به گزارش "ورزش سه"، در ابتدای تابستان خبر پیوستن پائولینیو به بارسا بیشتر شبیه یک لطیفه خنده دار بود، زیرا این بازیکن علیرغم کیفیت فنی فرسنگ ها با خواسته این تیم فاصله داشت و از دید همگان امضای قرارداد با بازیکنی از سوپرلیگ غیررقابتی چین که بازیکنان تنها برای دستمزد بیشتر به آنجا می روند یک فاجعه بود.
نکته ناراحت کننده بعدی برای هواداران بارسا عدم توانایی در جذب میشل سری به عنوان هافبک بازیساز و مهم تر از او فیلیپ کوتینیویی بود که هدف اول بارسا در تابستان لقب گرفته بود.
پس در این شرایط پیش بینی از عملکرد پائولینیو منفی بوده و هیچ کس انتظار درخشش او را در سر نداشت؛ اما داستان به شکل دیگری رقم خورد.
شروع فوق العاده
دو حضور اول این هافبک برزیلی در ترکیب به ترتیب 6 و 18 دقیقه برابر آلاوس و اسپانیول بود که بارسا پیش از ورود او جریان بازی را به اتمام رسانده بود؛ پس پائولینیو زمانی برای درخشیدن در ترکیب نداشت.
اما در سومین حضور شرایط متفاوت بود؛ زیرا پائولینیو در فاصله 13 دقیقه مانده به پایان دیدار ختافه و بارسا در حالی وارد میدان شد که این تیم دمبله را از دست داده و توسط دنیس سوارز به گل مساوی رسیده بود؛ اما شرایط به شکلی نبود که بلوگرانا امیدی برای پیروزی داشته باشد.
اما 10 دقیقه بعد از ورود و با پاس مسی، پائولینیو به قلب دفاع حریف زد و علیرغم حضور مدافع حریف با ضربه ای دقیق به گوشه دروازه موفق شد گل پیروزی بخش تیمش را به ثمر برساند.
قهرمان نوکمپ
بعد از درخشش برابر ختافه، پائولینیو در دیدار بعدی در خانه از ابتدا برابر ایبار به میدان رفت؛ اما در 30 دقیق ابتدایی پائولینیو نمایشی ضعیف همراه با ارسال پاس های نا امید کننده داشت و این هافبک برزیلی هیچ وقت به اندازه کافی سریع نبوده و هرگز به هافبکی که بارسا به آن نیاز داشت شباهتی نداشت.
اما در دقیقه 38 و روی ارسال دیدنی دنیس سوارز از نقطه کرنر، پائولینیو با یک ضربه سر دقیق زننده گل دوم بارسا بود تا آنها با خیال راحت به رختکن بروند.
اما در نیمه دوم این هافبک برزیلی ناگهان ریتم بازی خود را پیدا کرد؛ زیرا بارسا با شدت بیشتر و میل به بازی عمقی باعث نزدیکی به ذات بازی این بازیکن شد. همچنین پائولینیو در میانه میدان مانع از حملات ایبار شده و با پخش کردن توپ میان عناصر خلاق بارسا سرآغاز حمله ای جدید برای تیمش می شد.
علیرغم دادن 95% پاس صحیح، هیچکدام در محوطه جریمه حریف ارسال نشد و پائولینیو تنها موفق به خلق یک موقعیت گل شد که در نهایت باعث به ثمر رسیدن گل سوم توسط لیونل مسی در آن دیدار شد.
فابرگاس جدید در ترکیب کاتالان ها
در 2 بازی، پائولینیو موفق به زدن 2 گل و ارسال یک پاس گل شده و این شروع نامناسبی برای بازیکنی که اخبار انتقال او به شوخی تعبیر میشد، نیست.
اگرچه به سختی بتوان او را ژاوی دوم دانست، اما قدرت ذاتی پائولینیو در خط هافبکی که قدرتمندترین بازیکنش از سال 2012 راکیتیچ بوده یک توانایی منحصر به فرد و مفید است.
تمرکز و قدرت و برخی فاکتورهای دیگر باعث شده تا پائولینیو بیش از دیگران شبیه به سسک فابرگاس بازی کند. هافبکی با سبک بازی مستقیم و پویا که سرعت بازی را افزایش داده و با اضافه شدن به صف مهاجمان قادر به گلزنی نیز است.
اگرچه فابرگاس در 3 فصل حضور در نوکمپ به ترتیب 15، 14 و 13 گل به ثمر رساند؛ اما دلیلی برای داشتن انتظار رسیدن به این آمار از این هافبک برزیلی وجود ندارد.
پائولینیو تمام کننده ای حرفه ای است که در آسمان بهتر از فابرگاس است و اگرچه تا به حال در هیچ فصلی بیش از 13 گل نزده؛ اما فراموش نکنیم تا به حال هرگز کنار مسی نیز بازی نکرده است.
اگرچه این هافبک برزیلی در خلاقیت و تکنیک شباهتی به فابرگاس ندارد، اما در امر گلزنی و تکل های مفید بهتر از هافبک فعلی چلسی عمل کرده که این 2 صفت در فصلی که لیونل مسی عملکرد فوق العاده ای داشته و سوارز باید آمار خود را بهبود بخشد، به عنوان گزینه سوم و جانشین نیمار به درد بارسا می خورد.
پائولینیو شاید هرگز یکی از بزرگان خط میانی بارسلونا نخواهد شد، اما همانطور که قبلا گفته ایم، به این معنا نیست که او نمی تواند بازیکن شگفت انگیز و موثری در دفاع و حمله باشد و تاثیر خود را به وضوح در ترکیب والورده خواهد گذاشت.
منبع: اسکواکا
ترجمه: آریا فاطمی مقدم
