وضعیت بازار تایر و لاستیک خودرو در چند سال اخیر دستخوش تغییراتی شده است که مهمترین عامل آن را می توان به نبود نظارت کافی بر کیفیت کالاهای وارداتی و مدیریت در بهبود مشخصات تایرهای ایرانی نسبت داد.
در واقع صنعت چین مانند بسیاری رشته های دیگر، حالا برند های متعددی را در صنعت تایرسازی خودروهای سواری و تجاری روانه میدان رقابت جهانی کرده است اما در بسیاری از کشورها این تایرها به دلیل مشخصات عملکردی ضعیف با استقبال چندانی مواجه نشده و از کسب سهمی از بازار جا مانده اند.
با این حال وضعیت در کشورمان متفاوت است و به دلیل کیفیت نامعلوم و متغییر تایرهای داخلی، چینی ها توانسته اند به لطف قیمت گذاری رقابتی و حتی عرضه با قیمت کمتر از حد معمول (دامپینگ) راه خود را در مغازه های عرضه تایر کشور باز نمایند و این وضعیت در طی چند ماه اخیر به اعتراض تایرسازان داخلی منجر شده است.
در پی این تغییرات حالا خبر می رسد که تعرفه واردات تایر به کشور با پیشنهاد انجمن تولیدکنندگان تایر و تصویب کمیسیون ماده‌یک وزارت صنعت، معدن و تجارت افزایش یافته و با 8درصد رشد، برای تایرهای رادیال سواری از 32درصد به 40درصد و برای تایرهای باری اتوبوسی با 6درصد رشد از 20درصد به 26درصد رسیده است.
این درحالیست که تایرسازان ایرانی خواهان افزایش تعرفه به 50 درصد بوده اند و البته اظهار می کنند که در این زمینه مشکلی با تایرهای برند اروپایی و ژاپنی ندارند و این چینی ها هستند که به معضلی برای تولید داخل تبدیل شده اند.
به هرحال آنچه قطعی است اینکه این تعرفه های جدید از ابتدای سال 97 اجرایی خواهند شد و از این رو باید در انتظار افزایش قیمت تایر خودروهای سواری بود، به خصوص آنکه در پی تغییرات قیمت ارز، بازار تایر هم اکنون نیز ماه هاست که افزایش قیمت تدریجی محسوسی را تجربه می کند.
در نهایت آنچه مطرح است اینکه آیا تایرسازان ایرانی نباید با توجه بیشتر به کیفیت و عملکرد محصولات، خود را برای رقابت با حریفان چینی آماده کنند؟ مسلما خریداران ایرانی با توجه به قیمت تمام شده کمتر و شناخت بیشتر از برند های ایرانی، انتخاب محصول داخلی را - در صورت دارا بودن کیفیت مناسب- به پذیرش ریسک خرید برند های گم نام چینی ترجیح می دهند اما صد افسوس که صنعت تایر سازی نیز عملا همان مسیر صنعت خودروسازی را طی می کند و پنهان شدن پشت سد تعرفه را به رقابت سالم ترجیح می دهد.