سرطان لنفوم(لنفاوی)

آنچه بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین باید بدانند

با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای علت و درمان بیماری لنفوم بیشتر آشنا شوید.

هوچکین چیست؟

هوچکین (Hodgkin) یک نوع خاص از لنفوم یا سرطان است که با رشد غیرطبیعی سلول‌ها در دستگاه لنفاوی همراه است. پیشرفت‌های جدید در زمینه تشخیص و درمان این بیماری باعث شده است که تعداد زیادی از بیماران بهبود یابند.در این بیماران با تشخیص زودرس و درمان مناسب، میزان بهبود افزایش خواهد یافت. اما گرچه بیماری هوچکین ممکن است در تمامی سنین دیده شود اما متخصصان خون معتقدند شایع‌ترین سن شیوع آن بین 20 تا 50 سالگی است.سیستم لنفاوی قسمتی از سیستم ایمنی بدن است که به دفاع بدن در برابر بیماری و عفونت کمک می‌کند.

سیستم لنفاوی شامل شبکه‌ای از عروق ظریف لنفاوی است که همانند عروق خونی به داخل بافت‌های سرتاسر بدن پخش شده است. عروق لنفاوی، لنف را حمل می‌کنند. لنف، مایع بی‌رنگی است که حاوی سلول‌های دفاعی بدن در برابر عفونت که لنفوسیت نام دارند، است.همراه این شبکه عروقی، نقاط کوچکی وجود دارند که غدد لنفاوی نامیده می‌شوند. غدد لنفاوی به‌صورت خوشه‌هایی زیر بغل، کشاله ران، گردن، سینه و شکم یافت می‌شوند. قسمت‌های دیگر سیستم لنفاوی طحال، تیموس، لوزه‌ها و مغز استخوان است. بافت لنفاوی همچنین در قسمت‌های دیگر بدن همانند معده، روده و پوست یافت می‌شود.در بیماری هوچکین سلول‌های سیستم لنفاوی غیرطبیعی شده و رشد و تکثیر این سلول‌ها بدون کنترل و نامنظم می‌شود.

از آنجایی که بافت لنفاوی در سراسر بدن وجود دارد، بیماری هوچکین می‌تواند در همه جای بدن دیده شود.بیماری هوچکین ممکن است در یک غده لنفاوی یا گروهی از غدد لنفاوی و گاهی اوقات قسمت‌های دیگر سیستم لنفاوی نظیر مغز استخوان و طحال ایجاد شود. این نوع بیماری، تمایل به توسعه یافتن به روشی منظم و مرتب دارد (از یک غده لنفاوی به غده لنفاوی مجاور). برای مثال بیماری هوچکین که در غده لنفاوی گردن ایجاد شده است ابتدا به غدد لنفاوی بالای ترقوه و سپس به غدد لنفاوی زیر بغل و داخل قفسه سینه گسترش می‌یابد و سرانجام ممکن است در تمام قسمت‌های بدن دیده شود. لوسمی و لنفوم هر دو سرطان است که می تواند لنفوسیت را تحت تاثیر قرار دهد.

با این حال، سرطان خون باعث تغییر در لنفوسیت می شودکه وارد گردش خون می شود. لنفوم سرطان بافت لنفاوی است برای تولید لنفوسیت است.لنفوسیت های سرطانی نیز می تواند به انواع دیگر بافت های متاستاز در سراسر بدن ، در درجه اول از طریق سیستم لنفاوی انجام شود. رایج ترین جاهای متاستاز لنفوم خارج از سیستم لنفاوی هستند که مغز، پوست ، استخوان و مغز استخوان است.هر فردی در طول زندگی خود بارها به تب و لرز مبتلا شده است. این تب و لرز گاهی خفیف است و بدون مراجعه به پزشک درمان می شود و گاهی آنقدر شدید است که ممکن است روزها طول بکشد و اقدامات درمانی جدی مورد نیاز باشد.

نشانه های بیماری هوچکین شامل علایم زیر می باشد:

تورم بدون درد در یکی از عقده های لنفاوی گردن، زیر بغل یا کشاله ران

• تب های راجعه بدون علت
• تعریق شبانه
• کاهش وزن بدون دلیل
• خارش شدید پوستی

وجود هر کدام از این علایم ،حتما نشانه وجود بیماری هوچکین نیست . در اغلب موارد، این علایم در وضعیت هایی که زیاد جدی نمی باشند همانند آنفلوانزا نیز دیده می شوند.
بیماران در صورت تداوم این علایم، بایستی هر چه زودتر به پزشک برای تشخیص و مراقبت و درمان مراجعه کنند ولی هرگز منتظر وجود درد نباشند چرا که هوچکین در مراحل اولیه بدون درد است . بیماران برای اطمینان بیشتر ،بهتر است توسط پزشک معاینه شوند زیرا تنها پزشک متخصص ، قادر به تشخیص بیماری هوچکین است.

تشخیص و تعیین مرحله بیماری

برای تشخیص دقیق ،پزشک در مورد تاریخچه پزشکی بیمار سؤال می کند و یک معاینه بدنی کامل انجام می دهد. معاینه شامل بررسی عقده های لنفاوی گردن ،زیر بغل و یا کشاله ران از نظر اندازه و بزرگی آنها است و هم چنین ممکن است آزمایشات خونی و یا عکس برداری درخواست نماید که شامل موارد زیر است:

• عکس برداری توسط اشعه ایکس

یک اشعه با انرژی بالا، برای گرفتن تصاویر نواحی داخلی بدن از قبیل سینه ،استخوان، کبد و طحال می باشد.

• سی تی اسکن

یک سری تصاویر با جزییات بیشتر از نواحی داخلی بدن است . این تصاویر توسط کامپیوتری که به دستگاه عکس برداری متصل است،ایجاد می شوند.

• MRI – (تصویر سازی مغناطیسی)

یک سری تصاویر با جزییات بیشتر از نواحی داخلی بدن است و توسط مغناطیس پر قدرتی که به کامپیوتر متصل شده است ،ایجاد میشوند.البته تشخیص قطعی بیماری، بستگی به انجام بیوپسی (نمونه برداری )دارد. جراح قسمتی و یا تمام عقده لنفاوی مشکوک را بر می دارد. سپس آسیب شناس نمونه را از نظر وجود سلول های سرطانی بررسی می کند. آسیب شناس نمونه را از نظر وجود سلول های رید اشترنبرگ (سلول های بزرگ غیر طبیعی که معمولا در بیماری هوچکین دیده می شود) بررسی می کند.

بیماری که نیاز به بیوپسی دارد ممکن است سؤالات زیر از پزشک داشته باشد:

چرا نیاز به نمونه برداری دارم؟
نمونه برداری چه مدت طول خواهد کشید؟
چه موقع از نتیجه مطلع خواهم شد؟
در صورت تشخیص سرطان چه کسی در این مورد با من صحبت خواهد کرد؟ چه موقع؟

اگربیوپسی وجود بیماری هوچکین را تایید کند، پزشک معالج وسعت و درجه بیماری را تعیین می کند. تعیین مرحله بیماری گامی مهم برای تصمیم گیری در مورد درمان بیماری است.

پزشک برای تعیین درجه بیماری هوچکین نکات زیر را در نظر می گیرد:

تعداد و محل عقده های لنفاوی درگیر
این که آیا غدد لنفاوی درگیر در یک طرف دیافراگم قرار دارد یا هر دو طرف آن (دیافراگم ماهیچه ظریفی است که زیر ریه ها و قلب قرار دارد و قفسه سینه را از شکم جدا می کند.)
این که آیا بیماری به مغز استخوان ،طحال،یا بافت های دیگر مثل کبد توسعه یافته است یا خیر؟
برای تعیین درجه بیماری علاوه بر همان آزمایشات تشخیصی اولیه، ممکن است نمونه برداری از کبد، مغز استخوان و یا بافت های دیگر بدن ،نیاز باشد. ندرتا ممکن است جراحی تشخیصی که لاپاراتومی نامیده میشود مورد نیاز باشد.

درمان بیماری لنفوم

• درمان به مرحله بیماری، نوع سلول های مبتلا، سن بیمار و وضعیت کلی سلامتی وی بستگی دارد.
• درمان لنفوم غیر هوچکین توسط تیمی از متخصصین شامل: خون شناس، سرطان شناس و یا متخصص پرتودرمانی انجام می شود.
• معمولا درمان لنفوم غیر هوچکین شامل: شیمی درمانی، پرتو درمانی و یا ترکیبی از این دو خواهد بود.
• در برخی بیماران؛، پیوند مغز استخوان،‌ درمان زیست شناختی و یا جراحی نیز ممکن است جزو گزینه های درمانی باشد.
• اگر لنفوم غیرهوچکین در شما جزو درجات پایین محسوب شود، در این صورت هیچ گونه درمانی صورت نمی گیرد، زیرا این نوع، به آهستگی رشد می کند و ممکن است به هیچ گونه درمانی نیاز نداشته باشد.

گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی