ارتداد

آقای میثم نیلی از فعالان سیاسی نزدیک به جبهه پایداری که دست بر قضا برادر داماد رئیس جمهور نیز هست، در اظهاراتی که به طور مستقیم از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش می شد، اظهارات حجه الاسلام سید محمد خاتمی در مخالفت با حجاب اجباری را مشرکانه و ارتداد آمیز توصیف کرده است.

قوه قضائیه: محکومین (یوسف مهرداد و صدرالله فاضلی زارعی)، اهانت‌های خود به مقدسات دینی را در فضای مجازی منتشر می‌کردند.

وحید یامین‌پور در «ارتداد» تاریخ را به شکل هولناکی دست‌کاری می‌کند تا بفهمیم اگر انقلاب در پگاه 22 بهمن شکست خورده بود، حالا کجا ایستاده بودیم.

ارتداد مسأله روز است. از یک طرف قرآن می فرماید: (لاَ إِکرَاهَ فِی الدِّینِ)[1] و از طرف دیگر، فقها می گویند «مرتد فطری» کشته می شود و «مرتد ملی» حبس می شود و اگر توبه نکند کشته می گردد

چکیده   نظامهای سیاسی دینی با توجه به اینکه رهبران آن‌ها از طریقی نصب شده‌اند که الهی می‌باشند یا به طریقی غیر از نصب این مقام را اشغال کرده‌اند، به دو دسته نظامهای سیاسی با رهبری منصوب و نظامهای سیاسی با رهبری غیر منصوب تقسیم می‌شوند

«ارتداد» که از واژه «رد» گرفته شده، در لغت به معنای «بازگشت» است

«وَمَن یَرتَدِد مِنکُم عَن دِینِهِ فَیَمُت وَهُوَ کَافِرٌ فَاُولَئِکَ حَبِطَت أعمالُهُم فِی الدُّنیَا وَالآخِرَه وَ أُولَئِکَ أصحابُ النَّارِ هُم فِیها خَالِدُونَ» (بقره/آیه217) ولی کسی که از آیینش برگردد و در حال کفر بمیرد تمام اعمال نیک (گذشته) او، در دنیا و آخرت، از بین می رود؛ و آنان اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود

یکی از مباحث مهمّ مطبوعات و رسانه های معاصر، مسأله ی آزادی عقیده است. گروهی از نویسندگان، عقیده را در حدّ گزینش شغل، همسر، مسکن، لباس، و آرایش و عضویت در حزب قرار داده و می گویند: همان طور که انسان در انتخاب این امور حرّ و آزاد است، همچنین در انتخاب عقیده نیز آزاد می باشد.

در «لسان العرب» آمده است: «ارتداد، به معنای رجوع و بازگشت است و «مرتد» از همین ریشه است،استردادِ چیزی، به معنای درخواستِ بازگرداندن آن چیز است».[1]

یکی از اشکالاتی که در مسأله ی ارتداد مطرح شده است، تنافی حکم مرتد با کیفیت و نحوه ی عمل دستگاه ادراکی انسان است. در توضیح این اشکال می توان گفت: دستگاه ادراکی انسان بی شباهت با دستگاه هاضمه او نیست. انسان به لحاظ بُعد نباتی خود، مواد غذایی را جمع آوری می کند، طبخ و آماده می نماید، می خورد و می آشامد و در اختیار دستگاه هاضمه قرار می دهد.