به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) این پایاننامه توسط زهرا غلامی معصومآبادی از طلاب سطح سه حوزه مشهد دفاع شده است.
وی در دفاع از پایاننامه خود گفت: احترام به محدوده شخصی کودک از حقوق طبیعی او بوده و به این دلیل مورد توجه اسلام است و مکاتب اومانیستی از جمله مدوّنان کنوانسیون حقوق کودک به شمار میروند.
غلامی تفاوت این دو مکتب الهی و بشری در مبانی اعتقادی، تعریف، مصادیق و اولویتهای این حق را مورد ارزیابی قرار داد و افزود: با توجه به عام بودن ماده 16 بیانیه کنوانسیون مذکور، تمام افراد حتی والدین از تعرض به حریم شخصی کودک نظیر امور خانوادگی، مسکونی، حیثیتی و مکاتبات او منع شدهاند.
وی اضافه کرد: والدین در نگاه دین، تا زمانی که کودک بالغ و رشید شود، میتوانند اعمال وی را کنترل کنند. البته عنوان واقعی والدین تنها در والدین نسبی قابل صدق است.
مولف این پایاننامه با بیان اینکه در قرآن کریم سن معینی برای بلوغ مقرر نشده و معیار اصلی اسلام، رشد و تکامل جسمی و جنسی است، گفت: از دیدگاه اسلام، حریم افراد در سه مصداق کلی جان، آبرو و دارایی خلاصه میشود. پدر بر ازدواج و دارایی کودک ولایت دارد و اعمال ولایت او منوط به رعایت مصلحت کودک است.
وی افزود: همانطور که در ماده 3 کنوانسیون حقوق کودک معیار اصلی بر ای استحقاق کودک بر امر تربیت، منافع عالی او ذکر شده، در حقوق اسلام، اجازه عزل ولی قهری در صورت عدم لیاقت او به قاضی داده شده است.
غلامی معصومآباد، کودکآزاری، تنبیه بدنی، دشنام، غیبت، تجسس و ... را از امور دیگری دانست که در کنوانسیون مذکور قید شده است و در همین راستا ابراز داشت: ولایت پدر در امور غیرمالی مانند امور خانوادگی، ازدواج، مسکن، مکاتبات، خروج از منزل، سفر و تحصیل کودک قابل لحاظ است، اما بعد از رشید شدن فرزند، اطاعت از والدین واجب نیست، مگر در جایی که موجب ناراحتی و ایذاء والدین شود.
وی افزود: به نوعی میتوان گفت که تمام حقوقی که نسبت به فرزندان متوجه والدین است، حریمی است که شارع مقدس به آن اهتمام داشته و لذا با نظر به ضرورت تربیت کودک، ورود به این حریم از سوی والدین امری ثابت شده که در عین حال باید نحوه ورود با حفظ کرامت انسانی کودک سازگار باشد.