شفاعت از منظر امام خمینی رحمه الله علیه

شفع و شفاعت هر دو مصدر می باشند، به معنی منضم کردن چیزی به چیز دیگر . راغب می گوید: شفع، ضمیمه کردن چیزی ست به چیز دیگری مثل خودش . ⁽²⁾
همچنین امام خمینی (ره) در معنای شفاعت می فرماید: شفاعت از ماده شفع، به معنی جفت و دو تا شدن است . نور ولایت عظمای ولی اللهی با نور عبد مؤمن جفت و مزدوج شده و او را به طرف خود می برد . ⁽³⁾
یکی از دانشمندان معاصر در توضیح این معنا می گوید: علت این که به وساطت شخص برای نجات گنه کار، شفاعت گفته می شود، این است که مقام و موقعیت شفاعت کننده و نیروی تاثیر او، با عوامل نجاتی که در وجود شفاعت شونده هست، ضمیمه و جفت می شوند و هر دو به کمک هم، موجب خلاصی شخص گنه کار می گردند . ⁽⁴⁾
2. قاموس قرآن، ج 4، ص 48 .
3. امام خمینی، عدل الهی، ص 203 .
4. آیت الله سبحانی، آئین وهابیت، ص 254 .