ابداع روشی برای افزایش سرعت انتقال اطلاعات در زیر آب

مهندسین لابراتوار ملی برکلی در کشور آمریکا به تازگی به متدی دست یافته اند که می توان با استفاده از آن کانال های بیشتری را به یک فرکانس صوتی افزود و از این طریق حجم بیشتری از اطلاعات را در زیر آب منتقل نمود.

تصور کنید که درون یک زیردریایی در عمق اقیانوس قرار دارید و می خواهید با دیگر زیردریایی ها یا یک کشتی روی آب ارتباطی پرسرعت برقرار کنید. شبکه های ارتباطی مرسوم چون موبایل و وای فای که بر اساس امواج مایکرو ویو کار می کنند در این شرایط هیچ کاربردی ندارند، چراکه آب تقریباً تمام این نوع امواج را در خود جذب می کند.

حتی نور نیز در این میان ناکارآمد است، چرا که امواج آن با طول موج بسیار پایین به راحتی توسط اجزای ریز درون آب پراکنده خواهند شد.

به همین سبب است که جانوارنی چون دلفین ها و وال ها تنها می توانند از طریق امواج صوتی (SONAR) با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اما مشکل اینجاست که فرکانس این دست امواج چنان پایین است که تنها می توان از طریق آن چند کیلوبایت اطلاعات را در هر ثانیه جا به جا کرد. این در حالی است که ارتباط پهن باند معمول در حوزه خانگی 50 هزار برابر سریع تر است.

حال مهندسان فیزیک لابراتوار برکلی موفق به تعبیه 8 کانال همزمان در یک فرکانس صوتی شده اند که این به معنی 8 برابر شدن ظرفیت ترابری اطلاعات بر پایه سیستم سونار است.

البته نمونه اولیه سیستم توسعه یافته توسط این محققین امواج مورد نظر را از طریق هوا ارسال می کند، اما فرکانس این امواج مطابقت بسیاری با فرکانس لازم برای انتقال صوت در آب دارد.

افزایش پهنای باند ارتباطات زیر آبی تنها به معنی امکان تماشای مستقیم ال کلاسیکو در داخل یک زیردریایی اتمی نیست، بلکه باید گفت محدودیت مورد اشاره تا امروز یکی از اصلی ترین دلایل برای ناشناخته ماندن بخش های زیادی از اقیانوس ها به شمار می رفته است.

اگر بتوان سرعت انتقال دیتا از طریق امواج سونار را تا 8 برابر یا بیشتر افزایش داد، می تواند سرعت نقشه برداری از کف اقیانوس ها با کمک زیردریایی های بدون سرنشین را نیز تا چندین برابر بالا برد. این مزیت می تواند حتی اکتشاف منابع انرژی زیردریایی را نیز تا حد قابل توجهی افزایش دهد.