مهندس حسن بنی هاشمی
توجه داشته باشید سبزی‌ها هر چه تازه‌تر به مصرف برسند خاصیت غذایی بالاتری دارند و چنانچه شرایطی فراهم کنیم که بتوانیم آنها را در اوج تازگی مورد استفاده قرار دهیم، در تغذیه روزانه خود، چه به صورت خام و چه آبپز، از تمامی خواص غذایی آنها بهره‌مند شده‌ایم، این شرایط در صورتی فراهم می‌آید که ما خود به نحوی در کاشت، داشت و برداشت آنها دخالت داشته باشیم و این کار هم زمانی امکان‌پذیر می‌گردد که بتوانیم مساحت‌های کوچکی را که در اختیار داریم زیر کشت ببریم.
در این حالت، محصول در مناسب‌ترین زمان برداشت شده و در نهایت تازگی به مصرف می‌رسد و چون این مزرعه کوچک در محل زندگی ما قرار دارد فاصله زمانی از تولید تا مصرف به حداقل ممکن می‌رسد. از طرف دیگر چون ما در روند کاشت آن نظارت داشته‌ایم، می‌دانیم از چه آبی برای آبیاری و از چه کودی برای تقویت و چه سم‌هایی و به چه مقدار برای آفت‌زدایی استفاده کرده‌ایم.
این آگاهی به ما کمک می‌کند تا محصولی را که پرورانده‌ایم با شناخت کامل و با اطمینان مصرف کنیم و از ویتامین‌های موجود در آن و عطر و طعم آن لذت ببریم، پس از همین امروز اقدام به کاشت سبزی نمایید.
تره ایرانی
همانطور که از نام آن پیداست موطن اصلی آن ایران و از اینجا به سایر نقاط جهان راه یافته است. این سبزی از خانواده پیاز است. سبزی‌هائی مانند پیازچه، موسیر و سیر جزو این خانواده هستند که دارای غده کوچکتر و سفید رنگ‌تر از پیازچه بوده و از برگ‌های آن به عنوان سبزی خوردن استفاده می‌نمایند.
بذر این سبزی را میتوانید در فصل بهار و پاییز به صورت خطی و با فاصله حدود 20سانتیمتر در قسمت سایه آفتاب درون باغچه یا جعبه و گلدان بکارید. برای هر مترمربع 2 گرم بذر مرغوب کافی می‌باشد. پس از سبز شدن در حالیکه بوته‌ها کوچک و ریز هستند و هنوز خوراکی نشده‌اند بهتر است آنها را با قیچی از یک سانتیمتری خاک چیده و به مصرف برسانید تا در رویش بعدی، برگ‌ها بزرگتر، قوی و خوراکی و مرغوب‌تر شوند. این سبزی چند سال دوام می‌آورد و نیاز به کشت همه ساله ندارد.
ولی به مقداری کود اَزُته پس از برداشت مرحله اول نیاز دارد و در آب و هوای معتدل، سرد و مرطوب بازدهی آن بیشتر است. اگر به صورت ردیفی در کِرت کاشته شود، عملیات وجین و سله‌شکنی به آسانی در آن انجام می‌گیرد. فاصله ردیف‌ها بین 20 - 25 سانتیمتر می‌باشد. این گیاه دارای ویتامین A و B1 و C و پتاسیم، آهن و املاح معدنی زیادی است.
ترخون
گفته می‌شود موطن اصلی این گیاه سیبری است. ترخون گیاهی دائمی و دارای ساقه‌های علفی و صاف بوده و برگ‌های آن به رنگ سبز روشن تا سبز تیره و نیزه‌ای شکل است. ترخون در آب و هوای معتدل و خاک‌های سبک به خوبی رشد می‌کند. نسبت به سرما تا حدودی مقاوم بوده و تا ده درجه زیر صفر را نیز تحمل می‌کند.
به نور خیلی زیاد احتیاج ندارد و در سایه آفتاب نیز به عمل می‌آید. بنابراین در پشت پنجره آفتاب‌گیر خانه و یا در بالکن‌ها و راه‌پله‌های نوردار، در داخل گلدان یا جعبه‌های چوبی و یا سفال به خوبی به رشد خود ادامه می‌دهد.
این گیاه از طریق تقسیم بوته یا ریشه تکثیر می‌شود و به طور ردیفی به فاصله 40×50 سانتیمتر باید کاشته شود که محلی برای رشد و نمو داشته باشد سله‌شکنی و وجین علف‌های هرز باید به طور مرتب انجام گیرد. حداکثر عمر مطلوب آن 3 -4 سال می‌باشد که بعد از این مدت باید گیاه جدید و جوان را جایگزین آن نمود.
شاهی
موطن اصلی این گیاه اروپای جنوبی و آسیای صغیر بوده است. بذر شاهی را میتوانید در نواحی معتدل ایران در فصل‌های بهار و پاییز بکارید. برای نتیجه بهتر باید دقت نمائید که به صورت متراکم بذر را کشت نکنید و بهتر است پس از رویش برای رشد بهتر و قوی شدن آن را تنک کنید.
توجه داشته باشید در موقع تنک کردن، زمین باید مرطوب باشد و گیاه از زمین اصطلاحاً کنده نشود و از سبزی تنک شده هر چند برگ‌های آنها لاغر و ضعیف باشند میتوانید جهت مصرف استفاده نمائید. برای هر متر مربع 5/1 گرم بذر مرغوب کفایت می‌کند و همین متراژ چه در باغچه و چه در جعبه و گلدان برای تامین نیاز یک خانواده کافی است....
برای خواندن بخش دوم- راهنمای کاشت سبزی در منزل- اینجا کلیک کنید.
