کمتر اتفاق میافتد معماری خانهها بر مبنای نیاز کودک باشد. زیرا طول این دوره حداکثر 4 سال است. اما بهتر است برای این 4 سال تغییراتی در خانه صورت گیرد. این تغییرات معماری داخلی، نوع چیدمان لوازم منزل و همچنین نگرش و رفتارهای ما را شامل میشود. در این باره به چند نکته اشاره میکنیم.
1. مسیر تردد کودک را داخل خانه بررسی کنید. کودک برای بازی کردن، رفتن نزد والدیناش، خوابیدن و استفاده از سرویسها از چه محلهایی عبور میکند. بسته به سن کودک، موانع فعالیت سینهخیز یا چهاردستوپا یا راه رفتن کودک را با دقت بررسی، شناسایی و اصلاح کنید.
2. کودکان دوست دارند اجسام را برداشته و به دهان ببرند. در مورد پوشش دیوار هم به این موضوع توجه کنید. رنگ دیوار خانه نباید حاوی سرب باشد. در آپارتمانهای قدیمی، دیوارها به مرور فرسوده شده و رنگ پوستهپوسته میشود. کودکان به راحتی میتوانند این پوستهها را از دیوار بکنند و به دهان ببرند.
3. طراحی نور منزل در درازمدت بر سلامت روان و جسم کودک موثر است. هنگام خواب بهتر است اتاق کودک تاریک باشد چون ترشح بعضی هورمونهای بدن فقط در تاریکی مطلق خواهد بود.
4. شاید ریشه بعضی ترسها در کودکان مانند ترس از تاریکی، ترس از هیولا، ترس از تنهایی و ترس از سایهها در نحوه طراحی نور اتاقها در شب است. بررسی کنید انواع چراغها و نور تلویزیون، نور آباژور و هر نور دیگری از زاویه دید یک کودک و در موقعیتهای مختلف چه سایهای روی دیوارهای اطراف میاندازند. این موضوع مهم را جدی بگیرید و سایه انواع نورها را با میزان آگاهی و اطلاعات کودک بسنجید نه وسعت آگاهی بزرگترها.
5. مبلمان داخل خانه را مجددا بررسی کنید. آیا مبلها و صندلیها و میزهای کوچک و بزرگ قدرت ایستایی لازم را دارند؟ آیا در صورت تکیه دادن کودک یا تکان دادن آنها واژگون نخواهند شد؟ در صورت واژگونی اقلام روی آن یا اقلام داخل این وسایل چه خطراتی اتفاق خواهد افتاد؟ موارد مختلف را بررسی کنید.
6. اگر در خانه گلدان دارید، توجه کنید که گلدان مزاحم مسیر تردد کودک نباشد و تعادل و قدرت ایستایی داشته باشد. اگر گلدان تیغ یا شاخ و برگ غیرمنعطف دارد، در ارتفاع یک متری کودک، برای دست و پا و چشم و صورت کودک خطرناک نباشد، اگر زیرگلدانی وجود دارد، آب زیرگلدانی برای کودک مشکلساز نباشد، اگر احتمال میدهید برگ یا ترشحات گلدان سمی هستند برای کودک امکان لمس یا خوردن آن وجود نداشته باشد.
7. در مورد تابهای خانگی خطر سقوط از تاب از یک طرف و خطر رها شدن گیرههای خود تاب وجود دارد. بستها و زیرانداز نرم و حداکثر دامنه تاب را بررسی کنید.
8. دوچرخه ثابت ورزشی و تردمیل نیز برای کودکان جذاب است. خطر گیر کردن انگشت لای پرهها و رکاب دوچرخه یا تسمههای تردمیل را جدی بگیرید.
9. میز آرایش خانمها و دکور رنگی آن هم برای کودکان جذاب است. از انداختن و شکستن اقلام روی آن تا خوردن چیزهایی مانند لاکها و کرمها و پاشیدن اسپریها به چشم، همگی از خطرات این میزها برای کودکان زیر 4 سال است.
10. صدای انواع اکوها و باندهای استریو و سینماهای خانگی و اثر ارتعاشات شدید آنها بر جسم کودکان تهدیدی برای سلامت کودک محسوب میشوند. رایانهها و کیبوردها و موسهای کامپیوتر نیز که بسیار آلودهاند، برای کودکان جذاب هستند، بنابراین باید محل نگهداری و استفاده آنها از دسترس آنها دور باشد.
11. آیا کف منزل مسکونی شما در شرایطی است که اگر بچهها بیفتند مشکلی برایشان ایجاد نشود؟ جنس آن نرم است یا سخت؟ مواد طبیعی است یا مصنوعی؟ قابل نظافت است یا خیر؟ یکی از مشکلات کفهای سرامیک، سر بودن و لغزندگی این سطوح به خصوص در تابستانها و تماس با سرمای خشک و مضر آنها در زمستان است. بهتر است تا در دوران کودکی فرزندتان حتما کف منزل مسکونی به خصوص مسیر تردد کودکتان را با فرش یا موکتهای ضخیم بپوشانید.
12. فرشهای فانتزی ریشه بلند جدید هم برای کودکان خطرناکاند. اگر ارتفاع نخ تار ریشهها بیش از 10 میلیمتر باشد ضمن تجمع بیشتر آلودگیها (به دلیل عدم تراکم مناسب جهت جلوگیری از نفوذ آلودگی به عمق) موقع تماس دهان کودکان، ناقل میکروبها خواهند بود. ضمن اینکه خطر مکیدن و بلعیدن این تارهای کثیف هم وجود دارد.
13. کفشوی آشپزخانه برای کودکان جذاب و در دسترس است. از باز کردن و گیر کردن انگشت کودک در شیارهای کفشوی تا مکیدن آن همگی نگران کننده هستند. روی این دریچهها را با قالیچه مناسب بزرگ بپوشانید.
14. همواره دستگیره ماهیتابه و قابلمه را سمت داخل اجاق گاز قرار دهید. خطر گیر کردن یا کشیدن این دستگیرهها و ریختن محتویات آن روی بدن اطفال و بزرگسالان وجود دارد.
15. قسمت فر و گرمکن در اجاقگازهای فردار در بیشتر خانهها محل نگهداری اقلام اضافی و کممصرف آشپزخانه است. احتمال بازکردن این قسمتها برای کودکان زیاد است. از گذاشتن اقلامی مانند سیخ کباب، انواع کارد بزرگ و ساطور در آن خودداری کنید.
16. هنگام آشپزی، کودک را بغل نکنید. حرکت ناگهانی کودکان به سمت منظره جذاب بخار و حباب روغن و سرخ شدن انواع اجسام رنگی با صداهای جذابتر، کودکان زیادی را دچار حادثه کرده است.
17. نکته آخر اینکه بیشترین زمان حادثه برای کودکان زمان عدم توجه والدین به کودک است. زمان خواب بعدازظهر والدین و زمان مکالمه مادران با تلفن احتمال هر خطری چند برابر خواهد شد. یادمان باشد که کودکان درکی از سلامت و خطر ندارند. این بزرگترها هستند که باید ایمنی و سلامت در خانه را جدی بگیرند.
پی نوشت ها :
*کارشناس ساختمانهای سلامت محور
منبع: www.salamat.com
ae