جهت انس با قرآن، چه مراتبی باید رعایت شود؟

انسان برای مأنوس شدن با هر چیزی نیاز به معرفت و شناخت آن چیز دارد و برای مأنوس شدن با قرآن هم باید معرفت و شناخت خودمان به قرآن را افزایش دهیم و ابزار معرفت در انسان چشم و گوش و عقل می باشد.

بنا بر این برای مأنوس شدن با قرآن هم باید از ابزار بینائی، شنوایی و تفکر استفاده نمائیم.

معرفت قرآن دارای دو مرتبه لفظی و معنوی می باشد.

مرتبه لفظی قرآن، بوسیله قرائت قرآن و آموزش روخوانی و روانخوانی و تجوید امکان پذیر است.

همچنین با گوش دادن به قرائت قاریان برجسته می توانیم آشنایی و انس خود به الفاظ قرآن را افزایش می دهیم.

در مرحله دوم که مربوط به معنای قرآن می باشد، بوسیله آموزش زبان عربی (صرف و نحو و بلاغت و لغت و ...) که زبان قرآن است، قدرت فهم مفاهیم عمومی قرآن را کسب می کنیم و اگر توانایی آموزش زبان عربی را نداریم ، بوسیله مراجعه به ترجمه ها معنای آیات قرآن را به صورت اجمالی درک می کنیم.

در مرحله بعد برای درک معارف عمیق تر قرآن یا مقدمات و قواعد لازم برای تفسیر را خودمان کسب می نماییم و یا به تفاسیر معتبر برای درک معارف والای قرآن مراجعه می نمائیم.

بعد از طی نمودن این مقدمات بوسیله قدرت تعقلی که خداوند متعال در اختیار ما قرار داده در معارف قرآن تدبر می نمائیم و این تدبر را مقدمه عمل به قرآن و فرامین آن قرار می دهیم تا انس عملی با قرآن حاصل شود.

نکته ای که لازم به ذکر است این است که:

 این مراتب و مراحل به صورت نسبی انجام پذیر می باشد؛ یعنی به نسبت به همان مقدار که آیات را قرائت کرده ایم، می توانیم برای درک مفاهیم و معارف اقدام و در آن ها تدبر نمائیم و لزومی ندارد که منتظر اتمام همه قرآن در هر یک از مراحل باشیم.