اسرائیل از معدود کشورهایی است که طی بیش از سه دهه، در امر ساخت و تولید سلاحهای بیولوژیکی به پیشرفتهایی دست یافته است . علاوه بر قدرت اتمی و تسلیحات شیمیایی اسرائیل، تسلیحات بیولوژیکی این رژیم، تهدیدی جدی برای خاورمیانه است . اسناد و گزارشها نشان می دهد که اسرائیل برنامه تکامل یافته ای در زمینه تسلیحات بیولوژیکی در دست دارد، اما جزئیات آن در پشت پرده ای از اسرار نهفته است که کشف آنها بسیار دشوار است . آنچه در زیر می خوانید ترجمه مقاله ای دراین زمینه است که در مجله «العالم » شماره 550 چاپ شده است .
هرچند وقت یکبار در مطبوعات غربی و محافل سیاسی، بحثهایی پیرامون تولید و تکثیر سلاحهای کشتار جمعی در منطقه عربی واسلامی خاورمیانه مطرح می شود . سلاحهای کشتارجمعی عبارتند از: سلاحهای بیولوژیکی (یاباکتریولوژیکی یا میکربی) و شیمیایی و هسته ای . گاهی چنین بحثهایی چندبار مطرح می شود، مثلا موضوع تولید سلاحهای شیمیایی توسط سوریه از سالهای نخست دهه هشتاد تاکنون درمحافل مطبوعاتی مطرح بوده و هست، چنانکه هم اکنون بحث داغ تولید سلاحهای بیولوژیکی توسط مصر و سوریه مطرح است .
اگر اندکی در این موضوع دقت کنیم و گزارشهای منتشر شده از طرف مراکز بررسیهای استراتژیکی در کشورهای متعدد اروپایی و آمریکایی را بررسی کنیم، به اهمیت بحث و حساسیت درباره تهدیدهای ناشی از سلاحهای کشتارجمعی پی می بریم .
برخوردهای انحرافی درمورد سلاحهای کشتار جمعی
با آنکه موضوع تهدیدهای ناشی از سلاحهای کشتار جمعی درخور بحث و بررسی عمیق است، اما متاسفانه این بحث، به صورت هدایت یافته و کانالیزه شده، به سمت خاصی کشیده می شود و چنین وانمود می شود که گویا سازمانهای خاص عربی یا اسلامی که از طرف کشور خاص یاکشورهای عربی و اسلامی خاصی حمایت و پشتیبانی می شوند، اقدام به این کار می کنند یا به این زودی اقدام خواهند کرد و قربانی حتمی این پروژه اسرائیل یا ایالات متحده آمریکا خواهد بود! درحالی که چنین چیزی تاکنون در منطقه اسلامی (جز از ناحیه عراق - مترجم) مشاهده نشده است، بلکه هرچه بوده در کشورهای صنعتی پیشرفته بوده که آخرینش در ژاپن بود .
به نظر می رسد مطبوعات غربی تحت تاثیر و نفوذ صهیونیسم است و این موضوعی است که جای بحث و بررسی دارد زیرا هر وقت که موضوعی از نظر امنیت اسرائیل مهم باشد، یا به نحوی به جهان اسلام مرتبط گردد اکثر مراکز بررسیهای استراتژیکی جهان بر همین منوال حرکت می کنند . هر وقت بحث «خطرها» یی که اسرائیل را تهدید می کند پیش می آید، و هروقت موضوع توانمندیهای نظامی یا صنعتی یک کشور اسلامی مطرح می گردد بیش از حد تحمل مبالغه می شود به همین جهت هیچ کدام از این گونه مراکز متعدد و گوناگون استراتژیکی، جز گوشه های بسیار کوچکی از قدرت تسلیحاتی رژیم صهیونیستی به ویژه سلاحهای کشتار جمعی آن را فاش نمی کنند از این رو برای کسی که علاقه مند به تحقیق در این زمینه است، دستیابی به اطلاعاتی که بتواند در پرتو آن حجم تهدیدهای اسرائیل نسبت به جهان اسلام را مشخص کند، دشوار است .
گرچه قدرت اتمی اسرائیل نیاز به توضیح ندارد، اما از میزان تسلیحات شیمیایی این رژیم اطلاعات دقیق و روشنی در دست نیست . این ابهام و پیچیدگی و ناچیزی اطلاعات، درمورد تسلیحات بیولوژیکی اسرائیل به مراتب بیشتر است . گرچه حدسها و تخمین ها در مورد حجم هریک از این سه نوع سلاح صهیونیستها، مختلف است اما همه گزارشها و اطلاعات تاکید می کند که اسرائیل قادر به تولید سلاحهای اتمی و شیمیایی و بیولوژیکی است .
آزمایش اتمی توسط اسرائیل
دراین باره که اسرائیل سلاح اتمی تولید و ذخیره کرده، اتفاق نظر وجو دارد، اختلاف نظر تنها در تعداد کلاهکهای اتمی اسرائیل و قدرت انفجاری آنها و نوع سلاحی است که می تواند سلاح اتمی را حمل کند (بمب، توپخانه، موشک های بالستیک یا مین) .
بحث دیگر بر سر آزمایش اتمی توسط اسرائیل است زیرا گزارشهای معتبر آمریکایی تاکید می کند که اسرائیل طی دهه هفتاد، با همکاری دولت نژادپرست آفریقای جنوبی دست به آزمایش اتمی در اقیانوس هند زده است .
اسرائیل از نظر تولید ابزار شیمیایی و ساخت ادوات دفاع و حفاظت دربرابر خطر سلاح شیمیایی، از بسیاری از کشورهای عربی و نیز از ایران پیشرفته تر است . کسانی که از طریق اخبار و گزارشهای منتشر شده دراین زمینه، میزان پیشرفت در ساخت و تولید این گونه سلاحها را پی گیری می کنند، بر این معنا تاکید می ورزند که اسرائیل قادر به ساخت انواع سلاحهای شیمیایی است . یکی از کارشناسان آمریکایی تاکید می کند که اسرائیل از سال 1973م سلاح شیمیایی تهاجمی در اختیار داشته و توانسته است طی دهه هشتاد زرادخانه سلاحهای شیمیایی تهاجمی خود را تجدید کند .
صدور سلاحهای شیمیایی توسط اسرائیل
هم اکنون در اسرائیل تولید گاز خردل (ماسترد) و بعضی دیگر از گازها جریان دارد . همچنین اسرائیل در صحرای نقب سرگرم ساخت سلاحهای شیمیایی است .
«سیمورهرش » ، روزنامه نگار آمریکایی در کتاب خود به نام «انتخاب شمشون » به نقل از سازمان امنیت و اطلاعات آمریکا تاکید می کند که آغاز برنامه تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی اسرائیل به دهه شصت برمی گردد . از این گذشته اسرائیل در دهه هشتاد بعضی از کشورها مانند تایوان را با سلاح شیمیایی مجهز کرده و به برخی دیگر، تکنولوژی تسلیحات شیمیایی منتقل نموده است .
اسرائیل توانایی زیادی در زمینه دفاع و حفاظت در برابر سلاحهای شیمیایی (وهمچنین بیولوژیکی) دارد . و نیز سازمانهایی جهت هشدار، تفحص و تشخیص نوع سلاح شیمیایی دشمن و بهینه سازی وسائل حفاظت از افراد دارد . سازمانهایی هم جهت پاکسازی آلودگیهای شیمیایی و وسائل درمان طبی در سطح یک واحد نظامی ایجاد کرده است . اسرائیل بارها متهم شده است که از سلاحهای شیمایی بر ضد دشمن استفاده کرده است، مثلا در سال 1948 بر ضد نیروهای مصری، در دهه شصت بر ضد فلسطینیها در سرزمینهای اشغالی، در دهه هشتاد بر ضد لبنانیها، و بالاخره در دهه هشتاد و اوائل دهه نود بر ضد نیروهای انتفاضه فلسطینی .
میزان تسلیحات بیولوژیکی اسرائیل
دکتر «سیث کاروس » آمریکایی، کارشناس شیمیایی و بیولوژیکی تاکید می کند که اسرائیل توانایی تولید ابزار سلاح بیولوژیکی را دارد اما فعلا توانایی نظامی در یک جنگ بیولوژیکی را ندارد و این نظریات در گزارشی که وی آن را اواخر سال 1988 منتشر کرده، آمده است:
بسیاری دیگر از تحلیل گران نیز روش دکتر کاروس را در پیش گرفته اند اگرچه در جزئیات قضیه باهم اختلاف نظر دارند
اما «پرفسور آنتونی کورد سمان » ، کارشناس تسلیحاتی خاورمیانه، تاکید می کند که هم اکنون اسرائیل سرگرم پژوهشهای فشرده ای در زمینه تسلیحات شیمیایی و چگونگی حفاظت در برابر آن می باشد و قادر به تولید سریع سلاح بیولوژیکی است، اما وی می گوید:
اطلاعاتی در مورد فعالیت جدی این رژیم جهت تولید این نوع سلاح در دست نیست . وی تاکید می کند که تحقیقات شیمیایی و بیولوژیکی اسرائیل در دو مرکز صورت می گیرد که عبارتند از: «دمونا» (جایی که تاسیسات اسرائیل در صحرای نقب قرار دارد) و مؤسسه «وایزمن » در بیت المقدس .
یک تحلیل گر اسرائیلی در کتاب «توازن نظامی در خاورمیانه در سال 1993 - 1994» که در سال 1994 از طرف مرکز تحقیقات استراتژیکی جافی در بیت المقدس اشغالی منتشر شده، می نویسد:
منابع اطلاعاتی آمریکا مدعی است که اسرائیل توانایی دارد که هروقت بخواهد سلاحهای بیولوژیکی تولید کند، لکن اکنون سلاح آماده ای از این نوع ندارد .
این توانایی برمی گردد به تحقیقاتی که مؤسسه تحقیقات بیولوژیکی در «نیس زیونه » (واقع در جنوب تل آویو) انجام می دهد . با توجه به آنچه گفته شد، مشخص می شود که اسرائیل سه مرکز تحقیقاتی سلاحهای بیولوژیکی در اختیار دارد که عبارتند از:
1 - مؤسسه علوم وایزمن در ریهوفوت .
2 - مرکز تحقیقات هسته ای در نقب (دمونا) یا یکی از مراکز تحقیقاتی در دانشگاه بن گوریون در نقب . در این دانشگاه دانشکده ای در رشته تحقیقات علوم بهداشتی وجود دارد که 29 نفر پرفسور درآن فعالیت دارند که یکی از آنان متخصص علوم بیماریهای واگیر، و دو نفر متخصص در علوم موجودات میکروسکوپی (میکروبیولوژی) و یک نفر متخصص شیمی حیاتی است .
3 - مؤسسه تحقیقات بیولوژیکی اسرائیل در نیس زیونه در جنوب تل آویو . در این مؤسسه 320 دانشمند با دستیارانشان در زمینه تحقیقات مربوط به بیولوژی طبی و تکثیر تولیدات پیشرفته جدید، و بررسی عملیات تکنیکی حیاتی (بیوتکنولوژی) سرگرم فعالیت هستند .
دنباله دارد
