برخلاف تعطیلات آخر هفته گذشتهتان که با عجله کارهایتان را انجام میدادید و تندتند غذا میخوردید تا به برنامههای مورد علاقه تلویزیونیتان برسید، هفته بدون تلویزیون جزو تعطیلاتی است که سلامت جسمی و روحیتان را افزایش میدهد و در کل حالتان را بهتر خواهد کرد.
شما خواهید پرسید «فایده خاموش کردن تلویزیون برای یک هفته چه خواهد بود؟ دیدن مسابقههای تلویزیونی چه ضرری دارند؟»
مشکل اساسی این است که در کشورهای صنعتی پیشرفته، نمایشگرها شامل تلویزیونها، کامپیوترها، آیپادها، بازیهای ویدیویی و تلفنهای همراه روزبهروز در حال پیشرفت هستند و زمانی هم که صرف دیدن این نمایشگرها میشود، طبیعتا روزبهروز افزایش پیدا میکند. در تمام دنیا، در کشورهای صنعتی روزانه نیم ساعت بدون در نظر گرفتن ساعات کاری صرف دیدن انواع نمایشگرها میشود. شغل تمام وقت دوم افراد! طبق تحقیقات انسانها چهار ساعت صرف دیدن تلویزیونها و چهار ساعت بعدی را پای کامپیوتر، بازی، ویدیو، آیپاد و تلفنهای همراه میگذرانند. حتی اگر بخواهیم از طولانی بودن این زمان صرفنظر کنیم، واقعا چرا باید زمان گرانبهایی را که میتوان در آرامش گذراند و به صورت مفید از آن استفاده کرد تسلیم چنین برنامههایی کنید؟ دیدن سریالها؟!
طبق تحقیقات رابطهای مستقیم بین دیدن تلویزیون و بیماری چاقی وجود دارد. به خاطر دیدن انواع نمایشگرها، زمانهای بودن با خانواده تقلیل پیدا کرده است. بیشتر تفریحات نشسته و غیرمتحرک و در تنهایی است. چنین شیوه زندگی کاملا بیمارگونه است و هم سلامت روحی و هم سلامت جسمی را به خطر میاندازد.
و حتی خیلی بیشتر از این زندگی به این صورت ضرر دارد: چهقدر دیدن این برنامهها از انواع نمایشگرها تصورتان را از زندگی تغییر داده است؟ چهقدر شما را دچار فکر و خیال کرده است؟ خاموش کردن تلویزیون برای یک هفته این فرصت را به شما میدهد تا بفهمید واقعا تصورتان از زندگی چیست و واقعا چه چیزی از زندگی میخواهید؟ و چگونه میتوانید به طور واقعی زندگی کنید؟ باید از خودمان بپرسیم: «ما میخواهیم زندگی کنیم یا میخواهیم به زندگی دیگران نگاه کنیم؟»
رشد روزافزون رسانهها در 5 سال اخیر روی شیوه زندگی ما بسیار تاثیرگذار بوده است. ما به جای رفتن به ملاقات دوستان وخانوادهمان یا رفتن به پیکنیک برای گذراندن وقتمان با آنها میتوانیم خیلی راحت و از همه جا حتی از درون هواپیما با دادن ایمیل یا فرستادن پیام کوتاه ارتباط برقرار کنیم. زندگی خیلی راحتتر به نظر میرسد. انواع و اقسام سایتهای دولتی ما را با دایره بزرگی از انسانها مرتبط میکند. چنین استفادهای از رسانهها که میتواند زندگی ما را از همهمه و صداها خالی کند و به همان اندازه دیوانهکننده و فجیع است زیرا باعث میشود ما احساس گیجی، پوچی و استرس و نگرانی بیشتری میکنیم.
ترک کردن رسانه میتواند تمرینی برای هوشیاری بیشتر باشد. چرا به تلویزیون برمیگردیم؟ آیا کسل میشویم؟ یا از تنهایی؟ آیا صرف کردن ساعتها برای دیدن زندگی دیگران در انواع رسانهها به ما کمک میکند احساس بهتری از زندگی خودمان داشته باشیم یا بدتر؟
قطعا مانند کششی که به سیگار کشیدن و یا خوردن یک بسته چیپس داریم، تکنولوژی هم راهی است برای پرت کردن حواسمان از حس بدی که داریم ولی راه بهتر این است که کتابی بخوانیم یا خاطراتمان را بنویسیم یا دوستان را برای صرف چای و همدردی دعوت کنیم. چگونه این عادت را از سرمان بیرون کنیم؟ هر وقت احساس کردید که به رسانهها احتیاج دارید، یک پیادهروی بروید یا یک برنامه بنویسید یا آشپزی کنید یا حتی خیلی سادهتر برای دقایقی در جایی خلوت بنشینید. واقعا روحتان تازه خواهد شد و سرحال خواهید آمد.
منبع:www.salamat.com
/ک