امام-صادق-(ع)

به بیان دیگر، اگر کسی از عمل زشت و ناهنجار خویش، اظهار پشیمانی نننماید و یا تصمیم بر ترک گناه نداشته باشد و یا طبق فرمان حق تعالی عمل ننماید، در حقیقت نسبت به گناه خود پشیمان هم نشده است

یکی از مهم ترین ارکان جهان بینیها «انسان شناسی» است. عرفان بر مبنای سه مبحث اصلی «جهان شناسی»، «خداشناسی» و «انسان شناسی» بنا نهاده شده است

«المُسْلِمُ أخُو المُسْلم، هُوَ عَیْنُهُ وَمِرآتُهُ وَدَلِیلُهُ، لَایَخُونُهُ وَلَا یَخْدَعُهُ وَلَا یَظْلِمُهُ وَلَا یَکْذِبُهُ وَلَا یَغْتَابُهُ» «1».

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:  أنا محمّدُ بنُ عبدِ اللّه بنِ عبدِ المُطّلبِ، إنّ اللّه تعالی خَلَقَ الخَلقَ فجَعَلَنی فی خَیرِهِم، ثُمّ جَعَلَهُم فِرقتَینِ فجَعَلَنی فی خَیرِهِم فِرقَةً، ثُمّ جَعَلَهُم قَبائلَ فجَعَلَنی فی خَیرِهِم قَبیلَةً، ثُمّ جَعَلَهُم بُیوتا فجَعَلَنی فی خَیرِهِم بَیتا، فأنا خَیرُکم بَیتا و خَیرُکم نَفسا.

1. 110 نکته ناب از سخنان گوهربار امام جعفر صادق(ع) / گردآورنده حسین طباطبایی، تهران: قصر کتاب‫، 1389.

حدیث معروف ثقلین و دهها حدیث دیگر نشان از آن دارند که در کنار قرآن نیاز به مفسّر و مُجری احکام قرآن وجود دارد و ائمه اهل بیت: نقش چشم گیری در تحقق اهداف عالیه و آسمانی قرآن دارد. پیامبر گرامی اسلام(ص) در احادیثی، بر نیاز به تفسیر صحیح قرآن و بهره گیری از مفسران واقعی و حقیقی آن تأکید کرده است.

حضرت علی علیه السلام بر جمعی وارد شده و از آنها سوال فرمودند: آیا می‌دانید امیدبخش‌ترین آیه قرآن کدام است؟ هرکس به فراخور حال خویش آیه‌ای را عنوان کرد. بعضی گفتند: آیه «إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ» یعنی خداوند جز شرک، گناهان دیگر را می‌بخشد. (سوره نساء، آیه 48).

بی گمان مقصود از تشیع، همان حقیقت راستین اسلام است که مؤسس آن پیامبر اسلام (ص) بوده، و امت را به متابعت از علی (ع) و اهل بیت(ع) رهنمون کرده، تا بتوانند از این در، بر شهر علم محمدی راه یابند .

به مناسبت شهادت امام صادق(ع) (25شوال 15 آبان) در این شماره از پیام بر آن شدیم به پرسشی درباره زندگانی امام(ع) پاسخ گوییم: آیا می توان امام صادق را یک شخصیت سیاسی دانست؟

امامان و اهل بیت (ع) سرچشمه های زندگانی اند؛ هم با نفس مسیحایی شان که شفابخش و بهجت آفرین در جامعۀ انسانیت است، و هم با نفحات علم و دانش بی کرانشان که انسان را تا مرزهای جاودانگی و حیات سرمدی که همان مقام قرب الهی است پیش می برد