انتخاب ، 3/9/82
سید حسین نصر از جمله کسانی است که شدیدا علاقه به معرفت و معنویت اسلامی دارد . آموزه های معرفتی - معنوی او حاصل تحقیقات و تجربیات چهل ساله ای است که در دامان دو وجه دنیای معاصر ما، یعنی سنت و مدرنیته، به دست آمده است . نصر، یکی از برترین پژوهشگران زمینه های مطالعات اسلامی و مطالعات تطبیقی ادیان است . او حرکت مهمی را در تعلیم فلسفه اسلامی آغاز کرد . وی مهم ترین آموزه های فکری این تعلیم را از فیلسوفانی مانند ابن سینا، سهروردی، ملاصدرا و ابن عربی دریافت کرد و سعی در بازخوانی اندیشه های آنها نمود . لذا، می توان گفت که آموزه های فلسفی - عرفانی نصر از هستی شناسی ابن سینا، حکمت اشراق سهروردی و حکمت الاهی ملاصدرا و عرفان ابن عربی اخذ شده است . نصر، عنصر معنوی در فرهنگ اسلامی را برای مواجهه با غرب کافی می داند و رمز مشکلات گذشته و اکنون مسلمانان را در فراموشی این عنصر می داند . او همچنین شیفته عرفان اسلامی است و همه مسائل بشری را تحت پناه آن می بیند . دغدغه فکری او دفاع از سنت ایرانی - اسلامی است وشدیدا از آموزه های اشراقی در جهت تکمیل باورهای خود تاثیر پذیرفته است . محورهای منظومه فکری نصر، شریعت، سنت، امر قدسی و ... است . شریعت (وسیله ای است که به کمک آن، توحید در حیات بشری محقق می شود)، سنت (اصولی است که انسان را به عالم بالا پیوند می دهد و همانند دین، در آن واحد، هم حقیقت است و هم حضور)، امر قدسی (که به عبارتی همان مسئله خلیفة اللهی انسان بر روی زمین است که نصر از آن با تعبیر امر قدسی یاد می کند) . و محورهای دیگر در یک افق به سرانجام می رسد و آن «معرفت و معنویت » است . او معتقد است که اگر ذهن و قوای عقلانی، برده آن استدلال گرایی سیری ناپذیری شود که همه چیز را در کام خود فرو می برد و همانند یک اسید، بافت های زنده جهان انسان و طبیعت را آتش می زند، هیچ گاه نمی تواند به عرفت حقیقی دست یابد .