به گزارش ایسنا و به نقل از ژورنال فوکازاوا Fukazawa، سلین آنست و همکارانش به بررسی علت مرگ گیرندگان کبد در 24 ساعت اول پس از عمل پرداختند. موارد بررسی شده شامل موارد مرگ و میر حین عمل، آمارگیری دهنده و گیرنده، دلیل مرگ دهنده، زمان ایسکمیک بافت پیوندشده، علت بیماری کبدی گیرنده، ویژگی عملکردی و نتایج آزمایشگاهی آن است. ایسکمی باعث کمبود اکسیژن و مواد مغذی به بخش‌هایی از بدن می‌شود و این امر باعث آسیب به بافت‌ها یا سوءکارکرد اندام می‌گردد.
در این مطالعه 41 هزار و 324 نفر شرکت کردند. 38 هزار و 293 بیمار تا روز سی‌ام پس از پیوند بقا داشتند. مرگ در 24 ساعت پس از عمل، در 547 مورد(1.3 درصد) و 30 روز پس از پیوند 2484 مورد(6 درصد)بود. خونریزی غیر قابل کنترل در 57 بیمار، ترومبوآمبولیسم ریوی و قلبی در 54 بیمار و نقص اولیه پیوند در 49 بیمار بیشترین علت مرگ و میر پس از 24 ساعت بود. موارد بررسی شده دیگر شامل سابقه ابتلا گیرنده‌ها به آمبولیسم، ترومبوز سیاهرگ پورتال، دیابت و نژاد آسیایی به عنوان فاکتورهای خطر مستقل هستند.
طبق نتایج این مطالعه، ترومبوآمبولیسم ریوی و قلبی می‌تواند منجر به مرگ گیرندگان پیوند کبد پس از 24 ساعت شود. بنابراین بزرگترین ریسک فاکتور آن می‌تواند به عنوان یک اندکس با دقت بالا به منظور پیش‌بینی خطر مرگ و میر پس از پیوند کبد به کار رود. مطالعات بیشتر از فاکتورهای زمان عمل با اثر بر روی ترومبوآمبولیسم ریوی و قلبی و مرگ ومیر مرتبط نیاز است.
