فرادید؛ کوچکترین خودروی چینی بازار ایران که از آغاز تولید با نام چری 110اس شناخته میشود، محصولی است شهری که کار مونتاژ آن برعهده مدیران خودرو بوده و سالانه تنها 2 تا 3 هزار دستگاه فروش دارد. این خودرو که در کلاس خود تقریبا هیچ رقیبی ندارد یک مینی امپیوی شهری و اقتصادی است که کیفیت ساخت بالا، قیمت گران و ضعف موتور بزرگترین معایبش هستند.
چری 110 اس
به گزارش فرادید، در عین حال مهمترین مزایای این خودرو در طرح خاص بدنه، مصرف سوخت پایین و گنجایش مناسب اتاق بوده که البته باعث نشده تا 110 اس تبدیل به خودرویی موفق در بازار ایران گردد.
نسل قبل امویام 110 را خیلیها با نام چریQQ ، ماتیز چینی و یا بدل ماتیز به یاد میآورند. خودرویی که در بدو ورود به کشور در سالهای 88 و 89 توانست یکی از اولین خودروهای چینی باشد که با قیمتی ارزان و ظاهری آبرومند، زمینه ورود سیل برندها و مدلهای چینی به ایران را فراهم کند.
هرچه نسل اول این خودرو یک کپی ضعیف از دوو ماتیز بود، اما در نسل تازه این اتومبیل ظاهری متفاوت و حتی مدرن به خود گرفته که بعضا مشخصههای اختصاصی این خودرو بوده و بیننده را سریعا تحت تاثیر خود قرار میدهد. در باب کیفیت خودرو حرف و حدیث بسیار است اما به نظر میرسد انتقادات به کیفیت و ایمنی سری110 وارد بوده و بازار به علت قیمت بالای این غورباقه چینی و کیفیت پایینش اقبالی نشان نداده است.
در عین حال یک بررسی ساده از فضای داشبورد و اتاق نسل تازه 110 اس نشان میدهد چری تلاش چندانی برای ارتقا خودرو انجام نداده و همچنان انبوهی از قطعات و مواد بیکیفیت با ظاهر نه چندان مناسب را در چیدمان داخلی خودرو به کار برده است. البته که در بخش ظاهری چری با استفاده از کمک کمپانی طراحی تورینو ایتالیا توانسته این خودرو را به شکل مناسبی نوسازی کند ولی خلا توجه دقیقتر به مدل 110 اس باعث شده تا شاهد خودرویی با استانداردهای بالای تولید نباشیم. اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم، تغییرات اعمال شده در ظاهر خودرو مثبت بودهاند و باعث تبدیل یک خودروی قدیمی، زشت و بیهویت، به خودرویی نسبتاً بهروزتر، نسبتا جذاب و البته هماهنگتر از قبل شدهاند.
در هماهنگی با ماهیت خاص و شهری خودرو، شاهد یک نمای ظاهری خندان و بشاش در 110اس هستیم که به لطف طراحی چراغهای بزرگ و گرد جلو، ورودی هوا نسبتا بزرگ جلو و فرم خاص کاپوت با طرح لبخند به دست آمده است. در بخش عقب هم با وجود 2 چراغ با فرم قطره آب که روی سطح صاف و تیز عقب لغزیده، نمای کلی 110 اس را باید مدرن و جالب مبتنی بر اصول طراحی این کلاس ارزیابی کرد. در داخل اتاق هم طرح داشبورد گرچه به نسبت نسل قبل بهتر از آب درآمده ولی همچنان از بدیهیترین اصول طراحی و ارگونومی بی بهره است.
پشت فرمان خودرو همه این آب و تاب به یکباره رنگ می بازد چرا که ما با یک گزینه یک لیتری سه سیلندر با توانایی تولید حداکثر 68 اسب بخار و 93 نیوتنمتر گشتاور روبروییم که جان میکند! تا راه می رود. شاسی هم اغلب ضربات را مستقیما به پا و پشت راننده انتقال داده و توان چندانی در مانورهای سطح بالا ندارد. ایمنی خودرو هم گرچه در مقایسه با نسل قبل بهبود یافته اما همچنان نمیتوان 110 اس را یک خودرو واقعا ایمن دانست.
البته داشتن امکاناتی مثل دنده اتوماتیک، سنسور پارک و آینه برقی رانندگی با این خودرو را راحتتر کرده ولی از آنجا که 110اس خودرویی صرفا برای مسافتهای کوتاه و البته درونشهری است، نبایستی خیلی روی ایمنی، سطح کشش و میزان پایداری آن مانور دارد. در ضمن قیمت 41 میلیونی این امپیوی کوچک چینی دلیل اصلی برای امتناع از خرید 110 اس است، خودرویی که ظاهرا خوب، اما واقعا بد عمل میکند!