معرفی و بررسی فیلم Daddys Home ۲

اکران هم‌زمان «خونه بابا 2» و «کریسمس مادرهای بد» A Bad Moms Christmas رقابت جالبی میان پدرها و مادرها در هر دو فیلم به وجود آورده است. شباهت‌هایی که بین این دو فیلم وجود دارد قابل‌توجه است. هر دو آن‌ها نسبت به فیلم اول خود موفق‌تر هستند و در ادامه از قالب مشابهی برای برگرداندن عناصر محبوب قسمت پیشین خود بهره برده‌اند.
تاکنون «خونه بابا 2» فروش بهتری نسبت به رقیب خود داشته است. حضور دوباره شان آندرس Sean Anders نویسنده و کارگردان و جان موریس John Morris دستیار نویسنده او در «خونه بابا 2» نشان می‌دهد که تهیه‌کنندگان این فیلم خواستار ادامه روند موفق نسخه اول بوده و آن تیم خلاق را بار دیگر کنار هم قرار داده‌اند.

داستان نسخه اول فیلم در سال 2015 درباره رقابت و درگیری میان برد ویتاکر (ویل فرل Will Ferrell) که پدرخوانده و داستی میرون (مارک والبرگ Mark Wahlberg) که پدر واقعی است بود و به مذاق بسیاری از تماشاچیان خوش آمد. در آغاز فیلم دوم، برد و داستی دوستان صمیمی هستند. خانه آن‌ها در نزدیکی یکدیگر قرار دارد و بچه‌هایشان نیز باهم همبازی هستند. تنها نقص در روابط صمیمی آن‌ها، کنار نیامدن سارا (لیندا کاردلیانی Linda Cardellini) همسر برد و کارن (الساندرا آمبروزیو Alessandra Ambrosio) همسر داستین با یکدیگر است. با نزدیک شدن کریسمس و جمع شدن اعضای خانواده کنار هم کورت (مل گیبسون Mel Gibson) پدر داستی و دان (جان لیسگو John Lithgow) پدر برد وارد صحنه شده و درگیری‌های جدیدی آغاز می‌شود.
شخصیت دان بسیار سرخوش است و با جزئیات عالی به نمایش گذاشته‌شده که حتی او را لایق یک فیلم طنز مستقل می‌کند. فیلم «خونه بابا» به ستایش احساسات مردانه ملایم‌تر و حساسیت‌هایشان می‌پردازد و دان نماینده خوبی برای نشان دادن حس شادی و سرور در اطرافیانش است. این ایده مترقی، به عنصری متضاد نیاز دارد که با شخصیت سمی و مردسالار متکبر کورت تکمیل می‌شود و گیبسون به‌خوبی آن را به نمایش گذاشته است.اگرچه نام ستارگان بسیاری در «خونه بابا 2» به چشم می‌خورد، اما می‌توان گفت ستاره اصلی فیلم ویل فرل است. طنز ماجرا که شامل تعداد زیادی کمدی فیزیکی اغراق‌آمیز نیز می‌شود، در دستان فرل است. به نظر می‌رسد والبرگ برای بازی در نقشش نسبت به «خونه بابا» راحت‌تر است. تعجبی ندارد که حضور مل گیبسون چشمگیر است. به‌جای نادیده گرفتن جنبه‌های شرم‌آور شخصیت این بازیگر باسابقه در پشت دوربین، فیلم‌نامه با استفاده از آن‌ها به مخاطب کمک می‌کند تا شخصیت کورت را بهتر درک کند. بازی گیبسون برای این نقش مثل نقش ضداجتماعی مارتین ریگز در «اسلحه مرگبار» Lethal Weapon  است که 30 سال پیر شده اما هنوز خوش می‌درخشد. او نگاه مخاطب را تقریباً بدون اینکه دست‌وپا بزند می‌دزدد. بازی او الهام‌بخش است و به ما خاصیت آهنربایی که او پیش‌ازاین نیز در اختیار داشت را یادآور می‌شود.
«خونه بابا 2» به‌عنوان یک فیلم مناسب تعطیلات قابل‌قبول است. فیلم نمی‌خواهد تغییری در معنی ژانرش داشته باشد و هیچ کار عجیب‌وغریبی هم انجام نمی‌دهد. «خونه بابا 2» کاملاً امن و بسیار مراقب است که توهین‌آمیز نباشد (حداقل زیاد نباشد). شوخی‌های این فیلم در حد معقول است و کسانی که به‌راحتی می‌خندند را به قهقهه‌ می‌اندازد.
«خونه بابا 2» هم مثل «کریسمس مادرهای بد» فرصت خوبی برای جدا شدن از فیلم‌های بزرگ و قدرتمند مثل «ثور: راگناروک» Thor: Ragnarok و «لیگ عدالت» Justice League با تم تعطیلات به‌حساب می‌آیند. «خونه بابا 2» قرار نیست جایزه‌ای ببرد اما راه خوب و ارزانی برای چند دقیقه خندیدن درست‌وحسابی است.نظر منتقدان درباره «خونه بابا 2» چیست؟
خبری از شوخی‌های زننده نیست!
گلن کنی Glenn Kenny منتقد RogerEbert.com گفته: نوشتن درباره این فیلم برای من کمی دشوار است، اگرچه در سال 2015 «خونه بابا» را نیز نقد کرده بودم. خبر خوب این است که به نظر من «خونه بابا 2» از نسخه اولش بهتر است. فیلم‌نامه هوشمندانه‌تر و شوخی‌های تازه و دقیق‌تر، در کنار تعامل طنزگونه میان شخصیت‌های اصلی همواره خوشایند و جذاب است.
قسمت سخت نقد این فیلم اینجاست. دلیلی که «خونه بابا» را زیاد برایم مطلوب نکرد، استفاده بی‌امان از جک‌های «زننده» بود. در فیلم جدید این مسئله تا حد زیادی کم شده که به عقیده من یک پیشرفت به‌حساب می‌آید.
طنز داستان با دو پدر دیگر دو برابر شده است
کتی والش Katie Walsh از Chicago Tribune نقد خود را این‌طور نوشته: رقیب اصلی «خونه بابا 2» بی‌شک فیلم «کریسمس مادرهای بد» است که هر دو حال‌وهوای یکسانی دارند. هردو فیلم مناسب تعطیلات کریسمس هستند و به موضوع عشق میان نسل‌‌ها، پذیرش و تفاوت شیوه تربیتی والدین می‌پردازند. بااین‌حال می‌توان گفت «خونه بابا 2» تقریباً موفق‌تر ظاهرشده.
فرمول مخفی که موجب ترقی مجموعه فیلم‌های «خونه بابا» شده، تأثیر عاطفی متقابل میان والبرگ و فرل است. شخصیت والبرگ سرزنده و برانگیخته‌ است و در مقابلش فرل با رفتار ساده‌لوحانه (که به‌خوبی از پس آن‌ها برآمده) قرار دارد که با ورود پدرهایشان، موقعیت‌های طنز هم دو برابر می‌شود.فیلم‌های کمدی بهتری هم وجود دارند
نظر کریس ناشاواتی Chris Nashawaty نویسنده Entertainment Weekly درباره «خونه بابا 2» این است: «شکی نیست که آشنا بودن فضای فیلم، نوعی راحتی را در مخاطب ایجاد می‌کند. به خصوص سنت‌هایی که به تعطیلات مربوط می‌شوند؛ اما «خونه بابا 2» از جذب مخاطب بالا عاجز است و جزو بهترین فیلم‌های کمدی که بیننده را از خنده روده‌بر می‌کنند نیست».
همان فرمول تکراری با طنز کمتر
منتقد The A.V. Club نقد خود را با یک پرسش همراه کرده: «نسخه اولیه این فیلم قابل قبول بود، اما در فیلم جدید نیز همچنان یک ایده ذهن را قلقلک می‌دهد: آیا نمی‌شد با استفاده از فرمول‌های کمدی، فیلم بهتر و خنده‌دارتری را طبق همان ساختار قبلی، درگیری‌های عمده و ستارگانش ساخت؟»
منتظر درگیری‌های گیبسون و لیسگو باشید
تام روسو Tom Russo نویسنده Boston Globe معتقد است آنونس‌هایی که از دنباله فیلم فرل و والبرگ منتشرشده، تضمین این است که موقعیت‌های طنز خنده‌داری وجود دارند. اعضای جدیدی به خانواده مدرن آن‌ها اضافه می‌شوند و در نگاهی اجمالی، دو پدربزرگ هستند که در نقطه مقابل هم قرارگرفته‌اند.
این‌یک ترفند جالب است، اما درنهایت یک نفر از آن‌ها از دیگری شکست خواهد خورد.Daddy’s Home 2: مطابق الگوی جنگ‌های فرهنگی
بیشتر درگیری‌هایی که در قالبی قابل پیش‌بینی شکل گرفته، خنده‌دار هستند. هرچند این بدان معناست که چیز زیادی در دنباله فیلم اول وجود ندارد؛ اما «خونه بابا 2» برای کمدی تعطیلات یک فرمول جنجالی و ساختاری طراحی‌شده را برگزیده که گاهی کنترل زمان از دستش خارج می‌شود. فیلم در دوره‌ای ساخته‌شده که فرهنگ جنگ و کشمکش میان عقاید در بین عموم دوباره پیداشده. پس درنتیجه فیلمی مثل «خونه بابا 2» می‌تواند با جک‌های پیش‌پاافتاده‌اش، بسیار خنده‌دار یا کاملاً بی‌مزه به نظر برسد.
یک کمدی پریشان که تقریباً شما را تا آخر فیلم روی صندلی نگه‌ می‌دارد
نقد دیوید ارلیش David Ehrlich از Indiewire چنین است: «فیلم‌های تعطیلات حتماً نباید عالی باشند و رضایت‌بخش بودن آن‌ها کافی است. می‌توان گفت با این استاندارد پایین، «خونه بابا 2» تا حد زیادی خوب از آب درآمدهاست. پس از گذشت دو سال، ادامه فیلم از جایی است که پدرهای متمدن سعی دارند اختلافات گذشته را که باعث دلخوری در خانواده‌ها شده بود، حل‌وفصل کنند. برد ویتاکر (فرل) در تلاش است به فرزند‌خوانده‌ها و پسر بیولوژیکش درباره حساس بودن و آزاد کردن احساسات درس‌هایی بدهد و بیننده را تا آخر با خود نگه می‌دارد».

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.