حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا آقایی، مدرس تفسیر حوزه و عضو انجمن قرآنپژوهی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) گفت: تلاش‌های زیادی در حوزه علمیه برای ارتقای جایگاه قرآن و درس تفسیر صورت گرفته ولی دانش‌های تفسیری در حوزه در اولویت نیست.
وی افزود: دانش قرآنپژوهی و علوم قرآنی در حوزه تابلو و توی چشم نیست و باید ببینیم چقدر به فقه و اصول اهمیت می‌دهیم و چقدر به قرآن و دانش‌های آن و این مشکل کلیدی و جدی ما هست.
وی در پاسخ به این سؤال که برخی فقه و اصول را قله حوزه می‌دانند و در عین حال تاکید بر قرآن با این مقوله سازگاری ندارد، تصریح کرد: مراکز تخصصی وابسته به حوزه، انجمن قرآنپژوهی و ... تلاش‌های خوبی انجام داده و می‌دهند، ولی بحث این است گاهی در همین مراکز هم که مختص کارهای قرآنی است جلوداری قرآن نمود لازم را ندارد بنابراین با وجود اینکه ساز وکارها موجود هستند اما حس نمی‌کنم پژوش‌های قرآنی پیشنای حوزه باشد.
آقایی با اشاره به تالیف کتاب اولویت‌های پژوهشی در حوزه قرآنپژوهی از سوی انجمن مذکور تصریح کرد: برای اصلاح ساز و کارهای سنتی در حوزه باید گام‌های بلندی برداشته شود.
اصلاح نحوه گزینش
استاد تفسیر حوزه علمیه قم بیان کرد: یکی از آفت‌های مبتلابه در داش تفسیر، نحوه گزینش طلاب و استادان این رشته است. گاهی مشاهده می‌شود طلاب ورودی به این رشته‌ها لابدمنها و کم موونه هستند و اینکه خروجی حوزه منجر به بالندگی در دانش تفسیر شود، نمی‌توان خوشبینی زیادی داشت.
آقایی تاکید کرد: باید سنجش شود که میان روحانی که در رشته‌های علوم انسانی تحصیل می‌کند، با طلبه تفسیر در یک موسسه چه تفاوتی هست. من معتقدم طلبه و استاد در دانش تفسیر باید یک سر و گردن بالاتر باشد.
وی اظهار کرد: پایان‌نامه یکی از محورهای خروجی هر حوزه و دانشگاهی است، اما می‌بینیم بیشتر پایان‌نامه‌ها در سطح متوسط هستند و درصد کمتری در سطح خوب و یا عالی قرار دارند و موضوعات تکراری زیادی دیده می‌شود.
نویسنده کتاب اولویت‌های پژوهشی در قرآنپژوهی تصریح کرد: استادان به کار گرفته در دروس تفسیر یا سنتی و یا نو هستند که افراد سنتی تعبد خاصی به عدم طرح مباحث جدید دارند تا مبادا شائبه تفسیر به رای پیش آید و افراد نوگرا نیز هستند که در حال کار کردن هستند.
نیازمند جسارت در ورود به عرصه‌های جدید هستیم
وی عنوان کرد: برای ورود به مباحث جدید قرآن نیازمند جسارت‌هایی هستیم که در استادان با تفکر سنتی وجود ندارد. البته ورود به این مباحث ممکن است لطمات ابتدایی هم داشته باشد که باید مراقب آن بود، ولی مثل آن مانند کسی است که قرآن‌خواندن بلد نیست و می‌خواهد آن را فرابگیرد.
وی ادامه داد: آیا کسی که قرآن‌خواندن بلد نیستند باید بگوئیم اصلا قرآن نخوان یا باید اشتباهات او را اصلاح کنیم؟ در مباحث قرآنپژوهی نیز این وضعیت وجود دارد و ممکن است ورود به مباحث نو مشکلاتی هم ایجاد کند، ولی نباید اصل آن را فراموش کرد.