیدا شده است.
فیلمی که ارتش اسرائیل از انتقال اسیرآزادشده با نفربر به پای بالگرد منتشر کرده
تأکید سخنگوی ارتش و پایگاه رسمی ارتش اسرائیل مبنی بر اینکه «هیچ اطلاعات بیشتری دربارۀ این عملیات قابل ارائه نیست» این ظن را تقویت می‌کند که این شخص، حقیقتا در پی یک ورود تصادفی به تونلی در جنوب غزه پیدا شده است. خصوصا که روند آزادسازی او هیچ شباهتی به دیگر عملیات‌های آزادسازی که ارتش اسرائیل در ماه‌های اخیر (چه در استان وسطی و چه در استان رفح) انجام داده بود، ندارد.
کاید فرحان القاضی در بیمارستان برای بررسی‌های پزشکی
نکتۀ جالب اینکه القاضی پس از آزادی به بیمارستان منتقل شده تا سلامتش بررسی شود و بعد از انجام بررسی های دقیق، مشخص شده وضعیت سلامتی او «عالی» است. اینکه نیروهای قسام، به صورت کلی بیشترین تلاش را برای سلامتی اسرا به کار می‌گیرند یکی از نکات مهم است که از وضعیت آزادشده‌ها می‌توان دریافت.
کاید فرحان القاضی در بیمارستان