شاید کمی عجیب به نظر برسد اما تکنولوژی چاپ سه بعدی، پتانسیل نجات دادن زندگی افراد بسیاری را در آینده دارد. با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی و همچنین روش های نوین ساخت، می توان ماشین هایی نرم تولید کرد که قادر هستند در بدن انسان جایگزین برخی اعضای عضلانی، مانند قلب شوند و به یاری انسان هایی بیایند که در حال حاضر نام آنها در لیست های انتظار بیمارستان ها برای پیوند قلب به چشم می خورد.
به تازگی محققین دانشگاه «ETH Zurich» با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی و ریخته گری لاست واکس، یک قلب مصنوعی سیلیکونی ساخته اند که می توانند دقیقاً مانند یک قلب واقعی، عمل تپیدن را شبیه سازی کند.
در آینده همین قلب مصنوعی می تواند به شکل موقت و در مواقع ضروری مورد استفاده قرار گیرد، مخصوصاً به جای پمپ های خونی که در حال حاضر در بیمارستان ها و برای بیمارانی که منتظر عمل پیوند قلب هستند مورد استفاده قرار می گیرد.
از آنجایی که این قلب مصنوعی، یک تکه‌ی سیلیکونی یکپارچه است، مشکل سایر قلب های مصنوعی که تا کنون تولید شده اند را ندارد چراکه دقیقاً مانند نمونه واقعی و در اندازه دقیق توسعه یافته. یکی از مهمترین اجزای قلب مصنوعی، اندازه دقیق بطن های (دو حفرهٔ تحتانی قلب) چپ و راست است که باعث می شود عملکردی مانند قلب واقعی داشته باشد. اما به جای وجود یک دیواره میان بطن ها، یک محفظه قرار گرفته که با استفاده از فشار هوا، به پر و خالی شدن قلب از خون کمک می کند.
مشکل اصلی اینجاست که این قلب مصنوعی، در حال حاضر تنها توان ضربانی 3000 مرتبه ای را دارد که می تواند یک شخص را بین 30 الی 45 دقیقه زنده نگه دارد و پس از گذشت این زمان، از کار می ایستد. نوع کارکرد قلب مصنوعی در حالت فعلی شاید برای عمل های پیوند قلب مفید باشد اما جهت استفاده طولانی مدت افرادی که قلبشان با مشکل مواجه است، نیازمند بهبودهای بسیار زیادی خواهد بود.
