امام-خمینی‏-(-ره-)

پرسش هایی که در خصوص این موضوع مطرح است، بحث از مفهوم اعلم و توجه به پیشینه این عنوان است

قانون اساسی زمینه تحقق رهبری فقیه جامع الشریط را که از طرف مردم به عنوان رهبر شناخته می شود، آماده کرده است تا ضامن عدم انحراف سازمان های متخلف از وظایف خود باشد

مقام معظم رهبری: «من، همین الان خودم را یک طلبه ی معمولی و بدون برجستگی و امتیازی خاص می دانم، نه فقط برای این شغل با عظمت و مسؤولیت بزرگ، بلکه - همان طور که صادقانه گفتم - برای مسؤولیت های به مراتب کوچکتر از آن، مثل ریاست جمهوری و کارهای دیگری که در طول این ده سال داشتم

رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی از سال 1357 تا سال 1368 رهبری و ولایت فقیه جامعه اسلامی را بر عهده گرفت. در چهاردهمین روز از خرداد 1368، دو خبر از دو حادثه بزرگ، هر یک به نوعی، ملت ایران را تحت تأثیر خود قرار دادند.

شرایطی که برای زمامدار ضروری است مستقیما ناشی از طبیعت طرز حکومت اسلامی است. پس از شرایط عامه مثل عقل و تدبیر دو شرط اساسی وجود دارد که عبارتند از:

درج استفتاء یی از مقام معظم رهبری صورت گرفته و جواب حکیمانه ای که ایشان به این استفتاء داده اند موضوعی است که در شرایط فعلی نیازمند دقت نظر بیشتری است. مقام معظم رهبری و ولی امر مسلمین در پاسخ به این سوال که اعتقاد و التزام عملی به ولایت فقیه چگونه باید باشد بیان داشته اند که انجام دستورات حکومتی ولی امر مسلمین نشانگر التزام کامل به ولایت فقیه است.

نگاهی به روش و سیره عملی امام نشانگر این نکته است که در بعضی موارد حضرت امام مقید به قانون اساسی نبوده و تصمیماتی فوق قانون اتخاذ می نمودند.

در روز شانزدهم دی ماه سال 1366 در پاسخ به آیت الله خامنه ای، امام نامه ای به ایشان می نویسند و در آن در رابطه با تعیین حدود اختیارات حکومت اسلامی توضیحاتی ارائه می دهند.

1.واژه «مشروعیت» در اصطلاح علوم سیاسی، معادل واژه Legitimacy و گرفته شده از ریشه لاتین Legit به معنای «قانون» است. بنابراین، «مشروعیت» در اندیشه سیاسی به معنای قانونی بودن، حقانیت و درستی است.

استاد انصاری شیرازی که خود از شاگردان مرحوم علامه ی طباطبایی و از مدرسان کتاب اسفار آخوند ملاصدرا هستند، از حضرت امام خمینی(ره) نقل می کنند که ایشان فرموده اند: "انقلاب اسلامی را دو کتاب شکل داده است: اسفار اربعة صدرالمتألهین و جواهرالکلام نجفی.[1]