نام کاملش محمداسماعیل کوثری است و فرزند محمدباقر. او ٦٢ سال پیش در تهران به
دنیا آمد. به واسطه تجربههای امنیتی و نظامی که به کوثری محول شده است، اطلاعات
دقیق و تأییدشدهای از خانواده و زندگی شخصی او در دست نیست.
کوثری دارای مدرک کارشناسی جغرافی سیاسی و کارشناسی ارشد مدیریت امور دفاعی است و
دکترای دفاعی و امنیت ملیاش را سال ٩٤ از دانشگاه امام حسین(ع) گرفت. او در همین
دانشگاه «مدیریت امور دفاعی» تدریس میکند.
بیشترین دلیل شهرت او به حضور در جبهه برمیگردد؛ آن روزها که به «حاج محمد»
شهره بود. حاج محمد به دلیل حضور مستمر در جبهه چند بار مجروح شد. جنگ که پایان
یافت، جانباز ٧٠ درصد بود. در سالهای اخیر آنچه او را در تیررس اخبار قرار داد، اعلام
مواضعش درباره برجام و دولت روحانی در مجلس نهم بوده است.
با شکلگیری سپاه پاسداران به عضویت آن درآمد و راهی جبهه شد. آن روزها همه او را
به نام حاج محمد میشناختند. رفتوآمدهایش در جبهه سبب شد که موردتوجه فرماندهان
ارشد سپاه پاسداران قرار گیرد و چهار سال بعد به فرماندهی لشکر 27 محمد رسولالله رسید. او در مقام فرماندهی لشکر ٢٧ محمد رسولالله در
عملیاتهای مهمی مانند کربلای 5، والفجر 8 و مرصاد مسئولیت داشت.
جنگ برای او حاشیهساز هم شد؛ خبر بازداشت در سال ٦٨ او بمب خبری آن روزها بود،
بازداشتی که از همان روزها او را به منتقد آیتالله هاشمیرفسنجانی بدل کرد.
آنطور که در خبرها آمده او به اتهام «اشغال غیرقانونی تأسیسات کشاورزی» بازداشت
شد. خودش مدعی است هاشمیرفسنجانی دستور بازداشت او را داد، اما بعدها هاشمی در
خاطراتش نوشت که در بازداشت کوثری نقشی نداشته و حتی به واسطه محسن رضایی فرمانده
وقت سپاه پاسداران برای آزادی او وساطت هم کرده است.
بازداشت کوتاه او مانع استمرار حضورش در لشکر 27 محمد رسولالله سپاه نشد؛ او تا سال ٧٩ یعنی ١٦ سال فرمانده آن لشکر
بود. بعدها با حکم سردار محمدعلی جعفری جایش را به سردار همدانی داد و به اداره
امنیت ستاد کل نیروهای مسلح رفت. او ریاست این اداره را برعهده گرفت تا اینکه در
سال ٨٦ از حوزه تهران، ری و شمیرانات کاندیدای ورود به هشتمین دوره مجلس شورای
اسلامی و از فهرست اصولگرایان وارد بهارستان شد.
او دو دوره متوالی در مجلس بود و نمایندگی تهران را برعهده داشت. در مجلس هشتم به
عضویت کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی درآمد و خیلی کم پیش میآمد که درباره
موضوعات سیاسی روز اعلام موضع و خبرسازی کند. او آن سالها سعی میکرد به دور از
حاشیهسازی و اخبار باشد. در مجلس نهم و با حضورش در فهرست انتخاباتی جبهه پایداری
اما رویه حضورش در بهارستان کمی متفاوت شد، او دیگر نایبرئیس کمیسیون امنیت ملی
بود و هم صدایش رساتر بود و هم جایگاهش خبرسازتر. دولت دوم محمود احمدینژاد که به
پایان رسید و حسن روحانی سکاندار قوه مجریه شد، صدای او هم بلندتر و نقدهایش صریحتر
و گزندهتر شد.
هم در زمان رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت یازدهم فعالتر شد و هم برای
استیضاح برخی وزرای کابینه روحانی پیشگام بود؛ بعدها هم که برجام بحث داغ رسانههای
اصولگرا شد، او هم منتقد جدی برجام شد و از آن روزها بود که با داغشدن بحث برجام
نقدهای او هم داغتر شد و همچنان هم منتقد مانده است.
کوثری با تذکرهای پیدرپی به رئیسجمهوری و تیم مذاکرهکننده کشور دیگر به چهرهای
رسانهای بدل شده بود و نام و مواضعش معرف حضور همگان بود. با وجود این شهرت اما
سال ٩٤ در ورود به مجلس ناکام ماند؛ با استقبال مردم از فهرست امید در پایتخت، او
و همفکرانش از ورود به مجلس دهم بازماندند.
به دنبال این ناکامی او چند ماه بعد یعنی اوایل سال ٩٥ به قرارگاه مرکزی خاتمالانبیا(ص)
رفت. همان روزها که به قرارگاه خاتم رفت، خبرهای غیررسمی درباره مخالفت برخی
مسئولان برای حضور او در سوریه منتشر شد. این زمزمهها در عالم خبر هر روز قوت
بیشتری میگرفت تا اینکه خودش در مهرماه سال گذشته دراینباره اعلام موضع کرد و با
تأیید شایعات منتشرشده درباره ممانعت از حضورش در سوریه به خبرنگاران گفت: «خیلی
مشتاق به حضور در سوریه هستم که بروم و از تجربیات دوران دفاع مقدس در آنجا
استفاده کنم و این امر را به عنوان یک تکلیف میدانم، اما با تلاشهایی که برای
اعزام به سوریه انجام دادم موفق به حضور نشدم هرچند خانوادهام موافق هستند ولی
مسئولان امر اجازه لازم را برای حضور مستقیم ندادهاند، به محض آنکه این مجوز را
اخذ کنم برای دفاع از حرم اهل بیت (ع) راهی سوریه میشوم».
پس از آن دیگر خبر زیادی از کوثری در دست نبود مگر در خبرهای جستهوگریختهای که
از حضور او در محافل رسمی به گوش میرسید. اما حالا با انتصاب او به فرماندهی
قرارگاه ثارالله شاهد تأثیرگذاری بیش از پیش وی در عرصه سیاسی- امنیتی کشور بهویژه
در پایتخت خواهیم بود و به همین واسطه احتمالا اخبار بیشتری از او منتشر خواهد شد.
29219