گردشگری مذهبی سالهاست در کشور ما فعالیت دارد؛ سفرهای خروجی به عربستان برای زیارت خانه خدا و عتبات عالیات و سوریه. اما تلاش برای تورهای ورودی به قصد سفر مذهبی صورت نمی گیرد و تبلیغات در این زمینه ضعیف است. به اعتقاد کارشناسان؛ زیارت هدف اول سفر بسیاری از مردم کشورهای مسلمان و عربی است. بنابراین می توان از این امکان استفاده کرد و با تبلیغات در این گونه کشورها، زمینه ورود گردشگران مذهبی و توسعه توریسم زیارتی را فراهم کرد.
صنعت توریسم و جهانگردی به عنوان بزرگترین و متنوعترین صنعت خدماتی در دنیا مطرح است، صنعتی که نمی توان نقش آنرا در توسعه پایدار مناطق نادیده گرفت. دراین میان گردشگری مذهبی دارای جایگاه ویژه ای است. هر چند ایرانیها از قدیم الایام، تعطیلات و سفرهایشان را در دل طبیعت میگذراندند، اما سفرهای زیارتی به بقاع متبرکه شور و حال دیگری داشت، سفرهایی که امروز اگر چه رونق خوبی دارد ولی در مازندران کمتر دیده میشود.
مازندران را همه به جنگل و دریایش میشناسند، وقتی مسافران پایشان را در مازندران میگذارند هوای جنگل و دریا بیهوایشان میکند و این نوع گردشگری تبعات خوب و بدی نیز دارد.استان مازندران با دارا بودن 1262 امامزاده رتبه دوم را از حیث اهمیت مکان های زیارتی بعد از مشهد مقدس در اختیار دارد.
به اعتقاد کارشناسان، تنوع مراکز، آثار و آبنیه تاریخی، اماکن متبرکه و امامزاده ها در نقاط مختلف مازندران، ظرفیتی است که در صورت معرفی و برنامه ریزی مناسب قادر به جذب گردشگرانی نه تنها از اقصی نقاط کشور، بلکه از خارج از کشور نیز است.
فرصت های مازندران
در سراسر مازندران که دیار سبز علویان نام گرفته، مرقد امامزادگان زیادی وجود دارد به گفته کارشناسان؛ یک هزار و 222 امامزاده و بقاع متبرکه، 4 هزار و 400 مسجد، یک هزار و 485 تکیه در استان وجود دارد. و شهرستانهای ساری، بابل، آمل، زیرآب و رامسر بیشترین ظرفیت گردشگری مذهبی را در میان شهرستان های مازندران دارد. 110 سوئیت و 800 زائرسرا مختص اماکن مذهبی در کنار ظرفیت های اقامتی استان چون هتل، متل، هتل آپارتمان و مهمانپذیر، همچنین اماکن اقامتی استیجاری، عرصه را برای برنامه ریزی این نوع از گردشگری در مازندران آسانتر کرده است.
گردشگری مذهبی سالهاست در کشور ما فعالیت دارد؛ سفرهای خروجی به عربستان برای زیارت خانه خدا و عتبات عالیات و سوریه. اما تلاش برای تورهای ورودی به قصد سفر مذهبی صورت نمی گیرد و تبلیغات در این زمینه ضعیف است. به اعتقاد کارشناسان؛ زیارت هدف اول سفر بسیاری از مردم کشورهای مسلمان و عربی است. بنابراین می توان از این امکان استفاده کرد و با تبلیغات در این گونه کشورها، زمینه ورود گردشگران مذهبی و توسعه توریسم زیارتی را فراهم کرد.
مازندرانیها بیشترین اعیاد و مناسبتهای مذهبی خود را در مساجد و امامزادگان برگزار میکنند، تیرماه سیزدهشو، 26 عیدماه و سایر رسوم و آیینهای بومی و محلی و مذهبی مازندرانیها در دل این بقاع و اماکن برگزار میشود که میتواند زمینهساز حضور هزاران گردشگر در این بخش باشد.اطلاعرسانی برگزاری این مراسمات و تنظیم و تهیه برنامهای که بتواند در دل این رسوم مسافران و گردشگران را جلب کند از قابلیتهایی است که میشود برای افزایش اقبال مردم و مسافران به گردشگری مذهبی مورد توجه قرار گیرد.
کاستیها
شرایط نامناسب اسکان و اقامت مسافران در این بقعهها زمینه خوبی برای حضور علاقهمندان در این اماکن نیست و اگر نیز باشد به صورت چند ساعته این مسافرت پایان میپذیرد.
نبود زائرسرای مجهز، قابل اعتنا و مورد اقبال مسافران در این بقعهها سبب میشود که مسافران تنها چند ساعتی از این بقعهها استفاده کنند و یا به صورت گذری از این امامزادگان بهرهمند شوند.
این بقعهها عموما از فضایی به عنوان سرویسهای بهداشتی مجهز بهرهمند نیستند و نیز مکانهای طبخ غذا و تهیه لوازم سفر در این اماکن صورت نگرفته است به همین دلیل مسافران اقبالی به حضور چند روزه در این مکان ندارند.
عدم معرفی این امامزادگان، جاذبهها، شجرهنامه و الطاف این بزرگان نیز مشکلی است که در گردشگری مذهبی مازندران نادیده گرفته شده است.
از سوی دیگر نبود متولیان آگاه، تحصیلکرده، آشنا به فنون جذب و جلب مسافر نیز در این بقعهها به عدم استقبال مسافران و ناشناخته ماندن این بقاع یاری رسانده است و متولیان کهنسال و کم حوصله برای جذب و جلب گردشگر مناسب نیست.
امروز تنها امامزادگان شاخصی که مردم استان هر ساله از آنان استقبال میکنند مورد توجه متولیان قرار گرفتهاند و به آنها رسیدگی شده است اما بسیاری از امامزادگان معتبر در دل روستاها با جاذبههای بینظیر گردشگری مغفول ماندهاند.این امر نشان میدهد مازندران از برنامه جامع توسعه گردشگری مذهبی بهرهمند نیست و توسعه این اماکن براساس برنامه نیست.
معرفی جایگاه مذهبی و فرهنگی مازندران به گردشگران و مسافران در کنار معرفی جاذبه جنگل و دریا از دیگر مزیتهای این نوع گردشگری است تا مسافران، مازندران را تنها جنگل و دریا ندانند و حجم ورود مسافران به این دو بخش به بهای نابودی مواهب طبیعی استان نباشد.
منبع: گایگاه خبری تحلیلی تیتر امروز