به گزارش به نقل از اعتماد،«جمال‌الدین هنوز دست دزدان دریاییه، چند روز پیش زنگ زد گفت اینها منتظر پول هستن تا ما رو آزاد کنن.» این را «پروین صباحی»، همسر ناخدا جمال‌الدین دهواری ، درست روزی که ٤ صیاد ایرانی که ٣٩ ماه پیش توسط دزدان دریایی سومالی ربوده شده بودند، به وطن بازگشتند.
در همان روزهای ابتدایی که لنج صیادی ایرانی و 21 خدمه آن به اسارت دزدان دریایی در آمدند، آنها اعلام کردند که در قبال پرداخت ١٥٠ هزار دلار صیادان را آزاد خواهند کرد. البته به گفته همسر ناخدا دهواری 3 نفر از خدمه لنج در این مدت فوت و 4 نفر هم فرار کردند و باقی خدمه لنج بین دو نفر به نام‌های «عبدولی» و «طرانی» تقسیم شدند، ١٥٠ هزار دلاری که دزدان تعیین کرده بودند برای آزادی جمال‌الدین و 3 نفر دیگر بود. وزارتخانه‌های امور خارجه و اطلاعات پیگیری‌های لازم در این زمینه را انجام دادند و به موازات آنها مردم هم به میدان آمدند و پویشی برای آزادی صیادان ایرانی شکل گرفت.
در نهایت روز پنجشنبه خبری مبنی بر آزادی 4 تن از صیادان و ملوانان لنج صیادی سراج منتشر شد و بعد از آن هم وزیر اطلاعات در دیداری که با این ملوانان داشت، گفت: «از روزی که رییس‌جمهور به چابهار سفر و با خانواده‌های این عزیزان دیدار کردند، کار ما جدیت و سرعت بیشتری هم گرفت و خدا را شکر می‌کنیم که امروز شاهد آزادی این عزیزان هستیم.»
سیدمحمود علوی در دیداری که با چهار ملوان آزادشده از دست دزدان دریایی سومالی داشت، گفت: «از سال 1394 که این هموطنان ما اسیر شدند ما آرامش نداشتیم و شب و روز همکاران‌مان د رپی مرتبط شدن با کسانی بودند که آنان را دستگیر کرده بودند و این در حالی بود که طرف ما نه دولت بود نه یک دستگاه اطلاعاتی بلکه یک مشت دزد دریایی بودند و خود حکومت سومالی هم نقطه مقابل دزدان دریایی بودند و بنابراین نه از طریق سرویس‌های اطلاعاتی و نه حکومت نمی‌شد کار را پیش برد اما کار پیچیده‌ای از سوی همکارمان انجام شد که خدا را شکر می‌کنیم که به نتیجه رسید.
این به نتیجه رسیدن که علوی از آن صحبت می‌کند در سال‌هایی که روابط ایران و سومالی دچار چالش شد و بعد از حمله به سفارت عربستان، این کشور روابط دیپلماتیک خود را با ایران قطع کرد، به آسانی اتفاق نیفتاد. آبان ماه ٩٥ بود که حسین جابرانصاری، معاون عربی- آفریقایی وزارت خارجه گفت: «به دلیل شرایط خاصی که دولت سومالی دارد و ناامنی‌ای که در این منطقه است متاسفانه کشتی ماهیگیران ایرانی و برخی دیگر از کشورها که آنجا سفر می‌کنند در معرض خطر قرار می‌گیرند.
پس از گروگانگیری که انجام شد تا هنگامی که سفارت ایران در کشور سومالی باز بود مستقیما آزادی صیادان ایرانی پیگیری می‌شد و تلاش‌های مختلفی نیز با مسوولان صورت گرفت که نتیجه‌اش منجر به آزادی چندین نفر از آن عزیزان شد. بعد از بسته شدن سفارت ایران در سومالی روند پیگیری آزادی با مشکل روبه‌رو شد اما از طرق دیگر پیگیری و در حال رسیدگی است. وزارت امور خارجه حتی یک لحظه هم دست از تلاش برنداشته اما طرف مقابل قابل اعتماد نیست و این گروگانگیری را برای امتیازگیری و باج خواهی انجام داده است.»
بعد از آزادی ٤ صیاد ایرانی از چنگ دزدان دریایی سومالی، سرنوشت ٤ صیاد دیگر هنوز نامعلوم است و هنوز خانواده‌های آنها نگران وضعیت نان‌آورانی هستند که بیش از ٣ سال است که تنها دلخوش به شنیدن صدای‌شان از پشت تلفن هستند.
