درخودماندگی

-*دکتر حسن کرباسی: چگونه با فرزند مبتلا به اوتیسمم برخورد کنم؟ اختلال اوتیسم با انجام چنین آموزش هایی قابل درمان است؟به گزارش به نقل از سیناپرس، در خود ماندگی یا اوتیسم نوعی اختلال رشدی(از نوع روابط اجتماعی) است

اوتیسم یا درخودماندگی یک ناتوانی پیچیده رشدی است که معمولا در سه سال اول زندگی ظاهر می‌شود. این عارضه نتیجه اختلالی عصب‌شناختی است که بر کارکرد طبیعی مغز تاثیر می‌گذارد و رشد آن را در نواحی مربوط به ارتباط و تعامل اجتماعی دچار اشکال می‌کند

هنوز آمار دقیقی از تعداد بیماران اوتیسم در کشور وجود ندارد اما براساس مدل‌های جهانی پیش‌بینی می‌شودکه حدود ١٠‌هزار کودک ایرانی به این بیماری مبتلا باشند

سرپرست واحد آموزش پژوهش و توانبخشی انجمن اوتیسم ایران با بیان اینکه دلیل بیماری اوتیسم هنوز کشف نشده است گفت: در انجمن اوتیسم ایران 1500 پرونده از کودکان مبتلا به اوتیسم ثبت شده است

در خودماندگی یک اختلال نورولوژیکی است که در سال‌های اولیه کودکی نمایان می‌شود.

کودکان اوتیسم، گم یا رها می‌شوند؛ این هشدار را روز گذشته روابط عمومی انجمن اوتیسم داده و از ناجا خواسته است نسبت به راه‌اندازی سامانه «شناسایی کودکان اوتیسم» مساعدت کند.

اختلال طیف اتیسم یکی از انواع اختلالات دوران کودکی است که رشد و گسترش مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی فرد را مختل می‌کند

اوتیسم ازجمله اختلالاتی است که درمان آن تنها در گرو مداخله پزشک و مصرف دارو نیست. درمان این اختلال تا حدود زیادی همکاری و همیاری افراد خانواده فرد مبتلا را می‌طلبد و در این میان، نقش مادر از بقیه اعضای خانواده عمیق‌تر و پررنگ‌تر است.

رئیس مرکز درمان و اختلالات اوتیسم با تأکید بر اینکه تاخیر در شروع رشد زبان در یک سالگی و بعد از آن، علامتی برای اوتیسم است، گفت:همچنین کودک مبتلا به این بیماری در دو سالگی به سمت فعالیت‌های انفرادی و تکراری می‌رود

کودکان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند و همین موضوع ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان سخت می‌کند. نشانه اصلی این اختلال ناتوانی در ارتباط است.