امروزه یکی از آزاردهنده‌ترین واقعیت‌های زندگی افزایش سرطان است (وقتی سلول‌ها در یک نقطه بدن به صورت غیرمعمولی شروع به تکثیر می‌کنند). سرطان در انواع مختلف خود را نشان می‌دهد و در تمام سنین و نژادها، انسان‌ها را مبتلا می‌کند. به خصوص در زنان شانس زیادی وجود دارد و ترس‌های زیادی در مورد سرطان سینه وجود دارد. بنا به گزارش انستیتو نجات یافتگان ملی سرطان در آمریکا به تنهایی مشخص شده که بیش از 3 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند. با وجود این ریسک بالا نیاز زیادی به آموزش زنان و خانواده آنها وجود دارد تا در مورد چیزهایی که دیگران از آن خبر ندارند، اطلاع پیدا کنند. اطلاعاتی در مورد نحوه جلوگیری یا آگاهی‌های عمومی.
10- تشخیص زودهنگام، ماموگرافی و نتایج مثبت اشتباه
یکی از نکات اساسی در مورد سرطان سینه این است که شما لزوماً برای تشخیص نیازی به مراجعه به پزشک ندارید تا بدون هیچ دلیلی نگران شوید. شما به آسانی می‌توانید خودتان این آزمایش را انجام بدهید و در هنگام لباس عوض کردن بدنبال توده‌های مشکوک بگردید یا اینکه در هنگام دوش گرفتن در قسمت زیر و کنار سینه به جستجو بپردازید و اگر به یک توده مشکوک شدید، هنوز هم نیازی به نگرانی نیست چرا که برطبق تحقیقات در 80٪ مواقع این توده‌ها خوش‌خیم بوده و ضرری ندارند و نباید نگران باشید. هر چند این ضروری است که زنانی که سن بالاتری دارند حتماً آزمایش بدهند و برای تشخیص زودهنگام آن آموزش ببینند و زنان جوان‌تر باید برطبق توصیه‌ها، زودهنگام عمل کنند چرا که هر چه زودتر پی به این بیماری ببرند شانس مبارزه با آن افزایش پیدا خواهد کرد.
9- ارثی بودن؟ بله یا نه!
مثل خیلی دیگر از بیماری‌ها مردم عموماً نتایجی را می‌گیرند که خانواده‌ی آنها گرفته‌اند و این موضوع در مورد سرطان سینه نیز صدق می‌کند. چیزی که در مورد سرطان سینه مهم است موضوع ارث بردن این بیماری از سمت مادری‌تان نیست (چیزی که اغلب مردم تصور می‌کنند)، بله البته تاثیر خود را دارد اما ژن‌هایی که شما از طرف پدری به ارث می‌برید نیز به همان اندازه تاثیر خود را خواهند گذاشت. از طرف دیگر افرادی که هیچ سابقه‌ای از لحاظ ژنتیکی در خانواده خود ندارند نیز نباید نفس راحتی بکشند! چرا که برطبق تحقیقات 1 نفر از 8 زن که مبتلا به سرطان سینه می‌شوند دارای هیچ سابقه بیماری در خانواده خود نیستند. پس عوامل بیشتری برای ابتلا به این بیماری وجود دارد.
8- عوامل بالا بردن ریسک
با توجه به صحبت‌های بالا این سوال به ذهن می‌آید که خوب پس چه چیزی شانس ابتلا به این بیماری را واقعاً افزایش می‌دهد؟ خوب باید بگویم چند عامل در این فهرست وجود دارد: سن، با افزایش سن شانس شما بالا می‌رود، تصمیم یک زن برای اینکه بچه داشته باشد یا نه یا اینکه بچه‌دار شدن را به تاخیر بیندازد. با افزایش سن زنان و قرار گرفتن زنان در معرض مصرف هورمون‌هایی مثل: پروژسترون یا برطبق یک مطالعه در مکزیک مصرف سیگار می‌تواند شانس ابتلا را تا 3 برابر افزایش بدهد. مصرف الکل برطبق مطالعه جامعه سرطان آمریکا می‌تواند شانس ابتلا را بالا ببرد.
7- محصولات مصرفی می‌توانند مضر باشند
ما در مورد عواملی که شانس ابتلا را بالا می‌برند و می‌توانند باعث ابتلای شما بشوند صحبت کردیم اما چیزی که شما نمی‌دانید این است که بعضی از اقلام وجود دارند که در کیف دستی شما هستند و آنها را روی صورت خود استفاده می‌کنید یا از آنها برای تمیز و درخشان کردن خانه‌ی خود استفاده می‌کنید، می‌توانند مضر باشند. ممکن است شوکه شوید اما تحقیقات مشخص کرده‌اند که حداقل 900 ترکیب مصنوعی در محصولات تجاری وجود دارند که می‌توانند ریسک ابتلا به سرطان سینه را بالا ببرند. یک نام که باید به ذهن بسپارید (EDC) یا ترکیبات مختل‌کننده درون‌ریز است که می‌توانند مضر باشند و می‌توانند در محصولات زیبایی مصرفی، آفت کش‌ها، لوازم آرایش و مواد شوینده پیدا شوند.
6- آیا تمام سرطان‌های سینه مثل هم هستند؟
وقتی شما در مورد سرطان سینه می‌شنوید ممکن است به سرعت نتیجه‌گیری کنید و آن را به عنوان یک عامل تهدید‌کننده زندگی ببینید (که البته همین‌طور هم هست) اما چیزی که مهم است بدانید این واقعیت است که انواع مختلف سرطان سینه وجود دارند و دانستن فرق بین آنها ممکن است به شما کمک کند تا راحت‌تر با دکتر خود صحبت کنید تا درمان مناسب با آن را دریافت کنید. به عنوان مثال تومورهای سرطان سینه با استفاده از سه عامل طبقه‌بندی می‌شوند که به آنها ایمونوهیستوشیمی (IHC) می‌گویند. گیرنده‌های استروژن (ER)، گیرنده‌های پروژسترون (PR)، گیرنده‌های نوع 2 عامل رشد اپیدرمال (HER-2/Neu). هر کدام از اینها اثر متفاوتی دارد و مهم است که خود را آزمایش کنید تا متوجه نوع آن بشوید. همین‌طور دانستن نوع زیست‌شناسی تومور نیز می‌تواند کمک کند تا نحوه شدت برخورد با این بیماری را مشخص کنید.
5- آیا نژاد می‌تواند به عنوان یک عامل موثر باشد؟
برطبق آخرین تحقیقات انستیتو ملی سرطان که توسط جامعه سرطان آمریکا صورت گرفته است زنان نژاد سفید یا قفقازی شانس بیشتری برای ابتلا دارند اما زنان دیگر نژادها مثل زنان آفریقایی آمریکایی شانس بیشتری برای مرگ از خود بیماری دارند. همچنین مطالعاتی نشان داده‌اند که زنان جوان آفریقایی و زنان لاتین‌تبار مسن که در وضعیت اقتصادی و اجتماعی پایینی زندگی می‌کنند نیز شانس بالایی برای ابتلا به تومورهای بدخیم مانند سایر نژادها دارند.
4- نرخ نجات از این بیماری
بله سرطان بیماری سخت، ناتوان کننده و دردناک است اما چیزی که باید به یاد بسپارید و از آمار بدانید این است که مبارزه با آن سخت نیست. برطبق تحقیقات نرخ نجات 5 ساله بیمارانی که از انواع متوسط تومور رنج می‌برند و درمان‌های متوسطی را اجرا می‌کنند تا 89.4٪ است. در حالی که اکثر فرم‌های موضعی تومور که 60٪ جمعیت را تشکیل می‌دهند تا 98.6٪ شانس نجات دارند. نیمه دیگر جمعیت که برای درمان باید از درمان‌های سخت‌تری استفاده کنند تا 32٪ شانس نجات دارند و این بهتر از هیچ است.
3- شیوع به سایر نقاط بدن
یک چیز که شما باید بدانید این است که اگر این بیماری درمان نشود یا تشخیص داده نشود می‌تواند نه تنها ریسک ابتلا به سرطان سینه را بالا ببرد بلکه می‌تواند به سایر نقاط بدن نیز گسترش یابد و می‌تواند مشکلات دیگری در غدد لنفاوی و غدد زیر بغل ایجاد کند که اگر این اتفاق بیافتد درمان آنها سخت‌تر است.
2- مردها نیز در خطر هستند
می‌دانیم که زنان به خاطر عوامل ارثی و محیطی تمایل بیشتری به ابتلا به این بیماری را دارند اما این برداشت نادرستی که فکر کنیم سرطان سینه فقط مختص خانم‌هاست. اگر شما یک مرد هستید شما از این خطر به دور نیستید. بنا به گزارش جامعه سرطان آمریکا امسال 2350 مرد مبتلا به این بیماری شدند. بله این آمار کمی است اما نباید آرام بود. مردها نیز باید نگران باشند چرا که آنها نیز بافت سینه دارند اما نکته‌ای که باعث می‌شود ریسک ابتلا پایین بیاید رشد کمتر سلول‌های سینه مردان است و البته میزان هورمون‌هایی که در زنان باعث مشکل می‌شود در آقایان کمتر است. بله از هر 1000 نفر مرد یک نفر ممکن است دچار این بیماری بشود و این واقعیتی است که نباید به راحتی از کنار آن عبور کرد.
1- پیشگیری
با تمام صبحت‌هایی که در مورد سرطان سینه شد ممکن است از خود بپرسید چه مراحلی را باید طی کرد تا شانس ابتلا را پایین آورد و جواب شما در ورزش کردن است. انجام 30-60 دقیقه ورزش‌هایی مثل: پیاده‌روی، یوگا، پیلاتس برطبق تحقیقات بین 20-80٪ می‌تواند باعث کاهش ریسک ابتلا بشود. علاوه بر این کاهش استرس و داشتن یک رژیم غذایی سالم و دور نگه داشتن خودتان از مواد شیمیایی مضر می‌تواند به شما و خانواده‌تان در درازمدت کمک کند.