اعراب و اندیشه ی کثرت گران آینده

راه خروج از بحران توسعه و تمدن، که کشورهای عربی دچار آن هستند، چیست؟ دکتر علی حرب، با اشاره به اهمیت فرهنگ در جهان معاصر و فقدان فرآیند تولید اندیشه های قابل مصرف در عرصه ی عمل در این کشورها، ادعا می کند راه حل خروج از بحران توسعه و تمدن، نفی نگرش جزم انگارانه ی ایدئولوژیک، اتخاذ روی کرد جدید مبتنی بر انتقاد از خود، و حرکت به سوی پلورالیسم و جامعه ی در حال تداول (جای گزینی) است . وی به جای نقد دیگران نقد خود را پیش نهاد می کند و بهترین راه دفاع از هویت خود را کنار گذاشتن نظریه پردازی های مبارزه جویانه می داند . نویسنده می پندارد در جهان معاصر، هیچ نظریه ای به تنهایی نمی تواند الگویی برای تغییر جهان باشد . ایشان تالیف ابداع های معرفتی در تخصص های گوناگون و تبادل تجارب و دانش ها را از لوازم روش پلورالیستی می داند . وی، با تاکید بر انگاره ی نسبیت و نفی حقیقت ثابت و تصریح بر این که اندیشه ها حاصل تجربه های بشری است، تقدیس اندیشه ها را ناصواب می پندارد و، در عین حال، به نگرش به آینده ی جهان، با اتکا به گذشته (سنت) و درک زمان حال، توصیه می کند . دکتر حرب، جهان امروز را فراتر از مقوله های دولت - ملت و دولت - ایدئولوژی تصویر می کند و جهانی شدن با نگرش جامعه ی تداولی (جای گزینی) را راه مقابله با فعالیت های خشونت آمیز می داند . به زعم ایشان، اموری همچون دغدغه ی هویت، ثوابت امت و بارهای ایدئولوژیک و پیش فرض های دگماتیک، مانع اصلی جهانی شدن و نفی دستاوردهای غرب است . نگرش پلورالیستی و نسبیت انگارانه ی نویسنده، که در لابه لای مقاله به آن تصریح شده، نقطه ی اتکای مدعیات ایشان است که در جای خود مورد نقد قرار گرفته است .