امام-باقر-(-ع-)

در زمان امام باقر(ع) بدعت گرایان و دین سازان عقاید انحرافی و افکار باطلی را در میان شیعیان انتشار می دادند و آن حضرت وظیفه خود می دانست، با هر نوع افکار انحرافی و بدعتهای دینی مبارزه نماید و شعیان را با مبانی اعتقادی صحیح اسلامی آشنا سازد.

پژوهش درباره وضعیت شیعیان سده های نخست ، به ویژه در عصر حضور، بیشتر به بررسی اوضاع سیاسی شیعیان، اقدامات، جنبش ها، قیام بر ضد حکومت ها و امثال آن، اختصاص یافته و کمتر به اوضاع اعتقادی و اجتماعی شیعیان در عصر حضور ائمه پرداخته شده است

پس از رحلت رسول خداصلی الله علیه وآله شرایط برای نشر احادیث پیامبر گرامی صلی الله علیه وآله فراهم نگشت، بلکه موانعی پدید آمد که امّت اسلامی را از نقل و گردآوری»حدیث« و سیره پیامبر محروم ساخت؛ در حالی که بخش عظیمی از معارف و احکام در سنت رسول خدا نهفته بود و سخنان وی بخشی از وحی الهی را تشکیل می داد و نه تنها به سان قرآن، نافذ و معتبر ا ...

یکی از یاران و شاگردان ممتاز امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بود که بـرجسته ترین مـتکلم و محدث زمان خود به حساب می آمد و محفلی وسیع از شیعیان را در کوفه هدایت می نمود[1] او در علم کلام و مسائل اعتقادی و استدلالی به قدری ماهر بود که متکلمان شیعه،شاگرد مکتب او محسوب می شوند.[2]

عملیات روانی، یکی از انواع جنگ هایی بوده که در طول تاریخ از آن بهره برداری شده و در حال حاضر نیز از جنگ های خطرناک به شمار می رود. عملیات روانی، علم تغییر و تثبیت باورهاست (کمالی کلیمانی، ١٣٨٨، ص١).

از مسائلی که بر هر عالمی فرض و لازم است، این است که اوّلا شبهات و پرسشهای عصر خود را به خوبی بداند و به عمق و ریشه های آن آشنا باشد و ثانیا در حدّ توان خویش تلاش کند که به این شبهات از هر طریقی به روز پاسخ دهد؛ چه از طریق سخنرانی، مناظره و گفتگوی مستقیم و چهره به چهره و چه از طریق قلم و نوشتن کتاب

بر اساس حدیث ثقلین، قرآن و عترت همتای یکدیگرند و هدایت امت اسلامی در تلازم ایـن دو ثقل است. اهل بـیت (ع) مـانند رسول خدا(ص) عهده دار تبیین آیات الهـی و اصـیل تـرین مرجـع بـرای دستیابی به فهم معارف قرآنی هستند

گرچه خوارج پس از جنگ نهروان به شدت تضعیف شدند؛ ولی با گذشت زمان به تجدید قوا پرداخته، هوادارانی یافتند و بعدها به شورشها و حرکتهای اجتماعی دامن زدند

از امتیازات تربیت اسلامی این است که در آن علاوه بر زمینه سازی مناسب در قبل از تولد فرزند و بلکه پیش از ازدواج والدین،تربیت از آغازین لحظه تولد به طور عملی شروع می شود و آداب و سنن ویژه ای نسبت به نوزادان سفارش شده است که در اینجا به برخی ازآنها که در کلمات گوهربار امام باقر(ع) مورد توجه واقع گردیداشاره می شود

نام شریفش محمد، کنیه اش ابوجعفر و لقبش باقر بود. از آن روی باقرنامیده شد، که شکافنده علم، پرچمدار دانش و آشکار کننده گنجهای نهان علوم ومعارف بود.