از لیکوپن چه می دانید؟

لیکوپن نوعی از کاروتنوئیدها، پیش ساز ویتامین A، یک آنتی اکسیدان قوی و از مشتقات گوجه فرنگی است که باعث می شود بسیاری از میوه ها و سبزی ها رنگ قرمز سالمی پیدا کنند. این ماده به بتا- کاروتن شباهت زیادی دارد. ثابت شده است که لیکوپن یکی از قوی ترین آنتی اکسیدان های طبیعی است. اگر گوجه فرنگی به صورت آبمیوه، سس یا کچاپ مصرف شود، لیکوپن موجود در آن به مراتب بیشتر جذب خواهد شد. فرم شیمیایی این ماده در اثر حرارت طوری تغییر می کند که بدن بسیار راحت تر می تواند آن را جذب کند. این آنتی اکسیدان قوی از احتمال ابتلا به بیماری هایی چون تحلیل رفتگی ماکولای چشم( که عامل بسیاری از نابینایی ها در سالمندان است)، سرطان ریه، مثانه، دهانه رحم و پوست می کاهد. همچنین این ماده به حفظ و ارتقای سلامتی قلب، پروستات، چشم ها و پوست نیز کمک می کند.
لیکوپن بیشتر در بافت ها و عروق اعضایی چون بیضه ها، غدد آدرنال، کبد، پروستات، پستان ها، روده بزرگ و ریه ها ذخیره می شود. این ماده محلول در چربی است و برای اینکه بتواند درست و مؤثر در بدن عمل کند، وجود مقدار مناسبی چربی در رژیم غذایی روزانه لازم است.

اگر چربی موجود در رژیم غذایی کمتر از حد لازم باشد، توانایی بدن برای جذب لیکوپن کاهش خواهد یافت. همچنین برخی از داروهای کنترل کلسترول خون هم می توانند چنین خاصیتی داشته باشند. البته این بدان معنا نیست که شما به خیال افزایش میزان جذب لیکوپن و استفاده از خواص مفید آن سر خود و بدون در نظر گرفتن همه جوانب، مدام غذاهای چرب بخورید یا داروهایی را که پزشک برای کنترل میزان کلسترول خونتان تجویز کرده است، کاهش دهید یا قطع کنید و به بدن آسیب برسانید. کلسترول بالای خون می تواند بسیار خطرناک باشد. به طور کلی این ماده با خواص آنتی اکسیدانی خود عملکرد رادیکال های آزاد را که باعث می شوند سلول ها آسیب دیده و بیماری های بسیاری چون انواع سرطان ها بروز کنند، خنثی می کند. لیکوپن همچنین با بازسازی سلول های جدید در پوست باعث می شود پوست کمتر آسیب ببیند.
بهتر است پیش از خوردن مکمل های حاوی این ماده حتماً با پزشک و متخصص تغذیه مشورت کنید، چون نکات بالا در حالت کلی گفته شده و هر فردی با مشخصات بدنی منحصر به فرد، ابتلا به برخی بیماری ها یا مصرف داروهای خاص باید درباره مصرف این مکمل ها تحت نظر پزشک عمل کند.
ممکن است فردی شرایط ویژه ای داشته باشد که مصرف این ماده مانند بقیه برایش مفید نباشد. این همان چیزی است که فقط پزشک و متخصص تغذیه می توانند تشخیص دهند.
منبع: دنیای تغذیه، شماره 101.