وی همچنین به توافقات پیشین غرب و آمریکا با کره شمالی در سال 1394 و 2002 اشاره کرد و گفت: در سال 2002 پس از توافقی که انجام شد کره شمالی یکی از پایگاه‌های هسته‌ای خود را تعطیل کرد گرچه بعد از مدتی بار دیگر این فعالیت‌ها را از سر گرفت.
وی با بیان اینکه دولت ترامپ و تیم رسانه‌ای وی به این موضوع احتیاج داشتند که بگویند دست این دولت در موضوع سیاست خارجی نیز پر است و در همین چارچوب برای این دیدار مانور زیاد رسانه‌ای انجام دادند، تصریح کرد: کسانی که با سابقه فعالیت‌های کره شمالی و نحوه عملکرد آن آشنا هستند، می‌دانند که کره شمالی به راحتی حاضر نیست که شروط آمریکا از جمله شروطی که پمپئو، وزیر خارجه این کشور مطرح کرده است را قبول کند .
این کارشناس بین‌الملل با بیان اینکه همانطور که اشاره شد در سال 1994 و 2002 کره شمالی به صورت موقت از فعالیت‌های هسته‌ای خود عقب‌نشینی کرد ولی بعد از مدتی این فعالیت‌ها را بار دیگر آغاز کرد، ادامه داد: در آن زمان تازه کره شمالی از بمب اتمی و هیدروژنی برخوردار نبود بنابراین با توجه به اینکه کره شمالی تاکنون هزینه زیادی را برای کسب توان بازدارندگی پرداخته است بعید به نظر می‌رسد که پس از یک دیدار معمولی تصمیم بگیرد توان هسته‌ای خود را کنار بگذارد چنان‌که امروز نیز مشاهده کردیم که رهبر کره شمالی به سوال مطرح شده از سوی خبرنگاران مبنی بر اینکه آیا کره شمالی سلاح‌های هسته‌ای خود را کنار می‌گذارد جوابی نداد و از کنار این سوال رد شد.
قهرمان‌پور خاطرنشان کرد: در ارتباط با این دیدار و مسائل مرتبط با آن کره شمالی نیز هوشمندی به خرج داد، مقامات کره به این جمع‌بندی رسیده بودند که ترامپ به خاطر مسائل داخلی آمریکا به انجام این دیدار احتیاج دارد و تلاش دارد که این دیدار را با موفقیت‌های اوباما در عرصه سیاست خارجی مقایسه کند به همین بابت تلاش کردند که از این نقطه ضعف استفاده کنند.
وی افزود: علیرغم خوش‌بینی فردی مانند ترامپ، واقعیت‌های تاریخی این مساله را گوشزد می‌کند که باید به این دیدار با احتیاط نگاه کرد و نمی‌توان به آن خیلی خوش‌بین بود.
قهرمان‌پور همچنین در پاسخ به این سوال که برخی از کارشناسان مسائل بین‌الملل حتی آمریکایی‌ها معتقد بودند که مذاکرات بین کره شمالی و آمریکا نباید از چنین سطحی آغاز می‌شد و ترامپ آمادگی لازم برای حضور در این نشست را نداشت ، گفت: در واقع کاری که ترامپ انجام داد یک نوع خرق عادت بود. ترامپ به شدت خود را برای انجام این دیدار مشتاق نشان می‌داد حتی بیشتر از رهبر کره شمالی، حتی اول در پی بروز برخی از اختلافات اعلام کرد که این دیدار انجام نمی‌شود ولی بعد از مدتی دوباره اعلام کرد که این دیدار صورت خواهد گرفت. اینگونه رفتارها به چهره یک دیپلمات و از جمله یک رییس‌جمهور آسیب می‌زند. از دیگر سو روند در مذاکرات این‌چنینی اینگونه است که مذاکرات از سطح پایین و کارشناسی آغاز می‌شود بعد از آن به سطح وزیران امور خارجه و سپس به سطح رهبران دو کشور ارتقا پیدا می‌کند تا آنها مذاکرات را نهایی کنند ولی اکنون روند برعکس شده و بعد از دیدار ترامپ و اون قرار است تازه فرآیند معمول آغاز شود.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه کره شمالی هیچ وقت از مذاکره امتناع نکرده است و این آمریکایی‌ها بوده‌اند که نمی‌خواستند زیر بار شروط کره بروند، تصریح کرد: ترامپ سبک خاصی از دیپلماسی را پیش می‌برد که با عرف رایج متفاوت است چرا که این دیدار تازه می‌تواند آغازکننده چالش‌ها بین دو کشور باشد.
وی همچنین تاکید کرد: به نظر نمی‌رسد که کره شمالی در لایه‌های اساسی تغییری در سیاست خود داده باشد و این آمادگی در آنها علیرغم برخی از تبلیغات رسانه‌ای دیده نمی‌شود به همین بابت تاکید بر این است که باید به این دیدار با احتیاط نگاه کرد و نباید خیلی خوش‌بین بود.
