مانی حقیقی، بازیگر، کارگردان و نویسنده ایرانی، در روز 25 تیر سال 1348 در خانواده‌ای کاملا هنری متولد شد. مادرش لیلی گلستان یکی از مترجمان سرشناس و مشهور ایرانی است و پدرش نعمت حقیقی یکی از سرشناس‌ترین فیلمبرداران دوران خودش است. ابراهیم گلستان، پدربزرگ مادری مانی، کارگردان و نویسنده و درعین حال یکی از مترجم‌های سرشناس ایران به حساب می‌آید. والدین مانی، علاوه بر او یک دختر به نام صنم و یک پسر به نام محمود دارند و البته این زوج معروف، شش سال بعد از ازدواجشان از هم جدا شدند.
نعمت حقیقی در روز 8 اردیبهشت سال 1389 به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت.
کاوه گلستان، عکاس،خبرنگار و فیلمبردار سرشناس ایرانی، دایی مانی حقیقی بود که در 13 فروردین سال 1382 هنگامی که برای تصویربرداری در خط مقدم جنگ آمریکا علیه عراق در شهر کفری به حومه کرکوک رفته بود، به دلیل انفجار مین کشته شد.
تحصیلات دانشگاهی
مانی حقیقی تحصیلات دانشگاهی اش را درکشور کانادا انجام داد و لیسانسش را در سال 1991 در رشته فلسفه از دانشگاه مک گیل کانادا دریافت کرد و مدرک کارشناسی ارشدش را نیز در سال 1997 در رشته فلسفه از دانشگاه گولف کانادا گرفت. او در سال 2000 فوق لیسانس دیگری در رشته مطالعات فرهنگی از دانشگاه ترنت کانادا دریافت نمود و یکی از هنرمندان تحصیل کرده و با دانش این روزهای سینمای ایران به حساب می‌آید.
حضور در دنیای سینما
اولین تجربه حضور مانی حقیقی در دنیای سینما، بازیگری در فیلمی به نام "اسرار گنج دره جنی" در سن 5 سالگی بود. بعد از آن او در سال 1381 با نویسندگی و کارگردانی فیلمی به نام آبادان به دنیای سینما بازگشت و تا 5 سال صرفا به کارگردانی و بازیگری می‌پرداخت و در طول این مدت فیلمهای چهارشنبه سوری، کارگران مشغول کارند و کنعان را نویسندگی کرد. در طول این 5 سال او کارگردانی فیلمهای کارگردان مشغول کارند، مهرجویی؛ کارنامه چهل ساله، کنعان و مستند هامون‌بازها را برعهده داشت.
اولین حضور او در دنیای بازیگری بعد از فیلم دوران کودکی‌اش، حضور در فیلم درباره الی در سال 1387 بود. پس از آن او در فیلمهای آسمان محبوب (داریوش مهرجویی) و ورود آقایان ممنوع ایفای نقش کرد. و آخرین هنرش در دهه 80، کارگردانی تله فیلم چمدان بود.
با آغاز دهه 1390، او علاوه بر نویسندگی و کارگردانی فیلم پذیرایی ساده در این فیلم ایفای نقش نیز کرد و در سال 1392 در دو فیلم آذر، شهدخت، پرویز و دیگران و ملبورن بازی کرد. درسال 1393 او به عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر فیلم اژدها وارد می‌شود، جنجال بزرگی در دنیای سینمای ایران به راه انداخت و در سال 1394 هم به عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر پنجاه کیلو آلبالو گرد و خاک زیادی به پا کرد. آخرین فیلمی که از او اکران شده، فیلم من است.
جوایز و افتخارات
*سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه بخش سینمای بین المللی در بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم: کارگران مشغول کارند
*دیپلم افتخار فیلم محبوب تماشاگران- سینمای بین الملل در بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم کنعان
*جایزه فیلم آسیایی جشنواره فیلمهای آسیایی برای کارگران مشغول کارند
*جایزه نتپک جشنواره بین المللی فیلم برلین برای پذیرایی ساده
*جایزه بخش مسابقه آدم خاص برای فیلم خاص جشنواره بین المللی فیلم ورشو برای فیلم پذیرایی ساده
تحلیل شخصیتی
مانی حقیقی در صحبت‌هایی اعلام کرده بود که خیلی زود است که بخواهیم به آنالیز شخصیت او و جهان بینی و افکارش بپردازیم. او معتقد است که بعد از فوتش است که باید آثارش تحلیل شوند. خود او در این رابطه گفته:« فکر می‌کنم خیلی زود است که بخواهیم به کشف جهان‌بینی من بپردازیم. به نظرم، باید کارم را تمام کنم کارم و بمیرم و بعد این کار انجام شود. بعد از مرگم، اگر اثر به جای مانده از من، ارزش تحلیل داشت، ملت می‌توانند آن را تحلیل کنند و نتیجه‌گیری نمایند. به نظر من تا زمانی که وسط مسیر کاری هستم، این کار قابل تحلیل نخواهد بود. فیلم‌ها قابل تحلیل هستند، اما عملکرد شخصی من و دیدگاهم به دنیا، تنها وقتی که بمیرم، قابل ارزیابی خواهد بود.»
انتقاد پذیری
مانی حقیقی معتقد است که فرد انتقادپذیری است و حتی پا را فراتر از این گذاشته و می‌گوید که برای نقد شدن کار می‌کند. او در پاسخ به سوالی دراین رابطه گفت:« معلوم است که از نقد استقبال می‌کنم. من اصلا برای نقد شدن کار می‌کنم. فیلم می‌سازم و تاکیدی هم ندارم که فیلمهایم خوب و ارزشمند هستند یا نه. این فیلم‌ها صرفا چیزهایی هستند که من ساخته ام. البته به این معنا هم نیست که همه ماهیت وجودی من در یک یا دو اثرم خلاصه شده باشد. من خودم را از آثارم جدا می‌دانم. از تحلیل‌های منطقی و مستدل از آثارم استقبال می‌کنم و برایم جذابیت فراوانی دارند.»
