اگرچه ناسا و بیشتر دانشمندان علوم فضایی در سرتاسر جهان به دنبال سکونتگاه دوم انسان در کهکشان راه شیری می گردند، اما برخی از اخترشناسان موضوع کاملاً متفاوتی را زیر نظر گرفته اند: کهکشانی که به آرامی رو به زوال می رود.
این کهکشان کوتوله به نام Little Cub که نزدیک صورت فلکی دُب اکبر (خرس بزرگ) قرار گرفته، همسایه بزرگ و غارتگری به نام NGC 3359 دارد که تمام گازهای مورد نیاز برای تشکیل ستاره را به یغما می برد. به همین دلیل، به زودی Little Cub عاری از گاز شده و می میرد. حال دانشمندان برای نخستین بار می توانند این واقعه تاریخی را به نظاره بنشینند.
اخترشناسان معتقدند Little Cub نمونه بسیار خوبی از نحوه شکل گیری و رشد کهکشان های اولیه، لحظاتی پس از انفجار بزرگ به شمار می رود و می تواند درک بسیار عمیقی را نسبت به مراحل اولیه جهان هستی ارائه نماید. «تیفانی هسیو» محقق ارشد این پروژه از دانشگاه سانتا کروز کالیفرنیا در این رابطه می گوید:
به ندرت چنین کهکشان های کوچکی را می بینیم که هنوز حاوی گاز هستند و می توانند ستاره تشکیل دهند، ضمن اینکه در مجاورت کهکشان بسیار بزرگتری قرار گرفته اند. این وضعیت به ما اجازه می دهد نحوه پیشرفت فرایند را درک کنیم.
در واقع کهکشان بزرگ تر، گاز و ترکیبات موجود در Little Cub که برای تشکیل ستاره ها مورد نیاز است را می بلعد و به همین دلیل، به زودی شاهد مرگ و از بین رفتن این کهکشان کوتوله خواهیم بود.
گفتنیست Little Cub و کهکشان مارپیچ NGC3359 حدود 200 الی 300 هزار سال نوری با یکدیگر، و حدود 50 میلیون سال نوری با زمین فاصله دارند. از آنجا که این کهکشان کوتوله بسیار قدیمیست، احتمالاً هنوز اتم های هیدروژن و هلیومی که دقایقی پس از انفجار بزرگ تشکیل شده اند را در خود داشته باشد.
