تحریریه ماهنامه کودک سالم
علل کم شنوایی کودکان
برخی علل کم شنوایی در کودکان عبارتند از:
التهاب گوش میانی: عفونت و التهاب گوش میانی به دلیل عدم تکامل لولههای استاش (لولههایی که گوش میانی را به بینی متصل میکنند) در کودکان زیاد رخ میدهد. مایعات پشت پرده گوش جمع میشوند و ممکن است عفونی شوند. اگر این مایع تخلیه نشده و در جای خود بماند، حتی اگر دردی هم وجود نداشته باشد، ممکن است عفونی شود و تنها بر شنوایی فرد تاثیر بگذارد. در موارد شدید و حاد، التهاب گوش میانی میتواند منجر به از دست رفتن دائمی شنوایی شود.
مشکلات هنگام تولد: برخی کودکان با مشکل کم شنوایی متولد میشوند. علت بیش از نیمی از این انواع کم شنوایی وجود عوامل ارثی و ژنتیکی است. سایر موارد نیز مربوط به دوران بارداری و پیش از زایمان مادر است. همچنین اگر مادر دچار دیابت یا مسمومیت خونی باشد، احتمال کم شنوا یا ناشنوا شدن فرزند او بیشتر است. علت دیگر کم شنوایی نوزاد، تولد او پیش از موعد مقرر است.
بیماری یا آسیب دیدگی: بسیاری از بیماریها میتوانند موجب کم شنوایی یا ناشنوایی کودک شوند از جمله مننژیت، التهاب مغز، سرخک، آبله مرغان و سرماخوردگی حاد. ورود آسیب به سر، شنیدن صداهای بسیار بلند و برخی داروهای خاص نیز میتوانند در کم شنوایی کودک موثر باشند.
علائم کم شنوایی در کودکان
به عنوان پدر یا مادر، شما اولین کسی هستید که میتوانید به وجود اختلال در شنوایی فرزندتان پی ببرید. برخی علائم اولیه کمشنوایی کودک عبارتند از
واکنش نشان ندادن به صداهای بلند
پاسخ ندادن به شما پس از صدا کردن او
ایجاد صداهایی غیر عادی
همچنین اگر کودکی مبتلا به التهاب گوش میانی باشد، ممکن است بتوانید علائم زیر را در مورد او مشاهده کنید
کشیدن یا خاراندن گوش
بهانه گیری کردن بدون دلیل
توجه نکردن به اطراف و کم بودن انرژی
درک نکردن جهتهای مختلف
درخواست برای افزایش صدای تلویزیون یا رادیو
تب کردن
گوش درد
تشخیص کمشنوایی
بسیاری از بیمارستانها شنوایی نوزادان تازه متولد شده را مورد معاینه و سنجش قرار میدهند. سایر بیمارستانها نیز تنها نوزادانی که در معرض ابتلا به اختلالات مربوط به شنوایی قرار دارند، به دلایلی نظیر وجود سابقه ارثی، مورد آزمایش قرار میدهند. از پزشک فرزند خود در رابطه با اینکه آیا شنوایی او معاینه شده است یا خیر پرس و جو کنید. اگر این معاینات انجام نشدهاند، خودتان برای آنها درخواست کنید.
درمان کودکان کم شنوا
درمان کم شنوایی کودکان بستگی به علت و شدت اختلال دارد. برخی درمانیهای رایج برای التهاب گوش میانی عبارتند از:
صبر همراه با مراقبت: از آنجا که در بسیاری موارد التهاب گوش میانی خود به خود از بین میرود، در بسیاری موارد پزشکان توصیه میکنند شما مدتی را صبر کنید. اگر مشکل فرزندتان حل نشد میتوانید برای درمان به پزشک مراجعه کنید.
مصرف دارو: احتمالا پزشک فرزندتان داروهایی نظیر آنتی بیوتیک را برای فرزندتان تجویز میکند.
تخلیه مایعات داخل گوش: اگر مشکل همچنان به قوت خود باقی باشد، معمولا پزشک دستور به تخلیه مایعات داخل گوش را میدهد. برای تخلیه مایعات داخل گوش، شما باید کودک را نزد یک متخصص گوش، حلق و بینی ببرید. این متخصص طی یک جراحی خفیف و کوچک، از طریق یک لوله مایعات داخل گوش کودک را تخلیه میکند. هر چند این جراحی خفیف است اما معمولا پزشکان برای مدت کوتاهی کودک را بیهوش میکنند.
ایمپلنت و استفاده از سمعک: کودکانی که دچار مشکلات شنوایی هستند میتوانند از سمعک استفاده کنند. سمعک را میتوان از یک ماهگی بر گوش نوزاد قرار داد. این وسیله در بهبود کیفیت شنوایی موثر است. راه دیگر نیز ایمپلنت یک حلزونی داخل گوش کودک است. البته این روش، یک روش درمان جدی است که در مواردی که سایر گزینهها پاسخگو نبودهاند مورد استفاده قرار میگیرد.
به خودتان و فرزندتان کمک کنید
شما به عنوان پدر یا مادر کودکی که کم شنواست میتوانید در راحتی فرزندتان و آرامش خاطر خودتان بسیار موثر باشید. اقداماتی که در ادامه به شما توصیه میکنیم تنها نمونههایی از کارهایی هستند که میتوانند در بهبود شرایط کلی فرزند شما موثر باشد. اطلاعات خود را افزایش دهید.
امروزه مطلع شدن از آخرین روشهای درمانی و تحقیقات صورت گرفته در رابطه با انواع اختلالات کار سختی نیست. مطالب معتبر در اینترنت، کتابها و مقالات علمی میتوانند در آگاهی و در نتیجه آرامش شما و متعاقبا فرزند شما بسیار موثر باشند. با افرادی که شرایط مشابه شما را دارند ارتباط برقرار کنید. گروهها و انجمنهایی برای حمایت از کودکان کم شنوا یا ناشنوا وجود دارند. در آنها عضو شوید و با سایر افرادی که شرایط مشابه شما را دارند آشنا شوید. با اینکار، علاوه بر اینکه میتوانید از تجربیات آنها مطلع شوید، نوعی احساس امنیت و آرامش در شما ایجاد میشود.
با فرزندتان رابطه موثر و قوی داشته باشید. برخی کودکان کم شنوا از لحاظ اجتماعی منزوی و گوشه گیر میشوند. اجازه ندهید فرزند شما دچار چنین حالتی شود. در کنار انجام اقدامات درمانی، به فرزندتان کمک کنید با شما و سایر اطرافیان ارتباط برقرار کند. از خودتان و سایر اعضای خانواده مراقبت کنید.
نگهداری و رسیدگی به یک کودک کم یا نا شنوا کار دشواری است و اغلب بیشتر انرژی و وقت شما را به خود اختصاص میدهد. اما شما نباید اجازه دهید وجود یک اختلال در یکی از فرزندانتان شما را از خودتان و سایر اعضای خانواده غافل کند. همیشه به سلامتی و نشاط خود و سایرین اهمیت دهید. برای بودن در کنار همسرتان وقت بگذارید و از جمعهای دوستانه و خانوادگی غافل نشوید.