از دیگر تفرج گاههای استان اصفهان منطقه “دره بید بالا” است.این ناحیه مراتع نزدیک به روستایی ست به همین نام از توابع فریدن. از سه راهی دامنه که به سمت خوانسار حرکت کنید قبل از منطقه معروف گلستان کوه جاده فرعی این روستاست. از روستا تا آلاچیقهای تعبیه شد یک راه خاکی و سنگلاخی پر شیب است که می تواند به خودرو شما(اگر مناسب نباشد) آسیب وارد کند. در محلی مناسب سکوها و آلاچیق ها کنار درختان بید قرار دارند و امکاناتی همچون سکوهای کباب پزی و سرویس های بهداشتی هم موجود است. در اوایل اردیبهشت این منطقه غرق در گلهای لاله واژگون است.این گل ها از گونه های بسیار آسیب پذیر طبیعتند و کندن حتی یک شاخه از آنها به محیط زیست آسیب می رساند.در ضمن این گل ها مدت کوتاهی بعد از چیده شدن از بین می روند. زمان بازدید از این بهشت کوچک از اواخر فروردین تا اوایل تابستان است.البته در اوایل بهار سرسبزی بیشتری دارد و لاله های واژگون هم در آن زمان می رویند. این ناحیه چراگاه گله های گوسفند است و گاهی روبه روشدن با سگهای گله می تواند خطرناک باشد. روستای دره بید مردمی دارد نجیب ,مومن , انقلابی وشهید پروروقانع در منطقه ای سر سبز و سر افراز و گلباران در بهار لاله های واژگون که در دل کوهای سر به فلک کشیده این آب وخاک اجدادی سرخ می زند وتا چشم کار می کند گل ولاله وسرخی است که سرخی به مانند خون هزاران شهید که جان با ارزش خودرا برای ما فدا نمودند که در این مرحله از زمان ما بتوانیم در صلح وآرامش با برگزاری چنین جشنواره ای از طبیعت زیبای خداوندی لذت ببریم و با برگزاری چنین مراسمی یادشان را گرامی بداریم منطقه زیبای لاله واژگون دره بید که از قدیم شهرت زیادی داشته است واکثریت مردم از این منطقه زیبا امرار معا ش وکسب روزی حلال می کردند که ازجمله کارهایی که می توان نام برد: چیدن علفهایی به نام کما وکنگر برای دام هایشان وجمع آوری گیاهان داروهایی که از این نوع گیاهان نیز در مصرف روزانه خود استفاده می کردند که تره,کرفس,موسیروشوید ازجمله این گیاهان هستند که آن زمان با خشک کردن این گیاهان و فروش این داروها در شهر ها وروستا های اطراف ,مایحتاج زندگی خود را تامین می کردند.این کوههای سر به فلک کشیده ودشتهای سرسبزکه مملو از لاله های واژگون وچشمه های جوشان وروان است مامورند که روزی انسان را برسانند,بی منت فریاد می زنند که ای انسانها کسب روزی حلال کنید وتسبیح خداوند یکتا را بگویید . ازجمله چشمه هایی که در این دشت روان است می توان به چشمه سفید ,چشمه روغنی وچشمه آقاخان و… ,که آب زلال آن هر رهگذری را به وجد می آورد و او را خنک و خستگی را از وی می رهاند. پس این محیط امن و قشنگ و آرام و روزی دهنده را باید پاس بداریم و خرابش نکنیم و باید برای آیندگانمان نگه داریم همان گونه که گذشتگانمان برایمان نگه داشتند. و اما امروز ما جوانان این خطه از ایران اسلامی می توانیم با کاشت و داشت گیاهان دارویی که خداوند در اختیار ما گذاشته است اشتغال ایجاد کنیم وهمانگونه که رهبر فرزانه کشورمان فرمودند:سال تولید ملی ,حمایت از کار وسرمایه ایرانی ,حرفی در کار و سرمایه ایرانی داشته باشیم. ایران ای سرزمین پاک و آریایی, ای سرزمین اصل ونصب ,اصفهان ای خطه سرسبزودلیر, فریدن ای جایگاه مردان غیورهمچون کاوه آهنگر,سرزمین باوفا ,سازشگر و مومن , ودره بید ای سرزمین لاله های واژگون که با نشان سرخ خود ,نشان از مردان غیور ودلاور می دهد. گرامی میداریم اولین جشنواره لاله های واژگون را روستایی دره بید فریدن روستای دره بید همانطور که از نامش پیداست قریه ای بوده واقع در دره ای سر سبز و پر از درخت وحشی بید و محل آن درهشت کیلومتری شمال منطقه فعلی روستا بوده که ساکنین آن در یک قلعه ای زندگی می کردند که بواسطه برج و بارو از آن محافظت می شده و برای اینکه از شر دشمنان در امان باشد این قلعه را بر روی یک تپه بناکرده بوده وخاطر اینکه در بالای این روستا یک دره سر سبز و پر از چشمه های گوارا و معدنی بوده مقداری از این آب چشمه ها را بواسطه لوله های سفالی که به آنها گنگ می گفتند لوله کشی کرده بودند و از کیلومترها بالاتر به داخل روستا آورده بودند و در اصطلاح امروز از سیستم آب لوله کشی بهره مند بودند که کاملا هم بهداشتی و سالم بوده که آثار این لوله های سفالی تا چندین سال پیش هم موجود بوده و ساکنین این روستا بعد از اینکه اسلام وارد سرزمین ایران می شود بدین مبین اسلام در می آیند و حتی تا زمانولایت عهدی امام رضا نیز در همان جا ساکن بودند که تعدادی از سکه های ضرب شده در آن زمان نیز چند سال پیش در محل قدیمی آنجا یافت شده و قبرهای قدیمی آنها نیز هنوز همان جا وجود دارد که نشان از مسلمان بودن آنها می باشد اما بر اثر شرایط اقلیمی و یا حملیه دشمنان آن روستا از بین رفته و مردمان آن نیز از آنجا کوچ کرده و به محل فعلی روستا آمده اند و با آمدنشان نیز قناتی حفر کردند که سر چشمه آن در کنار محل قدیم روستا بوده و آنها توانسته بودند آب آن را در فاصله هشت کیلومتر پایین تر و در همان جای جدیدی که سکنا گزیده بودند برون بیاوند که هم برای آب شرب از آن استفاده می کردند هم برای کشاورزی تا اینکه در زمان شاه عباس اول تعدادی از خوانین خراسان که اصلییتی عرب داشتند به این روستا تبعید می شوند و بواسطه اینکه از تمکن مالی بالایی برخوردار بودند اقدام به ساخت عمارتی بزرگ دارای هفت طبقه می کنند که این ساختمان بسیار مجلل و به سبک معماری دوران صفویه با مصالحی از آجر و ساروج ساخته می شود و در اطراف آن دیوارهای بلند با برج و بارو جهت محافظت از دست دشمنان ساخته می شود و تمام ساکنین روستا به داخل این قلعه برده می شوند که کاملا محافظت شده بوده و ساکنین آن می توانستند ماهها بدون اینکه از قلعه خارج شوند بدون هیچ مشکلی به زندگی ادامه دهند و خلاصه اینکه بواسطه همین مهاجرین این روستا از رونق خوبی برخوردار می شود و کشاورزی آن نیز پیشرفت قابل ملاحظه ای می کند و بیشتر روستاهای اطراف آن نیز تحت حاکمیت این روستا در می آیند بطوریکه حکومت محلی آن قصد تصرف توابعی از اصفهان را می کند و در زمان حکومت ظله سلطان قاجار به اصفهان حمله و داعی حکومت می کنند اما بدلیل اینکه قشون حکومت اصفهان مجهز به توپ و ارابه بودند آنها را از نزدیکی نجف آباد امروزی وادار به عقب نشینی می کنند و تا نزدیکی روستا عقب می رانند و با توپ به روستا حمله می کنند و ساختمان بزرگی که در وسط قلعه بوده را تخریب می کنند که از آثار بجا مانده از تخریب گلوله های سربی این توپها تا چند سال پیش نیز نزد تعدادی از خانواده ها موجود بوده و با این شکست قدرت آنها رو به کاهش پیدا می کند و تا اینکه در زمان پهلوی بدلیل اینکه رضاخان حکومت های محلی را از بین برد و قدرت آنها نیز کاهش پیدا می کند بیشتر این افراد از این روستا به مناطقی از جمله خوزستان و شیراز مهاجرت می کنندد و تعداد کمی از آن خاندان در روستا باقی می مانند و امروزه نیز یکی از نواده گان آن خوانین هنوز در ساختمان باقیمانده از آن زمان مشغول زندگی می باشد.
