به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمک، محققان این دانشگاه با تجمیع داده‌های این تلسکوپ‌ها موفق شدند یک نقطه درخشان آبی‌رنگ را در آسمان شناسایی کنند که در پی یک انفجار ابرنواختری ایجاد شده است.
این رصد اطلاعات جالبی در رابطه با ستاره همجوار کوتوله سفیدی که این انفجار را ایجاد کرده، در اختیار دانشمندان قرار داده است.
در جهان هستی انفجارهای ابرنواختری در دو صورت به وقوع می‌پیوندند.
حالت اول این است که یک ستاره به پایان دوره عمر خود برسد و سوخت آن به پایان برسد و هسته آن شروع به نابودی می‌کند. زمانی که مواد مورد نیاز هسته برای انفجار به اندازه کافی متراکم شود، هسته با یک انفجار نابود می‌شود.
حالت دوم وقوع انفجارهای ابرنواختری این است که یک کوتوله سفید که هسته باقیمانده یک ستاره نابود شده است، شروع به کشیدن مواد از یک ستاره همجوار می‌کند و مجددا پس از آنکه میزان این مواد به قدر کافی متراکم شد، انفجار ابرنواختری رخ می‌دهد.
جدیدترین وضعیتی که در این نظریه مطرح شده این است که هر دو ستاره از نوع کوتوله سفید باشند.
البته انفجاری که توسط محققان به تازگی رصد شده از این نوع نبوده است.
این انفجار برای اولین بار در تاریخ 10 مارس بوسیله "دیوید سند"(David Sand) استاد دانشگاه آریزونا رصد شد. وی تصور کرد که نظاره‌گر یک انفجار ابرنواختری با فاصله چند ساعت تا حداکثر یک روز است.
پس از چند دقیقه وی 18 تلسکوپ رباتیک مستقر در رصدخانه "لاس کامبرس"(Las Cumbres) را فعال کرد تا دید دقیق‌تری نسبت به این انفجار داشته باشد.
در مقاله این تحقیق به قلم "گریفین حسین‌زاده"(Griffin Hosseinzadeh) آمده است: با استفاده از داده‌های تلسکوپ‌های رباتیک ما موفق شدیم برای اولین بار ایجاد و محو شدن نور آبی‌رنگ این انفجار را مشاهده کنیم در حالیکه تلسکوپ‌های معمول فقط یک یا دو صحنه از این انفجار را ثبت کرده‌اند.
با بررسی داده‌های موجود محققان به این نتیجه رسیدند که کوتوله سفیدی که این انفجار را ایجاد کرده مواد مورد نیاز خود را از ستاره همجوار خود که 20 برابر خورشید است، به دست آورده است.
پس کسب انرژی لازم برای ایجاد انفجار و وقوع آن، یک شوک عظیم به ستاره همجوار داده شده و حجم زیادی اشعه ماوراء بنفش از آن ساطع شده که به صورت نور آبی‌رنگ مشاهده شده است.
"اندی هاول"(Andy Howell) یکی از دانشمندان مستقر در رصدخانه "لاس کامبرس" در رابطه با این انفجار گفت: جهان هستی حتی از داستان‌های علمی تخیلی نیز پیچیده‌تر و شگفت‌انگیزتر است.
وی افزود: ابرنواخترها در صورتی که بتوانند انرژی مورد نیاز خود را به دست آورند می‌توانند ستاره‌های همجوار را نیز نابود کنند.
وی در رابطه با قدرت این تلسکوپ‌های رباتیک گفت: این قابلیت‌ها تا چند سال قبل یک رویا بودند اما در حال حاضر ما این رویا را زندگی می‌کنیم و به رازهای ابرنواخترها پی می‌بریم.
این ابرنواختر "SN 2017cbv" نام داشته و در فاصله 55 میلیون سال نوری از زمین واقع شده است.
نتایج این تحقیق در نشریه علمی Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.
